triootje

Een Rus had een weddenschap afgesloten met twee "dames" dat hij in staat was 12 uur aan een stuk seks te hebben met de beide madammen... Hij heeft gewonnen, hij had een volledig doosje viagra opgebruikt, en hij heeft zowat 5 minuten napret gehad, toen is hij gestorven aan een fatale hartaanval...

Viagra is bekend als niet ideaal voor het hart, en dan nog twaalf uur seks met twee stoeipoezen???
Wat is daar de lol van? Seks is wel plezant, misschien is het wel plezanter met twee vrouwen, ik zou het niet weten, maar het is in ieder geval vermoeiend. Ik slaap nooit beter dan na de seks, en ik hoor dat dit bij de meesten zo is. Hou dat dan maar eens twaalf uur uit.

Ik ben misschien wel ouderwets, maar wat men ook vertelt, als ik ook maar hoor van mensen die buiten de pot pissen, dan maakt mij dat kwaad. Ik denk ook niet dat ik het ooit zou kunnen vergeven hebben had mijn vrouw zoiets gedaan en ik het te weten kwam. Ik zou het ook mezelf niet vergeven hebben had ik er zelf aan toegegeven. Het hoort niet in mijn leefregel. punt.

Net zoals wij steeds gepoogd hebben onze kinderen op te voeden met duidelijke krijtlijnen waarbinnen iets kan en mag en er buiten niet, zo zijn wij ook groot gebracht, en ik huldig nog steeds dat principe. Dat gaat niet alleen over seks, dat is voor alle dingen zo. Er zijn dingen die onschendbaar zijn en moeten blijven. Dit is niet in de allereerste plaats een kwestie van geloof of overtuiging of filosofie, het is vooral een kwestie van rust. Ik weet zeker dat bepaalde "overtredingen" me voor een heel lange tijd geen rust zouden gunnen. Ik zou er telkens en telkens weer op liggen te knauwen.

Als ik mijn regels overtreed op ernstige punten, dan weet ik dat ik daar op die manier zelf het slachtoffer van ben. En dat is goed zo.

Dat heb ik niet of veel minder van kleine overtredingen van mijn leefregel, ik ga niet liggen piekeren omdat ik eens een glas wijn te veel heb gedronken, maar als ik iemand bewust of onbewust leed heb aangedaan, dan knaagt dat wel. Het is net als pijn, een alarmsignaal.

Maar je moet die leefregels ook aangeleerd hebben gekregen, manu militari, zodat ze in je gebakken zitten. Dan werkt het systeem perfect, en is een waarborg voor een redelijk vlot lopende maatschappij.

Dat is net een van de redenen waarom ik nu niet meer zo gerust ben in de mens. Ik stel vast dat de mensen blijkbaar steeds minder beschikken over die inwendige leefregel, en het dus ook niet meer meegeven aan hun kroost. Dat wil ook zeggen dat er geen inwendige rem meer is, met alle gevolgen vandien. Nu en dan zie ik op tv een stukje uitzending die blijkbaar oorspronkelijk van Nederlandse origine is. Daar sluit de presentator een weddenschap af met een jongere (m of v)dat hij/zij gedurende 40 dagen geen seks zal hebben. Tot mijn verbazing zijn aan die weddenschap twee gevolgen merkbaar. Sommigen slagen er niet in, en blijven maar hoppen van de een op de ander, maar bij de meesten die er wel in slagen gebeurt er iets geks: Ze zijn zich plots bewust dat er nog andere dingen zijn dan de zuivere seks, en proberen in het vervolg eerst te komen tot een werkelijke relatie met de partner, vooraleer er seks aan te pas komt. Met andere woorden, de tijdelijke onthouding heeft hen bijgebracht dat seks veel leuker en veel bewuster beleefd wordt, als het binnen de relatie gebeurd, en als vervulling van en binnen de relatie.
Nu en dan zijn er ook enkelen die toch blijven seksen in het wilde weg, maar die dan plots van zichzelf vaststellen dat het niet echt normaal is. Dus zelfs bij hen is er een belletje gaan rinkelen.

Ik vind het erg dat je dergelijke programma's zelfs maar kunt maken, dat er jongeren zijn die er rond en publiek voor uitkomen dat ze leven "voor de seks" (hun eigen woorden)...Maar aan de andere kant verheug ik mij dat met zo'n simpele periode van onthouding, zelfs al is het met een idioot doel, mensen zich bewust worden van waarden.

373,5 miljoen eurootjes...
De opbrengst van de kunstverkoop van een overleden modegigant...
Het is crisis.
Mensen worden massaal werkloos, hebben minder inkomen, minder zekerheid.
En dan zijn er die zomaar massa's geld over hebben om te spenderen aan een schilderij of een beeld...
En dan zijn die werklozen al bij al nog bij de goeien, als we ze vergelijken bij mensen uit wat we noemen de derde wereld...
Och, ik weet wel dat zelfs die 373 miljoen maar een druppel zouden zijn op een hete plaat, maar niettemin...
Als we de bijbel lezen, dan spreekt men daar over "naasten". Vroeger hadden we geen benul van de toestanden in die heel verre landen, maar met de huidige media en de snelle en gemakkelijke verplaatsingen zijn ze steeds dichterbij gekomen. Toch zijn ze voor ons nog niet echt "naasten", in de zin van het oude Vlaamse naast iemand wonen, niet alleen na, maar de overtreffende trap, na, nader, naast !!!
Stel, je bent ondernemer, je stelt mensen te werk... Dan komt er een economische crisis. De mensen die bij je werken, werken er al jaren, ze zijn door de tijd "naasten" geworden. Bij een kleine werkgever zal het afdanken dan ook veel pijnlijker zijn dan voor iemand met duizenden mensen in dienst, precies omdat ze in een klein bedrijf "nader" staan bij de werkgever als mens. Maar gelijk hoe, er is iets wat pijn doet. Of zou moeten doen. Meer dan de honger in de derde wereld, omdat het nader is.

Misschien worden, met het "kleiner" worden van de wereld, ook die mensen uit die verre landen meer en meer onze naaste, ze zijn al veel naderbij gekomen dan zegge en schrijven 20 of 30 jaar geleden...

Maar gek genoeg bouwen we zelfs soms muurtjes tegenover echte naasten, mensen van naast de deur, omdat ze een ander huidskleur, of gewoon een andere taal hebben.

Maar ook daar komt een evolutie... Vroeger werd er gevochten tegen de snoodaard die het waagde naar de hand te dingen van een meisje uit een ander dorp. Dat was hun meisje, van hun dorp...

Kortom, er is hoop...
En misschien doet die crisis net dienst als die veertig dagen seksonthouding in dat stomme tv-spelletje... En leren we anders denken...

tot de volgende ?