Ik duw op het knopje en de poort gaat open...
Ik heb we een systeem voorzien om bij electriciteitspanne toch de poort te kunnen openen. Je kunt nooit weten ! Maar je mag dat nooit of te nooit aanraken als er wel stroom is, anders ontregel je de mechaniek !
Ergens moet ik mij inhouden om eens niet te spelen met de knopjes, maar het systeem is al zo lang bekend dat het alleen voor mij nog nieuw is, en alleen voor enkele dagen, dan is het nieuwe er ook af...
Vanmorgen was ik nog zeker 30 meter van mijn garage af, als ik op de knopjes duwde... Anny was het voetpad aan 't kuisen en schrok toen plots de poort openging...ze haastte zich naar haar borstel die tegen de poort stond.
Het is gemakkelijk om zonder een poot te verzetten de poort te openen, en mijn facade ziet er ook al beter uit dan vroeger met de oude poort. Bovendien, daar het een soort veredelde rolluik-poort is, heb ik nog steeds geen hinder om de was uit te hangen in de garage, in tegendeel, er is meer plaats.
Het is weer een van die dagen dat het precies niet klaar wilt worden. De lucht is donkergrijs van dreigende wolkenmassa's zonder einde. Echt koud is het niet, zeker niet voor de tijd van het jaar, maar teneerdrukkend...
Het Schrijverke van Gaston Durnez...
Oh kribbelende krabbelende krantenman
met grijs cache-poussierke aan,
wat zien ik voortdurend uw kogelpen
al schrijvend op bladekes gaan.
Gij kribbelt en krabbelt en pent er zo snel
veel sneller nog dan gij peinst,
gij wendt en gij draait uwen zin zo wel,
of is uw geleerdheid geveinsd?
Gij slaat ook zo snel op een schrijfmachien,
gij slaat er eens naast af en toe.
Hoe traint gij die vingers alle tien
die nimmer van 't schrijven zijn moe ?
en zo verder, und so weiter.... Mooi hé ? Ik heb het je beloofd, nu en dan een stukje poezie...soms blij, soms zwanger van leed...
Ik kreeg van mijn jongste zusje nog het vervolg van Jacques Perk's Iris, om te bewijzen dat ze het inderdaad nog grotendeels kent, alleen maar van mij luidop te horen blokken... Luid op, want ik heb een veel beter auditief geheugen dan dat ik geschreven teksten kan leren... Ewoud heeft dat ook, en nu hij in 't middelbaar zit komt hij er niet meer met alleen zijn auditief geheugen, en moet hij beginnen blokken... Bart moet dan ook soms eens wat dwang gebruiken, en dan haalt hij weer zijn gewone schitterende resultaten... Hij (Ewoud) komt ook stillekes aan in zijn publiciteitsjaren, hij begint zich zeer netjes aan te kleden, moet steeds een das aan, kortom, daar roert entwat, daar loert entwat...
Waar is de tijd dat ik zelf voortdurend met mezelf overhoop lag ? En de tijd waar in mijn kinderen aan dit euvel leden... God jongens, het lijkt wel of dat een periode was waarin er geen dagen waren zonder botsingen... Ik moest mezelf voortdurend voor ogen houden dat ik ook zo geweest was... Toen ik eens bij oma mijn beklag deed, zei ze: "ik zou hem buitensmijten.." Ik zei, oma, ge hebt dat ook niet met mij gedaan...Ze zweeg en toen, ja, 't is eigenlijk waar hé, jij deed ook van die toeren... Ons ma zei altijd dat ze kinderen had in twee verschillende generaties, Suzanne en Pierre, de oudsten, redelijk volgzame kinderen, en ik en Lieve, kinderen van de revolutie, van het vrijvechten... Ze had gelijk, wij hoorden tot die nieuwe soort jongeren, die veel mondiger waren, veel minder dociel waren en veel rapper aan het discussiëren gingen ipv stillkes te gehoorzamen... De jeugd van nu is weer zo'n generatie die je antwoordt, die met je in de clinch gaat.., Och, ze zijn zeker niet slecht, maar ze moeten steeds eens proberen... Raar, dat dit alles terug komt... Mijn ouders waren behoorlijk streng, mijn generatie was dat iets minder (ook al was ik hier op de wijk wellicht een van de strengste) Ik zie dat mijn kinderen pogen weer wat strenger te zijn, omdat ze ook weer met een generatie zitten die probeert zich los te rukken... 't Zijn al geleende broodjes zou Oma zaliger zeggen, waarmee ze bedoelde dat alles terug komt...
Als we dat weten, als we dat beseffen, waarom doen we het dan niet goed, al was het maar alleen in de hoop dat wij dan alles zouden terugkrijgen???
Ik heb een artikel gelezen over ons verstand...blijkt voor meer dan 90% uit een instinct te bestaan...Het echte denkwerk is minder dan 10 procent van onze reacties op een bepaald gegeven... We moeten dus niet zo hoog oplopen met ons "verstand", het is echt maar een heel klein beetje... Ik moet dus al heel wat verbruiken om hier alle dagen te zitten bloggen...de rest van mijn dagen zal niet veel soeps meer zijn zeker ??? Of geloof je ook die "wetenschap" niet ? Ik ook niet...
Voila, 't zit er weer op voor vandaag, ik ga stoppen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten