Het weerbericht... ???

Gisteren zijn we dus gaan vissen, aan den Donk.
Het weerbericht gaf weliswaar geen zon, maar ook geen regen, tenzij aan de kust, en bij on hoogstens een kleine bui...
We hebben die kleine bui gehad, alleen... klein was hij niet ! Het heeft water gegoten, het waren geen druppels, maar hele slierten water die uit het zwerk omlaag kwamen gezoefd !
Mijn nieuwe (oude van de rommelmarkt) heeft zijn deugdelijkheid bewezen... Bij Luc met zijn moderne nylon paraplu begon het precies al wat door te sijpelen, de mijne, zwaarder, maar volledig geplastificeerd gaf geen krimp.
Maar we zaten daar... op sommige momenten was je dobber gewoon niet meer te zien van de te dicht en te hevige regen. Het regende blaasjes, en op bepaalde momenten zo hard dat de blaasjes geen tijd hadden blaasje te worden omdat er al een nieuwe klets water op kwam. Gek genoeg, als je je pen kon zien, dan zag je de ene beet na de andere, en we vingen in die regen dan ook ettelijke blieken en bliekjes... Met het heerlijke gevolg, dat telkens je de hengel omhoog deed om de vis binnen te halen, al het water dat op de hengel zat en er op viel, heerlijk naar beneden rolde, over je arm tot op je buik... Ik zat heerlijk droog met natte arm en natte buik ...
Maar het is aan de Donk wel goed zitten, je vangt er uiteraard niet zoveel als in Wannegem bij pepe, maar toch vergelijkbaar met het park, en de ruimte is er veel en veel groter. Karper hebben we er niet gezien... Zitten er ? Wellicht wel, maar we weten ook niet welk voeder ze daar gewoon zijn, misschien visten we wel met totaal verkeerd voer... Nu ja, we hebben er wel mooie grote blieken gevangen, tot zelfs van zo'n 25 centimeter... en één met de prachtigste rode vliemen.
Thuis gekomen heb ik wel alles mogen verversen, want ik stonk naar het viswater, en bovendien hebben we ook alles mogen te drogen zetten... mijn hengelzak had in de regen gelegen, en stond op een moment ook vol water ! 't Was niet te doen ! Ik had nog tegen Luc gezegd, "zou je je laarzen niet mee doen?", maar hij vond die rubberen klompen afdoende... Hij had wel wat natte voeten. Gelukkig zat hij nog op een droog stukje grond, maar ik stond plots in een plas te vissen...
Gelukkig wel laarzen aan...

Weerberichten... soms zijn ze wel eens juist ook, als het heel vast weer is....

De donkvijver is heel groot, met midden in een tamelijk groot eiland. We konden genieten van een fuut met een halfwas jong die nu en dan nog om eten kwam bedelen... Een beetje tot ons afgrijzen zagen we plots ook aalscholvers zwemmen, niet een, niet twee maar een hele hoop. Volgens een andere visser zat er een hele kolonie, "wel 25 !" op het eiland. Dat zijn echte grote visdieven, die niet alleen wat kleine visjes verorberen, maar ook de grote met veel gemak binnenspelen ! Ik heb niets tegen die beesten, maar wel als ze op visvijvers leven en werken...
Vroeger zag ik ze soms op de Schelde, daar zit ook vis, dat ze daar blijven, maar op een visvijver, dat is precies of je een reiger rustig in je tuintje binnenvraagt en hem eens heerlijk laat eten van je goudvisjes of koi's.

Heb je al eens een aalscholver gezien ? Je ziet alleen een klein stukje van hun bovenlijf, en verder alleen de lange nek en de kop met de scherpe enigszins gehaakte bek. Eigenlijk is de bek recht, tamelijk lang, met een scherpe neerwaartse haak aan de punt. De vogel is volledig zwart, en in de zon zit er soms een groene gloed op. Bij Erwin was er eens ene geland aan de vijver in zijn tuin, en toen hij naar buiten ging om hem weg te jagen, keerde het beest zich dreigend naar hem, en pas toen Erwin weer wat achteruitging vloog de vogel weg... Erwin vond nadien zijn mooiste koi niet meer terug...

Hier heb ik één keer een reiger gehad, maar die heeft er geen twee tellen kunnen staan! Anny is molenwiekend naar buiten gelopen en weg reiger... Natuurlijk kan hij er nog wel eens geweest zijn, toen wij eens niet thuis waren, want ieder jaar lijken er vissen verdwenen te zijn, en je vind nooit een dode vis... Maar soms betrap ik ook wel eens een kat die naar de visjes zit te kijken...

Nu is het weer droog, maar overtrokken, en nu geven ze regen... wat zullen we nu krijgen?
Deze namiddag ga ik naar het administratief centrum van de stad, om mijn Europees rijbewijs af te halen... De berichten over moeilijkheden met de Franse politie hebben mij overtuigd dat het misschien wel beter was nu eindelijk eens komaf te maken... Toen ik mijn oud rijbewijs uit 1972 aan de man voorlegde, gaf hij mij een document om in te vullen, waarop hij had aangekruist dat ik onherkenbaar was... Toen ik beweerde dat ik in die dertig jaar nog geen zier veranderd was, zat iedereen met mij mee te lachen... Ik had nog geen baard, ik was toen mager, ik was toen zwart van haar...verder is alles gelijk gebleven... Om eerlijk te zijn, ik herken er haast mijn eigen niet meer in.

Natuurlijk moet je ook voor dat document weer betalen... In onze maatschappij is er niets voor niets... Iedere keer weer zit ik mij dan af te vragen of dat sommige mensen niet weerhoud van de dingen die noodzakelijk zijn te doen... Het wordt weer stilaan kouder, en binnen een maand, twee maanden zullen we weer de verwarming moeten laten werken... de brandstof is sinds vorig jaar met een kleine 10 frank gestegen ! (25 eurocentjes)... Luc heeft net mazout ingedaan, daardoor weet ik het ! Ze moeten echt geen propaganda maken om de thermostaat een graadje lager te zetten en een trui aan te trekken, de meeste mensen zullen dit noodgedwongen doen. Als je dan van die mailtjes krijgt met de lage brandstofprijzen in andere landen...
Maar ik heb het vooral over de mensen die het in normale tijden al moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen... en er zijn er meer dan we denken ! Ik weet wel dat we de armoede hier niet kunnen vergelijken met de armoede in de derdewereldlanden, maar wellicht voelt het even pijnlijk aan voor wie het moet doorstaan... Bovendien sparen dan velen nog het eten uit de mond om de kinderen op een evenwaardige manier school te laten lopen, met mooie kledij, om de armoede niet te exposeren...

Bovendien worden de armen van hier ook voortdurend geconfronteerd met de weelde van de anderen... en bij velen is de armoede niet makkelijk te overwinnen. Het feit van de vele gebroken gezinnen heeft daar ook veel armoede bij gemaakt, en veel ouders helpen telkens weer hun kinderen en kleinkinderen, maar ook die bron is niet onuitputtelijk! Het "leefloon" is een ding waarmee je net niet kunt leven, met moeite overleven... Bovendien is er nog een andere moeilijkheid, die velen niet onderkennen: Stel dat je gehuwd bent, enkele kinderen, leuk gezinnetje, niet rijk, maar je leeft goed... en plots valt dit kaartenhuisje in een. Door jobverlies, door een scheiding, door een slepende ziekte of noem maar op... Plots is er veel minder inkomen, misschien moet je zelfs je huis opgeven, en plots moet je leren anders te leven... Niet meer van wat ga ik vanavond eens eten? maar wat kan ik voor vanavond kopen. Niet meer ik ga een nieuw kleedje kopen, maar wat kan ik aandoen om niet uit de toon te vallen. Niet meer een pint gaan pakken met de vrienden, maar thuis een goedkoop blikje drinken, en als asociaal overkomen... Nee, de armen van onze maatschappij hebben het ook echt niet gemakkelijk ! En bovendien zijn ze niet of bijna niet zichtbaar in het beeld van de maatschappij.

Ik ga stoppen, tot de volgende ?