De blauwe lap

Heb jij dat ook, als er plots iets voor je raam te voorschijn komt, dat je er van schrikt ?
Heb jij dat ook, als dat ding onmiddellijk ook weer verdwijnt, dat het je ongerust maakt ?
Kom dan niet hier heen !
Wij hebben hier al een tijdje te maken met "De blauwe lap"...
Ik heb je al verteld dat mijn buur zich momenteel onledig houdt met verbouwingswerken. Eén van de tijdelijke ongemakken waarmee hij daardoor te maken heeft, is dat het front van zijn oude veranda al is afgebroken, en het dak er nog staat... Om de regen (en in onwaarschijnlijke gevallen ook de zon) buiten te houden, heeft hij daar met allerlei hulpmiddelen dat gapende gat afgedicht, ten voorlopigen titel... Eén van de gebruikte zaken is van blauw plastiek, en duidelijk iets te lang, waardoor het bij iedere windvlaag met zo'n 30 à 40 cm in de hoek van mijn raam komt piepen, en zich dan discreet weer terugtrekt, op zo'n wijze dat je er telkens weer van schrikt.
Stel, je zit midden in een spannende detective op tv, en plots springt die blauwe lap... nee, het is niet goed voor je tikker... Of je zit heel rustig, heel nauwkeurig werk te doen, een lijntje te trekken met een fijn pennetje met chinese inkt... en plots springt er een blauwe lap voor je heen en weer... niet goed voor dat lijntje, funest voor de tekening...
We proberen ons wel aan te passen, en op winderige dagen lukt dat wel, want dan komt die lap zo frequent dat je er niet meer door schrikt, maar als er geen of minder wind is, dan kan die lap zich dagen gedeisd houden, om dan plots, op het moment dat je er niet meer aan denkt, weer te voorschijn springen, en al je bloed in water veranderen... djudedju... Ik zal minstens zo tevreden zijn als mijn gebuur, als de werkzaamheden gedaan zijn...
Zo is er daar een werkman geweest met een soortement drilboor... Ik weet niet hoe hij het wist, maar op een of andere manier zat hij telkens net naast mijn oor te boren, te trillen lawaai te maken. Eén keer meende ik de oplossing te vinden door te vluchten naar de keuken, maar dan zat hij potverdorie IN mijn huis te trilboren ! Niet dat ik hem kon betrappen, want toen ik vliegensvlug (nou ja) weer in de living sprong, was hij op het eigenste moment al weer aan het bromtrilboren in de muur recht voor mij !
Ik probeerde het te vertellen aan Anny, maar zij hoorde mij niet, dus begon ik te roepen, en op dat moment stopte die zeveraar toch wel met dat helse lawaai zeker ? En dan sta je dan te roepen naar je vrouw die op 30 cm van je vandaan staat... nondedomme... je voelt je dan zo dwaas als iet.

Ondertussen zitten wij weer met regen, niet een klein beetje, nee, gestage dikke druppels die koers houden om het eerst op de grond te zijn, en zo hard neer te komen dat ze nog eens heerlijk vijf centimeters omhoog kunnen springen, voor een waterdruppel het summum van genot. Niet voor ons. Gelukkig geven ze voor volgende week droog weer, niet dat ik er veel aan zal hebben, maar Anny zal dan hopelijk een mooie en droge uitstap hebben bij onze noorderburen, de Friezen. (Ik bedoel het volk, vandaar de hoofdletter, niet die boordjes)

Nog een paar dagen en ik ben onbestorven weduwnaar, voor enkele dagen. Ik hoop op veel bezoek om de tijd te breken, maar ze wezen verwittigd, ik ben een armzalige koffiezetter.

Vroeger, toen ik nog jong was, en nog echte koffie mocht drinken zonder dat mijn ogen begonnen raar te doen, kon ik heerlijke koffie zetten ! Ik had het geleerd toen ik in de keuken werkte op de Wagons Lits, de keuken van de slaaptrein, zeg maar. Het is niet moeilijk: je maalt bij voorkeur de koffie zelf, zodat alle aroma die in de boon opgesloten zat, pas dan begint vrij te komen.(Maal de koffie niet te fijn, het moet nog duidelijk korrelig aanvoelen) Je doet in de filter (of in de zak als je nog heerlijker koffie wilt zetten), en daar bovenop doe je een goede mespunt cacaopoeder. Dan hou je dit mengsel een tel onder de koudwaterkraan, zo koud mogelijk, en slechts zoveel dat het koffiemengsel lichtjes vochtig is, maar zeker niet druipt. Dan doe je een snuifje zout er op, laat de koffie het vocht wat opnemen, en net dan giet je er het kokende water op. Daar het koude water de koffie heeft doen zwellen, zal ze onder de hitte van het kokende water als het ware exploderen en alle aroma dubbel intens vrijgeven... Je giet langzaam op, zodat het hete water de tijd heeft om alle extracten op te nemen. Dan heb je een volmaakte kop koffie... probeer maar eens !

Maar zo'n koffie mag ik niet meer drinken, of toch zeker niet veel, ander krijg ik het weer aan mijn ogen... Ik ben nog nooit zo snel bij de oogarts geweest als die keer ! Ik reed met mijn auto naar mijn werk, toen ik plots een fietser zag rijden, maar het onderste gedeelte van de fietser reed achter zijn bovenste helft te rijden ! Toen ik naar een wegwijzer keek, zag ik de bovenste helft naast de onderste helft staan... Een verschrikkelijk gevoel, kan ik je wel vertellen !
Bleek dat de overmaat aan koffie, straffe koffie, de zenuwen de aders in mijn ogen dichtknepen, waardoor er beeldvervorming optrad... Sindsdien drink ik slappere koffie met chicorei... Wel maken wij nog steeds onze koffie op de oude manier, met een zak. Voor mij geen zo'n electrisch onding waaruit alles behalve echte hete koffie komt...
Bovendien hebben we in 70 % van ons landje uit het kraantje kalk met wat water er bij, zodat ze die koffiezetapparaten ook nog regelmatig moeten ontkalken, met het risico dat je steeds de indruk hebt dat er iets van dat ontkalkingsproduct is blijven hangen, maar nee, het is gewoon zo dat je met zo'n onding geen echte koffie kunt zetten. (Als ik bij u op bezoek ben, zal ik straalhard en beleefd het tegenovergestelde beweren, gentlemen voor alles)

Ik heb enkele dagen geleden al de eerste noten geraapt... Je weet wel, die dingen die vroeger afvielen toen we al een end in de herfst waren, de echte voorboden van de winter... Maar met dit kl...weer zijn ook de bomen het gevoel van seizoenen kwijt, en vallen de noten nu al af... Veel zijn het er niet dit jaar. Ik weet nochtans bomen staan die afhangen van de noten. Alles hangt af van het moment waarop de notelaar bloeit, als de bloei valt in een periode van goed weer, met bijen, dan heb je een goede bevruchting en veel noten. Het ene ras bloeit op een andere periode dan het andere, en zo heb je bomen die nu zwaar beladen zijn, en de mijne...

Vroeger vertelde men dat veel noten een voorbode waren van een harde winter, maar dat is dus een fabeltje, naast al de andere fabeltjes... Zo zijn er diverse heiligen waarvan men beweert, dat als het op hun naamdag regent, het voor zes weken zal zijn... (Medard, Godelieve en wellicht nog een hele resem andere)... Moeilijk is het niet om met dergelijke spreuken gelijk te halen ! Je moet hier verdorie al veel geluk hebben om eens een dag goed weer te krijgen tussen al die regendagen door. Ik ga emigreren, ik las dat er ergens in Zuid Amerika een plaatsje is dat officieel erkend is als het droogste plekje op aarde... Het moet een heerlijke afwisseling zijn eens te kunnen verlangen naar een regenbui. Maar laat ons niet klagen, kijk eens door mijn raampje, nergens staat de maïs zo weelderig als hier ! Als er eens een droog moment zou komen, zal ik eens mijn rolmeter nemen en die klotedingen gaan opmeten ! En zeggen dat ik nog niet mag klagen, het schijnt dat zonnebloemen nog hoger groeien ! (Populieren ook)

Vandaag 12 september, dus na exact negen (9) dagen school, zijn de kinderen al weer thuis. Geen school ! Het is "conferentie" voor de leerkrachten. Ik heb eens opgezocht wat dat eigenlijk is...
Volgens de dikke "van Dale":
(van het latijn conferentia)1) vergadering, bijeenkomst om te beraadslagen: een conferentie houden, beleggen; in conferentie zijn, een bespreking hebben.
2) een bijeenkomst van diplomaten, zakenlieden, wetenschappers e.d. ter bespreking van vraagstukken.
3) (veroud.) onderhoud: een conferentie met een advocaat
4)( r.-k) verplichte maandelijkse bijeenkomst van priesters ter bespreking van pastorale en theologische vraagstukken
5) (veroud.) toespraak, causerie
6) gemeenzame godsdienstige toespraak over punten van de godsdienst
7) onderafdeling van de Vereniging van Weldadigheid van de H. Vincentius a Paolo

Onderwijs staat er nergens expliciet bij... dus moeten we gaan zoeken in de bovenstaande verklaringen... Na enig denkwerk en ampele overwegingen stel ik dat het niets anders kan zijn dan de verklaring onder puntje 2, een bijeenkomst van diplomaten, zakenlieden, wetenschappers e.d. , waar bij zij dan ongetwijfeld onder de "en dergelijke" menen te vallen. Het zal wellicht het gezelschap zijn van diplomaten, wetenschappers en zo zijn, dat hen heeft aangetrokken om ook dit woord aan hun vrolijke bijeenkomsten te geven. Je moet toegeven, het klinkt in ieder geval stijf deftig. (Ik gebruik stijf hier niet in de westvlaamse betekenis maar in zijn betekenis van stijf staan van hoge halsboorden en dergelijke)
Als je de gewone stervelingen, zoals ouders en dergelijke, ervan wilt overtuigen dat alles wat je doet, met een aureool van deftigheid is omgeven, dan kun je niets beter vinden dan het woord conferentie, ook al betreft het misschien in werkelijkheid een gezellig bijeenzijn met een heerlijke maaltijd met koffie (????) na...
Het effect wordt een beetje te niet gedaan door the day after... Als je, vol eerbied, 's anderendaags, met eerbied vervult, je kinderen gaat afzetten aan de schoolpoort zie je tot je verbazing geen aureooltjes boven de leraarshoofden, in tegendeel, je ziet ze ondereen, in een gesloten kringetje, nog nagenietend staan kwebbelen en gibberen tegeneen, uit napret van die dag die plots niets conferentie-achtigs meer lijkt gehad te hebben...
Eens te meer valt je eerbied voor personen die je hoog op een voetstukje plaatste, in gruizelementen uiteen...
De leerkracht is plots ook maar een doodgewoon mens die iedere dag optrekt om zijn boterham te verdienen, en dat dan nog wel op kap van jou kinderen... djudedju...

Na dit artikel heb ik natuurlijk alle kans dat mijn schoondochter me, leerkracht zijnde, heel laag zal op hebben,... tenzij ze zal zitten lachen met mijn kijk op "De conferentie"... (Ik vermoed het laatste...)

tot de volgende ? enne...mocht je buiten gaan, vergeet je parapluutje niet !