Dromen

Anny kan meestal haar dromen vertellen.Op een of andere manier onthoudt ze alle avonturen die ze meemaakte in haar dromenwereld. Ik kan slechts héél uitzonderlijk me iets herinneren van een droom. De voorwaarde schijnt te zijn dat ik wakker word tijdens die droom, en dan zit ik meestal met een onvoldaan gevoel dat ik midden in een aktie ben weggeplukt.
Onlangs las ik dat mensen er kunnen in getraind worden om aktief te dromen. Aktief dromen wil zeggen dat zij niet helemaal van de werkelijkheid weg zijn tijdens hun droom. Zo lukken ze er in om tijdens de remfase van de slaap (= ook de droomfase) afgesproken signalen te geven aan de buitenwereld. Zo kunnen ze bv vooraf afspreken om driemaal met de ogen te knipperen, en sommigen kunnen dit werkelijk beheersen.
Dit zou voor hen bepaalde voordelen geven inzake beheersing van stress en dergelijke... Niet bij mij dus, ik weet niet eens of ik gedroomd heb. Wellicht wel, iedereen schijnt het te doen, dus zal ik het ook wel doen, maar ik ben er mij meestal niet bewust van...Of ...

Ik heb het vermogen, als ik het licht uitknip, en soms zelfs voordien, in een droom te tuimelen, een niet slapende droom, dus een bewuste droom... Heel dikwijls zit ik in een spannend boek te lezen, en dan schrik ik plots (wakker?)...Tot mijn verbazing stel ik dan vast dat ik op een of ander moment van de tekst van het boek ben weggegaan, en in een eigen creatie aan 't lezen was. Ik weet dat klinkt gek, maar ik moet dan zoeken waar ik gebleven was, en ik vind niets van wat ik las (of liever dacht te hebben gelezen) terug, en tot mijn verbijstering zie ik dan dat het boek héél anders is dan wat ik (meende te lezen) las.

Soms is mijn ( nu ja mijn...) versie beter dan het origineel, soms andersom.

Wellicht is dat ook de reden dat ik bij het herlezen van een boek dat ik vroeger al eens las, ik meestal heel weinig lijk te herinneren van de plot. Ik herinner me bv zelden of nooit de plot van een detectiveverhaal. Dat is plezant, zo kan ik verscheidene keren genieten van een boek, niet alleen omdat het boek mooi is, maar ook omdat het "nieuw" is.

Gek is dat dat dit niet voor alles op gaat. Op een of andere manier kan ik iets lezen, en dat dan in het vakje "onthouden" stoppen, in mijn geheugenbank, en dan kan ik na jaren nog de gegevens herinneren, gewone boeken, romans en dergelijke, worden daar blijkbaar niet in gestopt, en zijn na een korte wijle weer weg uit mijn geheugen.

Ik heb al gezegd dat ons geheugen een wonder iets is, maar met de dag sta ik met meer en meer bewondering te kijken naar de mogelijkheden van onze hersenen! Nee, ik heb geen schrik dat wij ooit zullen ingehaald worden door een super kompjoeter, een machine zal nooit kunnen genieten, nooit kunnen selecteren wat te memoriseren is en wat het niet is....

Jammer is dat wij niet al die mogelijkheden zo in handen hebben. Zoals het wegdromen uit een boek in een toestand tussen slapen en waken in, dat is iets wat ik niet in handen heb, ik kan dat niet aan en uit zetten naar behoefte...Jammer, want dat zijn persoonlijke avonturen...

Een deel van de mogelijkheden zal ook wel in het echte dromen zitten, en voor mij dus helemaal onbekend zijn.

Ik denk soms dat een deel van onze herinneringen ook op die manier is bewerkt, zonder dat wij er ons van bewust zijn. Zo hebben mijn zusters en ik totaal andere herinneringen over een bepaald feit dan ik heb, en hun versies verschillen dan ook nog eens... Gek is dat ! En nog gekker is dat we alle drie overtuigd zijn dat onze versie de juiste is... Sinds ik dat vastgesteld heb, durf ik dat niet meer te zeggen, ik denk dat onze kompjoeter een stuk onze herinneringen kleeurt in functie van onze eigen leefwereld...

Iedereen zal dat al wel eens scherp of minder scherp hebben vastgesteld, en we stellen ons daarbij weinig vragen...Maar heb je er ooit al eens aangedacht wat dat betekent voor ons systeem van rechtspraak???
Hoe dikwijls wordt een zaak gewonnen of verloren op basis van getuigenverklaringen???
Hoe betrouwbaar is zoiets ?
Je kunt al vaststellen hoe verschillend ons geheugen werkt, als je hoort en ziet hoe moeilijk het is een robotfoto op te stellen...

Gelukkig is er geen doodstraf in onze contreien, maar stel eens dat je als getuige moet optreden? Zelfs maar over een ongeval, hoe betrouwbaar ben je dan? Stel dat je dan maanden later je verklaring moet afleggen voor de rechtbank ? Hoe zeker ben je dan nog? Hoe dikwijls heb je je eigen herinneringen herknauwd ? en hoe dikwijls hen je dan onbewust een of ander détail iets verschoven??? Nee, ons geheugen lijkt mij niet echt een betrouwbaar ding...

Bovendien hebben sommigen een auditief, anderen een visueel geheugen, en nog anderen wellicht een mengvorm. Ook bij studenten zie je al dat sommigen luid op moeten leeren, anderen moeten alles uitschrijven, nog anderen...

En dan krijg je het examen, en een goede prof zou vaststellen dat sommige studenten hun stof kunnen citeren maar niet verwerkt hebben, en anderen het verwerkt hebben, maar met de beste wil van de wereld niets kunnen tekstueel citeren... Gek !

Heb je er al eens bij stilgestaan hoe jou geheugen werkt? En of het al echt werkt, in welke omstandigheden ??? Ik ga je een voorbeeld geven, weet jij nog wat het eerste item was in het nieuws van 7 uur gisterenavond ? Ben je zeker ? En wat was je dan aan het doen?

Gek hé, meestal weten wij zoiets niet meer, omdat het hoort bij de stof die we niet vooral geprogrammeerd hebben als zijnde nuttig, te onthouden...
Probeer het maar eens bewust, dan zul je het morgen wel weten!

Ik ga stoppen, mijn gegevensbank loopt leeg...
tot de volgende ???