Vanmorgen moest ik met Anny winkelen gaan...Het ging niet zo goed, ik heb nog altijd pijn van zondag . Wellicht heb ik daar ergens iets geforceerd, ook al heb ik bijna steeds in mijn rolwagen gezeten. Misschien is het wel van het duwen om over die bruggetjes te geraken, of van het afremmen eens we op de bult gekomen waren, en je plots dreigt bergaf te rollen. Dat zou niet zo erg zijn als de weg goed was, maar in de meeste gevallen is er een niveauverschil tussen de laatste balk van de brug, en de begane grond. Als je daar niet heel voorzichtig afrolt, ga je over kop...en dat is niet wenselijk.
Nu ja, ik heb er een heerlijke dag gehad. Wellicht waren we anders naar Heurne naar de rommelmarkt getrokken, en Luc vertelde me dat die nog groter was dan andere jaren, dus dat zou niet minder zwaar geweest zijn.
Gisteren ben ik gaan vissen, het was winderig, niet warm, maar de vis beet redelijk. Eén keer moest ik Luc helpen toen hij een grote karper aan de haak had van zijn vaste lijn, en Luc moest eenmaal bij mij komen helpen toen ik een grote zeelt (tink) aan de lijn had.
Het was niet zo goed als de vorige keer, maar toch zeer behoorlijk... Ik heb zo'n 20, 25 vissen gevangen, waaronder twee zeelten, een grote en eentje van 25 à 30 centimeter. Dus zeker niet slecht. Luc heeft er heel wat meer gehad, bij mij is er een uur geen beet meer te zien geweest, bij Luc zijn ze heel de tijd blijven bijten. Het is een eigenaardig iets, dat je soms een à twee uur geen beet krijgt, en dan plots weer wel. Bovendien zie soms dat je dan een andere soort vis vangt. Soms vang je eerst allemaal voorn, en na de pauze allemaal blei. Ik heb er geen verklaring voor, maar zag dit al meerdere keren.
Ik las op internet dat karpers veelal "paden" hebben waarop ze fourageren. Ze zouden dus bijna steeds op de zelfde plaatsen voorbijkomen. Dat kan kloppen, eens je op een plaats beet kreeg, zul je zien dat je op dezelfde plaats meermalen beet krijgt. Ik dacht dat het dan scholen betrof, maar het kan inderdaad net zo goed een weggetje zijn waar de vis steeds passeert... Nu ja, het doet er niet toe, maar het is inderdaad nogal eens de kunst om de vis te vinden. Luc zat gisteren in de hoek van de vijver, en dat kan op die dag een betere plaats geweest zijn, omdat de wind er misschien wat meer insekten in het water waait... Wie weet ???
Gisteren heb ik ook weer enkele stekelbaarsjes aan de haak gehad. Je begrijpt niet hoe die kleine dingen een volledige vleesworm en de haak in hun bek krijgen !
Toen we kinderen waren, zaten er iedere zomer miljoenen stekelbaarsjes in de "Lak", een ronde vijver in het "bosje" (Maria Hendrika Park - toendertijd niet of amper onderhouden) voor onze deur. Alle kinderen gingen dan stekelvisjes vangen. We bonden een rode regenworm (liefst een mestworm, die zijn roder) aan een twijndraadje, halverwege een stekje als dobber, en een stok als hengel... Dat stekje was een loos atribuut, het water was zo helder, dat we de worm goed zagen hangen, en we keken toe tot het stekelvisje een groot stuk worm had opgeslokt. Dan haalden we op, en het beestje werd dan van de worm afgetrokken, visje in de bokaal, worm weer in het water.
Die steklebaarsjes overleefden nooit heel lang...Dat kwam omdat we ze behandelden zoals onze goudvis. Als we de bokaal van de goudvis reinigden, dan vingen we de goudvis, parkeerden die in een glas water, goten de bokaal leeg, kuisten zo nodig wat het glas, vulden de bokaal weer op en kieperden de goudvis terug in de bokaal met nieuw vers water... Nu weet ik, als aquariofiel, dat dit moorddadig is, en dat een goudvis een verschrikkelijk sterke vis moet zijn om dat alle maal te doorstaan. We wipten dat beest van bijna lauw water in koud water, van zuur water in kalkwater en noem maar op...Stekelbaarsjes kunnen dat niet doorstaan !!! Je kunt stekelbaarsjes makkelijk houden in een aquarium, als je de regels voor waterverversing en dergelijke, nauwgezet volgt...Maar ja, wisten wij veel, in die tijd !
We weten nu ook dat zo'n ronde bokaal verschrikkelijk is voor een goudvis, maar bij ons thuis heeft er jaaaaren zo, een vis bij ons geleefd, en in vele andere huizen... Tuinvijver bestonden niet of amper in die tijd, nu is dat ook een modeobject, en je ziet wellicht meer tuinen met dan zonder vijver(tje)....
Dieren houden... dat is bijna een ziekte...
Als kinderen waren wij allemaal, al jaren aan het zagen om een hondje te hebben... Ma beloofde dan, om er van af te zijn, dat als de hond van Jeannetje Schacht een jongske had, we het zouden krijgen... Ma was gerust, want die hond was een reu, en wij waren getroost, want we wisten dat niet...Tot !!! Op een dag gingen we op bezoek bij Philbert en Jeanne Schacht, en natuurlijk was onze eerste vraag of de hond nog geen jongskens had...Tot verbijstering van ons ma, zei Jeanneke van ja, maar, ze zitten hierneven...
Wij zijn die dag naar huis gekomen met een mooi klein hondje...onze Teddy.
Er zijn heel veel familiehistories die rond onze Teddy draaien... Zo stelden we eens vast dat Teddy verlekkerd was op tongen (vis), hij pikte ze terwijl ze stonden uit te lekken aan het waterputje... Maar het ergste was de choco-mousse...
Ieder jaar met kerstmis stond er choco-mousse op het menu. Op een bepaald jaar stelde ons moeder vast er één glas netjes uitggeten en zelfs afgewassen weer op tafel stond !
Ons moeder was gloeiend kwaad, en we werden één na één op het appèl geroepen, maar volgens moeder was er minstens één die aan het liegen was, want iedereen ontkende... Ons moeder was héél de dag niet te genieten, en we zouden geen van allen choc-mousse krijgen , en, en ..en...tot ons moeder plots Teddy bovenop de tafel zag staan, heel netjes en genietend een glas choco-moussen aan het oplikken....
In het vervolg werd de chocomousse op een voor de hond onbereikbare plaats gezet...
Ik ga stoppen, ik zit wéér in het verleden te wurtelen...Maar ja, je moet toegeven, daar is véél méér gebeurd dan in mijn heden... Nu genieten we alleen nog van de capriolen van een Leterme met Milquet, en hopen, als de ene Herman (decroo) er niet goed voor was, den andere Herman (Van Rompuy) er wel goed voor zal wezen....
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten