ja, 't is desastreus, ik heb zeker al 10 dode vissen uitgeschept uit mijn vijver. De hitte veroorzaakt ziektes en zuurstofgebrek in die kleine vijvers. Nu zou een mens er moeten pompen bijzetten, maar dat is in zo'n kleine vijvertjes niet te doen, de vis kan niet ver genoeg van de aanzuiging weg, en moet dan voortdurend wegzwemmen...en dan is het gebrek aan rust ook letaal.
De regen heeft wel wat geholpen, maar ik denk dat er bij verder aanhoudende hitte nog doden zullen vallen.
Ik heb er nog wat zuurstofplanten bijgezet, maar die zullen maar echt baat brengen als ze echt in de groei komen. Gelukkig zal dat wellicht vlug gaan, dank zij het warme weer.
De hortensia's voor de deur zijn ook weer wat gerecht, maar die ene onder de notelaar ziet er uit alsof hij voorgoed verloren is. Misschien loopt hij toch nog weer uit met nieuwe bladeren. De hitte is niet de normale leefwereld van dieren en planten die wij hier hebben. Ook in de natuur zullen er veel slachtoffers vallen. Een van de grootste doders van vogeljongen zullen nu de luizen en vlooien zijn. Deze ondieren tieren weelderig bij warmte en vochtigheid. De vochtigheid komt van de nestjongen zelf, die in dit weer "zweten". Mocht je nu in een zwaluwnest kunnen loeren, dan zul je zien dat het er echt wemelt van de vlooien.
Onze natuur is niet bestand tegen een dergelijke lange hittegolf. Ik hoop dat het nog lang mooi weer blijft, want dan heb ik veel minder pijn, (nu zit het onweer er in)maar laat dan tenminste de nachten koeler zijn, zodat de temperatuur minder drukkend wordt voor mens en dier. Vanmorgen op de rommelmarkt zag ik oude mensen die "dempig" waren.
Op de rommelmarkt stond een standje met heerlijke oesters...Ik kon het niet laten en heb er een half dozijn binnengespeeld, terwijl Anny vies stond te kijken naar de "slijmerige vieze dingen". Ze waren heerlijk ! en groot !
Op de rommelmarkt heb ik weer iets gekocht voor één van de kleinkinderen, ditmaal voor Ewoud: een meccano, een grote kartonnen doos met veel meccanostukken en twee boeken erbij met modellen. Ewoud heeft mijn oude meccano, van toen ik klein was, Bart gaf er hem nog een doos bij, en nu nog een groot pak, hij zal kunnen vijzen en knutselen. Hoewel, ik en Bart, zijn vader waren fervente meccano-spelers. Nu hebben de kinderen zo veel mogelijkheden om zich te amuseren zonder hun handen te moeten gebruiken, dat diezelfde drift (nu nog) niet aanwezig is. Ook zijn de nieuwe dozen niet meer zoals vroeger...Nu krijgen ze een doos, en in het boekje staat nu stukje per stukje, vijsje per vijsje hoe je dat in elkaar moet steken. Wij kregen alleen een tekening van het geheel en soms, als het héél moeilijk was, een tekening van een of enkele details van het machine dat we probeerden te maken.
Wij losten zelf de moeilijkheden op, en leerden uit de praktijk hoe een machine werkte. Hoe je een grijpbak van een kraan kon doen werken bv...
Ik heb de indruk dat wij in onze tijd veel inventiever waren, meer doorzicht hadden. Nu kennen de kinderen véél méér, maar ze leggen de link naar de praktijk niet. Vandaar dat Bart en ikke proberen Ewoud lust te geven in de meccano...
allee, tot morgen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten