Vanmorgen, al om 8.30 uur vertrokken naar het administratief centrum van de stad Oudenaarde...We waren de eersten om onze nieuwe pas af te halen.
De nieuwe pas is electronisch...Om hem te ontvangen moet je een pincode inbrengen en moet de stadsambtenaar hem activeren.
Leuk.
Vooral als je daar staat en de computer laat het afweten.
Uiteindelijk is het toch gelukt, na telefoontjes naar de centrale beheersdienst, maar daar bleek alles in orde. Dan gebeld naar de plaatselijke verantwoordelijke voor de server. Die bleek met verlof. Dan rondgebeld om te weten wie er eventueel wel was en die iets van servers kende.
Na 20 minuutjes had men al iemand gevonden.
10 seconden later was alles ok.
Dus opnieuw de computer opstarten...en ja hoor, het ging.
De menigte achter ons gaf tekenen van enthousiasme...
Nu hebben wij die kleine klootdinges in ons bezit.
We moeten onze pincode onthouden, om de pas te kunnen activeren
Bovendien is er nog een andere groter cijfercode die dient om de kaart te activeren, vergezeld van de pincode uiteraard, als de kaart door een of ander magnetisch verstoord zou geweest geworden zijn.
Dat nummer moet je bewaren op een veilige en terugtevinden plaats. Trouwboekje suggereerde de man. Ik dacht : "Weeral een bijbomende moeilijkheid voor de vele samenwondenden, die hebben geen zo'n document."
Ik heb gedacht aan tanteke...Waar zouden we dat document ooit bij haar terugvinden??? Hoe zou zij haar pincode onthouden???
Worden gepensioneerden die hun pincode niet kunnen onthouden nu verbannen ? Of simpelweg geliquideerd ?
Arm tanteke, binnenkort vinden we haar nog alleen terug op het moment dat we zelf ook dement zijn geworden..Kerdjuwe, 't goat toch gien woar zijn hé??
Nadien ben ik rechtstreeks, direct, meteen doorgereden naar de aquariumwinkel ter stede, een nieuwe darm en spuitstuk weest halen. Anny kan bijna niet meer gaan van de pijn in haren rug, en ik kan haar niet helpen, want ik mank aan dezelfde kant...Als we gelijk marcheren is er veel kans dat we omvallen, en marsjeren we niet gelijk, dan zal één van de twee wellicht een schouderontwrichting hebben...en nogaltijd een zere rugge...
We zijn een schoon koppel, manken en kalle...
Vandaag is de eerste dag van een drieweekse rustperiode...Veerle is in verlof, geen oppas, rust rust rust...Jaloers Zus ???
Allee, scheef ende krom groet ik u, tot de volgende...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten