Wat verkiezen de dames te maken, allemaal, zonder uitzondering ? Juist ja, de fruitmand...
Ik was er al een half uur voor aanvang, maar er was al een goede ziel me voor geweest om de chauffage aan te zetten, het was er al lekker warm. Ik ging, met hulp van Gilberte, al mijn materiaal uit de auto halen, en alles klaarzetten. Tegen dat alles klaar stond, kwamen de eersten al binnen.
Zoals gewoonlijk deed niet iedereen mee, er zijn er een paar die altijd aan alles deelnemen, en er zijn er ook een paar die nergens aan deelnemen. Eentje is al een heel oud dametje (een stuk in de negentig!) die er wat komt handwerken, en vooral eens bij de mensen komt zitten. Gilberte is altijd aan het breien, ze verklaart dat ze geen geduld meer heeft om zo'n dingen te maken. En dan is er ook nog de dame die zorgt voor de catering, ze maakt koffie, snijdt de taarten, zet de tassen en ondertassen klaar met de lepeltjes... Maar de 5 resterenden zouden dus allemaal de fruitmand maken.
Ik heb waarschijnlijk wel honderd blaadjes gemaakt, om te tonen hoe makkelijk iets was, maar tot mijn verbijstering waren er zelfs die blijkbaar niet wisten hoe de nerven in een blad eigenlijk gewoonlijk lopen...(Ik verwonder mij er steeds weer en weer over hoe weinig de mensen eigelijk eens echt naar de dingen kijken!). Hoe maak je een appel, en maak je met het induwen van een kruidnagel er een mooi hartje in, hoe maak je met het steeltje van een kruidnagel een steeltje aan een peer, en vooral hoe maak je een peer...
Ik heb blijkbaar een totaal verkeerd inzicht in wat makkelijk is, en wat niet... Ik dacht dat er nu niets simpelers was dan een bolletje rollen uit deeg, dat op de fruitkorf leggen, en er de kruidnagel induwen, zodat automatisch het appelmodel ontstaat, maar blijkbaar was die uitleg te summier... Dus "woorden wekken, maar voorbeelden trekken" indachtig, heb ik bij ieder van de dames wat gaan helpen... Hun gewezen hoe een tros bananen niet gelijk is aan een groep bananen, hoe je een hele hoop werk kunt besparen bij het maken van een hele tros druiven, en ga zo maar door.
De resultaten zijn - gelukkig!!!- heel mooi en heel individueel geworden! Het zijn nochtans de dezelfde manden, maar de invulling met fruit allerhande en blaadjes is heel anders bij ieder van hen, en het totaal beeld is dan ook telkens een heel andere fruitkorf...
De dames zijn allemaal heel gelukkig naar huis gegaan, iets later dan anders, want er is wat werk aan, en met een paar zijn we nog wat langer gebleven om de werken in de oven iets te bakken, zodat ze vervoerbaar werden... Dan alles in mijn auto, en nu is Anny aan het bakken... De volgende maand gaan we de fruitmanden ofwel naturel vernissen, ofwel eerst alle vruchten een kleurtje geven...en dan vernissen. Ik heb de indruk dat het model in naturelkleur hen wel beviel, er zullen wellicht niet veel schilders zijn...
Ondertussen ben ik al begonnen met de voorbereiding van de daarop volgende lessen, tenzij Monique nog iets in petto heeft, en ik een maandje mag rusten...
Maar ik ben kapot... Heel de namiddag van hier naar daar, overal uitleggen, voortonen, weer naar een ander... dan ieder werk in de oven, regelmatig eens checken of ze al hard genoeg waren om veilig te kunnen vervoeren... alles naar de auto doen, veilig zetten zodat ze niet op elkaar kunnen vallen... Ik voelde mijn rug niet meer...Vannacht bijna niet geslapen van de pijn, en nu nog is het niet over. Het is al iets beter, maar zeker niet voorbij...en als het weer goed blijft gaan we vissen....
Dus gaat vanavond mijn rug weer serieus opspelen...Maar ja, een kermis is een geseling waard, niewaar.... Dus gaan we lekker bij pepé in Wannegem een lijntje smijten, en hopen op een nieuwe wonderbare visvangst...Van mij mogen er gerust iets minder zijn dan vorige keer, maar liefst iets groter...
Oh ja, je weet dat pepé vorig jaar goudvissen in de vijver gezet heeft, beestjes van zo'n vijf, zes centimeter groot. Luc heeft er vorige week eentje van gevangen, die beestjes zijn zo waar verdubbeld in grootte ! Prachtige bloedrode vissen ! Ze zijn groot genoeg om al te kweken, dus, met wat geluk zitten er binnenkort nog een pak meer "rooie".
Het kan gek klinken, maar een goudvis is een leuke vis om te vangen. In feite is het ook een vorm van de kroeskarper, en die is ook zo een heerlijke vis om op te vissen. Als die aan de haak hangen, dan heb je steevast de indruk dat je iets veel en veel groters aan de haak hebt, zo fel vechten die beestjes. Als je een kroeskarper vangt, bij pepé zitten er honderden in, dan zie je meteen dat het precies wildkleurige goudvissen zijn! het model is net hetzelfde als van een goudvis. Als daar een exemplaar van een kilo vast hebt, dan heb je serieus je bezigheid om hem veilig te landen. (Zoals alle echte vissers zijn wij "licht" gemonteerd, dat wil zeggen dat wij met draad vissen die al breekt bij een trekkracht van 1,300 kg...en dat is echt niet veel. Dat wil dan ook zeggen dat je bij heel wat vissen je schepnet nodig hebt, want ophalen aan de lijn is levensgevaarlijk... wil je geen gebroken lijn hebben)
Dat is wat het vissen dan ook sport maakt... Als je vist met heel zware draad, dan is er uiteraard geen kunst aan om vis boven te halen... Het is net leuk om dat te doen op de rand van de mogelijkheden, zodat je werkelijk moet vechten met de vis, steeds weer toegeven, weer bijhalen, weer toegeven, tot de vis voldoende moe is om hem zo dichtbij te halen dat je hem met het net kunt scheppen...Maar let op, het net zien geeft de vis een schrikreactie, waardoor je weer heel goed moet opletten, en het gevecht weer herbegint. Leuk !
Dan de vis onthaken zonder hem te kwetsen, en hem vol liefde weer in het water zetten...
Had ik gisteren niet beter vismanden laten maken..???
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten