De grond is wit, de nevel wit, de wolken waar nog sneeuw in zit, zijn wit, dat zacht vergrijzeld, het wit-getakt geboomte zit met witte rijm beijzeld...
Ik weet niet meer wie dit ooit schreef, maar het zegt mooi hoe de wereld er nu uitziet.
Het is koud buiten... de vissen in de tuinvijver zitten diep onder het laagje ijs, heel stilletjes de lente op te wachten.
In het ontdubbelde kippenhok zingt de haan van Bart een duet met mijn haan, en dat helpt !, echt waar ! dat helpt ! Anny raapt nu iedere dag méér eieren. Het zijn natuurlijk maar kleine eitjes (zijdehoenen zijn ook niet zo groot) mmar ze zijn lekker;
Ik mailde naar een veearts - gespecialiseerd in pluimvee- om te weten of er speciale maatregelen moesten worden genomen, nu de kippen opgehokt zitten. Hij stelde me gerust, in tegendeel, de beroepskwekers plaatsen hun kippen binnen, om de risico's op ziekten te verminderen.
Het enige wat we moeten doen is om de acht weken de kippen eens te ontwormen.
Dat gaan we dan ook doen hé, want de beestjes zijn me lief !
Het voorbije weekend moesten we afscheid nemen van Nousja, het arme beest was niet meer in staat om tot aan de tuin te lopen om zijn "gevoeg" te doen, soms kon hij gewoon niet meer recht van de arthrosepijnen.
De veearts zei ook dat hij enorm veel moest afzien, maar dat zijne moteur nog goed was.
Hij is nu in de hondenhemel, en als dat bestaat, is hij er zeker, want hat was een brave en lieve vriend voor de kinderen en zijn baasjes.
Na dit "beestig" rapport, ga ik stoppen, want de facteur is er met de post. Hopelijk weer niets om te betalen...
Daaaaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten