Enkele vernuftelingen in Nederland (er zit ook één Vlaming bij), hebben een leuke bijkomstigheid ontdekt aan een pilletje...
Als je de bloeddrukverlager (betablokker) Propanolol neemt op het juiste moment, wist hij de trauma's uit... Stel, je hebt vliegangst, dan neem je op het moment dat je je die angst te binnen brengt, een pilletje, en joep, het trauma is weg ! Je weet nog wel van je vliegangst, maar het trauma, de schrik is weg !
Ik schiet mijn buur dood, heb daar gewetensproblemen over, een trauma dus, neem op het goede moment een pilletje, en laat ze nu maar komen met de leugendetector...
Vroeger was er de biecht, in welke formule dan ook, dan de psychiater, en nu gewoon een propanololleke... Weg al je zorgen en verdriet, ohee kameraad !
Nu kan iedereen politieker worden en staalhard staan liegen voor de camera's !
djudedju.
Oh ja, ik vond toevallig een artikeltje over het verschil tussen de democratie en de particratie...Waar de schrijver net als ik, tot de slotsom komt dat particratie niets meer te maken heeft met democratie. Met andere woorden, we stemmen niet meer voor een democratisch systeem, maar voor partijen, die dan helemaal niet luisteren naar de stem, maar naar de partij. Bij ons gaat het in feite nog een stapje verder, want door het sanitaire blok schakelen ze in werkelijkheid zelfs een heel pak stemmen gewoon uit. Ik ben helemaal geen voorstander van het ultra-rechtse, maar eigenlijk moeten we ons afvragen met welk recht we een heleboel stemmen telkens weer gewoon in de vuilnisbak zwieren. Wat gaan we straks doen met de lijst De Decker ? Want het verschil is daar maar flinterdun meer...Bovendien zien we de verrechtsing in heel Europa gebeuren. (En niet alleen in Europa!)
Toen in Guyana de vele Jonesdoden gevonden werden, hing boven hun hoofden een bordje: "Wie het verleden vergeet moet alles opnieuw ondergaan"... Hopelijk is dat niet correct, anders staan wij weer voor heel barre tijden ! De Ultra-rechtse greep vond plaats op een moment van crisis, en we zitten ook opnieuw in een crisisperiode.
Besluit nu niet dat ik voorstander ben van ultra-links, volgens mij zit aan het woord ultra en uiterst een heel naar geurtje van onverdraagzaamheid.
Ik herinner je aan de Tao... kies de gulden middenweg, doe niets uitbundig, maar probeer steeds gematigd te zijn in al je doen en denken... Deze heel oude wijsheid is nog steeds geldig !
Oh ja, je weet dat ik nogal dikwijls zit te grasduinen in bijbels, in de koran, in de boeken van Mormon en ga zo maar door... Er is nu een bijbeldigitaliseringsproject bezig in Nederland. Je kunt er nu al een stuk of vier oude gedigitaliseerde bijbelvertalingen van in de vijftiende en zestiende eeuw op nalezen... Er zijn hele kerkelijke disputen geweest over wat nu eigenlijk de juiste en wat niet juist is vertaald geworden... Sommige verschillen waren dan ook nogal fundamenteel... Je moet maar eens de kruiswoorden er op naslaan , geen wonder dat er ruzie werd gemaakt.
Maar ergens bevestigt dat mijn overtuiging... Kijk eens naar de grote lijnen, vergeet al die disputen, en probeer de basis terug te vinden, hij is altijd wel zichtbaar terug te vinden...En dan zie je dat het in feite allemaal hetzelfde is...en dat al die ruzies en geschillen gewoon des mensen zijn... en niets te maken hebben met de essentie.
Maar ga maar eens zelf kijken op www.bijbelsdigitaal.nl
Buiten is het somber weer, het regent niet, maar dat is ook al... Als er zo'n weer is, heb ik altijd het gevoel dat de wereld dood is... Het lijkt wel of er niets meer beweegt. Ik heb ooit door "The Moors" gewandeld in Schotland, de grote moerassige gebieden. Daar is dat ook zo... Je komt dat gebied binnen, je wordt verwittig dat je op de verharde weg moet blijven, want naast je loert de dood... Je ziet noch hoort een vogel, niets roert, en langs de weg zie je massaal vleesetende planten staan en kleine orchideeën. In de plassen zie je stukken kienhout steken als de armen van vergeten verdronkenen. Je wordt er zelf stil van. En je bent opgelucht als je er doorheen bent.
Zo'n weer is het nu.
Ach, ik weet het wel, ik ben een romanticus, en laat mijn verbeelding maar al te graag een ommetje maken, maar dit is geen plezant ommetje, is niet romantisch, is naargeestig. Ik hou niet van dat weer.
Ik hou van de zon, van het licht, van de warmte, en vooral van het groen en de heldere kleurspotten van de bloemen. En ik ben niet alleen, hoor maar, je hoort het vee, de vogels, het wild op de velden en in de bosjes... Alles leeft en roept zijn vreugde uit ! Nogal een verschil met het doodse weer van vandaag!
Stilaan begin ik weer te denken aan het voorbereiden van mijn visgerief... Weer mijn lijntjes op punt zetten, wat voorraad maken aan onderlijntjes, mijn molens een controleren... en wegdromen, dromen van de waterkant, dromen van het gekabbel van het water, van het plotse wegduiken van je dobber... hmmm
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten