2011 of 2012 ?

Ik heb met veel genoegen een film van een "geleerde" exposé zitten bekijken op internet... Over de kalender van de Maya's.
Na onderzoeken is men gekomen tot het interpreteren van deze kalender, en tot de onwaarschijnlijke vaststelling gekomen dat die kalender begint met het begin der tijden, de oerknal, the big bang, of hoe je het ook noemen wilt... en die kalender eindigt ergens in februari 2011 (volgens anderen ergens in 2012), en dus kan dat niet anders dan het einde der tijden zijn !
Voila, dat weten we dan ook weeral...
Maar je moet niet erg ongerust zijn, het zal meteen het begin van de nieuwe tijd zijn, een tijd zonder tijd. Een eeuwigheid zeg maar... Energie zou voor iedereen altijd en overal beschikbaar zijn, vrij, zo maar (Wat gaan de politiekers dan doen?) en het verplaatsen zal iets zijn in de aard van "Beam me up, Scotty!"... We denken en we zijn er... Stel je voor, ik droom er al jaren van eens de Chinese muur te zien, ik denk er aan en boem ik ben er...Hopelijk land ik met mijn honderd en nogwat kilo's niet op een toevallig passerende kinderwagen... Of gaan die boelekes nu voor de moeder uit zweven?
Wel komt er eerst een breuk, een ramp, een disaster tot en met, en eenderde van de mensen zal sneuvelen en tweederden overblijven, of andersom (!)... Maar de redding komt uit het universum, en we gaan behoren tot de nieuwe tijden, de galactische wereld...
tjudedju...
Dus geen Apocalyps ? Geen vier engelen met bazuinen op de vier hoeken van de wereld ? En ik die daar zo benieuwd op ben ! Ik pieker al jaaaren waar de vier hoeken op een bol zitten...
Maar, we hebben dus ofwel niet veel meer tegoed, ofwel een eeuwigheid...
sjongjongjonge...

Ik heb me rot geamuseerd, en ik heb ook het adres van diene prediker van de nieuwe tijden, daar ga ik zeker nog wat gaan in liggen grasduinen...

Ik las ook belangrijker nieuws... en hopelijk is dat geen fabeltje, maar heel nabije werkelijkheid !
Men heeft ontdekt dat kanker in alle (?) gevallen ontstaat door een enzym de telomerase... een enzym die logischer wijze zou moeten stilliggen, en plots aanzet geeft tot wildgroei. Ze hebben dat enzym niet alleen ontdekt, ze hebben het ook helemaal ontleed, en zoeken nu naar middelen die dit specifieke enzym stil kunnen leggen en stil houden... Dat zou meteen het einde betekenen van de kanker... Hopen ze... ik ook !

Dan zit ik weer te denken op mijn collega en vooral op zijn vrouw die een dezer dagen een amputatie van een borst zal ondergaan... en maar hopen, lezen en bidden dat het allemaal goed gaat en goed verloopt... Het is al geen kattepis op zich een stuk van je lichaam te verliezen, maar je mag er niet aan denken dat dit dan nog geen oplossing zou zijn... Ik weet wel, de dood hoort bij het leven, maar als ik mag kiezen, laat het dan een snelle pijnloze dood zijn, geen oeverloos afzien. Sommige mensen vinden het erg als ze iemand "plots" moeten verliezen, zonder afscheid te kunnen nemen, maar ik vind het veel erger als je daar moet staan kijken op een medemens die ligt af te zien en je niet echt kunt helpen... Ik herinner me een oom die tot zijn laatste druppel bloed heeft liggen afzien... om dan toch ook maar dood te gaan, net zo goed als die gene die het geluk heeft in een keer af te stappen.

Och, ik weet wel, er is euthanasie, maar weet je, ik sta daar toch wat huiverig tegenover... Ik veroordeel niemand, maar voor mij persoonlijk lijkt het wat tegen mijn natuur, tegen de natuur in. Ik heb er veel minder moeite mee dat men de pijn desdanig gaat onderdrukken dat de overgang haast vanzelf komt, dan het bewust moeten zeggen "ik kies voor de dood...". Ik hoop, met de meesten, dat er na dit leven iets is, en dan lijkt uitstappen mij zo een flauwe manier om in te stappen... 't Klinkt gek, weet ik, maar zo voel ik het ergens... Misschien ben ook een beetje bevooroordeeld door al wat ik heb gelezen over de bde's, de "bijna-dood-ervaringen". Je hoort bij bijna iedereen die een bijna dood ervaring kende, dat hij in een andere wereld binnentrad, en die wereld lijkt bij allen ook nog op dezelfde wereld, wat mij toch ergens iets zegt. Maar in die gevallen waar men zelfmoordenaars (wat een afgrijselijk woord!) weer terug tot leven brachten, was dit verschijnsel er nooit. Blijkbaar is de intrede dus anders bij het zelf uitstappen... Ik weet niet en ga niet gaan vertellen dat dit ook zo is bij het vluchten van het oeverloos lijden, maar ik weet het niet... Ik weet ook niet of er dan überhaupt iets is, noch voor de gewone dood, noch voor de euthanasie, noch voor wie zelf een einde maakte aan zijn leven... Mijn rechtvaardigheidsgevoel zegt mij dat niemand kunnen en mogen veroordelen, dus zal dat ook wel zo zijn als er iets is na dit bestaan... En vaststellende dat men steeds meer en meer vaststelt dat het verstand niet alleen in de hersenen maar blijkbaar ergens in het geheugen van iedere cel zit, denk ik dat dit ook nog veel verder kan gaan dan wat wij nu kunnen bevroeden... dan zou reïncarnatie gewoon echt een terugkeer in het vlees zijn, en in het tussenstadium ???In het atoom ? Ik denk dat we dat pas zullen weten na 2011 of 2012 of wanneer dan ook of nooit ... want wie zegt dat het leven hierna ook maar enigszins op dit leven zou lijken ???

als het er al is

Het is vandaag dinsdag...weet je nog ? dinsdag = visdag??? Heb je al eens buitengekeken ? 't Is alweer aan 't regenen... We hebben een weer met veel variaties: motregenen, regenen, water gieten, plensregen, drasj nationalregen, sneeuw, hagel, mist, nevel, jachtsneeuw, wolkbreuken en andere vormen van nattigheid... Variaties met hopen !

En! en !!! soms, heel soms, worden wij er aan herinnerd dat er ook nog een zon is ! Vroeger, toen ik klein was, hadden wij zeker 52 zondagen, en ook nog enkele zonnige feestdagen, nu is niets meer zeker. Zelfs de zondagen zijn niets dan een zoete herinnering uit een ver verleden.
Heel ver.

Ik vond het leuk, maar niet in het minst overtuigend, dat de weerman ons vertelde dat ondanks onze indruk de maand augustus warmer was geweest dan het gemiddelde. Hij loog niet, hij heeft er alleen niet bijgezegd van welk gemiddelde... Wellicht dat van Groenland of zo ?

Mijn boek over Napoleon is bijna uit, ik ben bezig aan de naweeën, die van Napoleon III... die poogde een kopie te zijn van de eerste, maar alleen een caricatuur was. Gelukkig maar, want één zo'n mensenslachter was al meer dan genoeg. Wellicht heb ik bij toeval het enige boek gevonden dat poogde de figuur van Napoleon te bekijken zoals hij werkelijk was, en niet zoals alle legenden en vertelselkens hem willen doen herinneren... Het boek die telkens en telkens weer de nadruk legt op de slachtingen, de roverijen en de brand- en moordpartijen... Hoe Napoleon in zijn machtshonger telkens en telkens weer vroeger de conscrits opriep (de dienstplichtigen), en op de duur met bijna kinderen ten strijde trok... Hoe hij verscheidene keren zijn leger in de steek liet en hen liet hongeren en afzien terwijl hij op luxueuse wijze terug naar zijn paleis trok...
Het is dus wel degelijk zoals ik al veronderstelde: na een tijd worden de veldheren (heren?) op een voetstukje geplaatst ten exempel van de volgende generaties ! In de hoop dat we nog veel van die kluivers mogen hebben ??????????

Wanneer gaan we geschiedenislessen geven aan onze kinderen, waarin de ware helden de mensen van goede wil zijn ???

Zweef maar verder Toontje, zweef maar... Bush en co doen toch voort...

tot de volgende ?