Sente 'Malberga

Eigenlijk Sinte Amelberga...'t Is vandaag.
3 dagen geleden kwamen de dansende nar, trommel en fluitje ons uitnodigen naar "Het Feest"...Deze eeuwenoude traditie gaat gelukkig nog steeds door. Bij de viering van Amerika's 200° verjaardag, waren trommel en fluitje met de dansende nar, een van de attracties from the old country die het feest moesten opluisteren.
Vandaag gaat al wie op mater woont (en nog te been is - ikke niet dus...) gaan kijken naar de paardenommegang. Gewoonlijk zitten we hier met rond de 300 paarden in de stoet. Ste Amelberga is dan ook het grootste paardenfeest in de wijde omtrek. Zelfs uit Temse en het verre Groot Hertogdom Luxemburg komen ze hier met hun paarden naar de processie. (Beide plaatsen vereren ook Ste Amelberga...)
Nadien worden alle "kapellekens" heel godsvruchtig aangedaan door alle bezoekers, en tegen 15 uur is het moeilijk nog iemand te vinden die nog zinnige praat vertelt... Het is één groot ja grandioos dorpsfeest, zoals je nergens anders nog vindt.
Altijd op 10 juli, als je er nog nooit was, stip het maar aan en kom volgend jaar maar eens zien.
300 paarden die eerst de lange ommegang doen, en dan drie keer rond de kerk rijden, een keer op stap, een keer op draf en een keer in galop. Gelukkig is het meestal droog weer, en strooit men in de bochten zand tegen het uitglijden, maar nu en dan zie je toch een paard een schuiver maken. Gelukkig heb ik nog nooit erge dingen gezien of zelfs ook maar gehoord. Sente Malberga zorgt voor haar vereeders denken wij dan maar.

Wie Sente Malberga was ? Een luxemburgse schone adellijke juffrouw, die katholiek was, en als strijdmiddel der kerk werd ingezet tegen de verliefde Karel Martel (den diene met de hamer) die nog van 't oud geloof was in Thor en Wodan en co.
Sente Malberga wou (mocht) haar bloemekee niet laten plukken door een ongedoopte heiden, en moest vluchten, hier stichtte ze een klooster (Waar is er daar één spoor van te vinden ?) en wist ze in de Sente Amelbergabron water te scheppen in een stramijne (een vergiet). Op de vlucht stapte ze in de Schelde op de sterke rug van een grote steur, en die zwom met haar tot in Temse waar ze ook een en ander mirakel verrichte... Nu weet je ook waarom ze ginder ook haar vereren...

De werkelijkheid zal wellicht een zoveelste poging geweest zijn om het katholijke geloof tot in het heersende koningshuis te krijgen. Maar eigenlijk doet dat er allemaal niet toe. We hebben hier een prachtig eeuwenoud feest, en nu nog lopen hier in het dorp mooie amelbergaatjes rond. Nu kort men de naam gewoonlijk in tot Bergske of zoiets.

Zie, ik kan er mijn eigen weer niet van weerhouden om de echte roots te proberen te vinden...Ik heb het al gezegd, ik lees te veel... Nu één voordeel heeft dat toch al gehad voor mijn lieflijke Mater, toen onze voormalige goede pastoor Georges Van Hoolandt bezig was een historisch werk te schrijven over Mater, dan heeft hij hier heel wat documentatie gehaald en verwerkt in zijn boek. Hij vond het tof dat een inwijkeling zoveel wist over de proche (parochie). Georges was de laatste echte dorpspastoor die we hadden, jaarlijks tot twee keer op bezoek komend. Nu moeten de pastoors meerdere proches bijhouden, en we zien hem nooit meer.

Gisterenavond is het feest begonnen, met de inhaling van trommel en fluitje die op de bijna 100 km lange wegen en weggetjes van Mater hebben gedanst, getrommeld en gefijferd. Met luide kanonschoten werden ze bij hun thuiskomst op het dorpsplein verwelkomt, en de echte begonnen dan al de kapellekes te doen... Ooit heb ik Louis Baeke zaliger weten zoeken naar zijn auto...Hij vond hem 's anderendaags terug toen ze hem kwamen zeggen dat hij in de weg stond voor de paardenommegang.

Mater, zalig dorp op de heuvels van onze mooie Vlaamse Ardennen. Het is jammer dat je nu ook behoort tot die dorpen die plots, uit het niets, verklaart worden tot aantrekkelijke woonzone. De grote (lelijke) grote villa's en fermette-achtige ondingen vervuilen de mooie eindeloze golvende velden. Grote lelijke blauwwitte vette koeien hebben de melkkoeien vervangen. Ik zie geen boer meer met een ossegespan op het veld, neen nu brullen daar verschrikkelijke grote en alles verpletterende tractoren... Mater is verkaveld door de landbouwverkaveling, en alle grachten zijn verdwenen. Nu zijn hier ook gronderosie en modderstromen ons deel (Gelukkig woon ik boven op de berg !) Als je Mater nog wil zien, wacht dan niet tot het volstaat met fiscale Nederlandse vluchtelingen-villa's...

Tot morgen ?