Miskleun

...bestaat er ook een juistkleun?
Nee, ik was gisterenavond wel wat beschaamd...Ik had Bart gevraagd om iets te laten weten toen hij terug kwam van de kliniek, en toen hij belde, was ik zo vol van allerlei andere dingen, dat ik helemaal niet meer op hem en zijn enkel had gedacht. Shame, shame, shame, shame on you zong een zwart koortje in mijn oor. Terecht !
Gelukkig was het nieuws goed, hij kreeg niets dan goede berichten, en een halvelings definitief plaaster aangemeten, met een hieltje... Halvelings definitief, hij moet binnen een paar weken nog eens terug ter controle, en zo nodig wordt dan de plaaster nog eens vervangen...
Hij sprak al van gaan werken...Ik heb hem bezworen toch zeker nog thuis te blijven tot en met zondag, om te zien of het wel te doen was...Ik weet niet of hij wel zal luisteren.
En eigenlijk mag ik - van alle mensen- niet reclameren, ik ging algemene vergaderingen geven met een zware bronchitis, en nam dan zware verdoving om niet te hoesten...Truukje dat ik geleerd had van mijn vader. Stom zijn is duidelijk erfelijk.

Laatst ging ik naar een winkel, en als er kleinkinderen zijn, gaat er wel altijd eentje mee (Meer dan 1 kan niet, ik rij met een camionette -max 1 passagier !)
Ook die keer was dat zo, Kimberly was mee.
De winkelbedienden waren blijkbaar bezig, en we stonden daar wat te staan, toen de deur openging en een ander klant binnenkwam. Een wellicht ooit blauwe overall, een rood-geruit wollen hemd en op het hoofd een alpinopet, schuin op één oor hangend. In zijn mondhoek hing een sigaret.
Kimberly keek de man aandachtig aan. " Meneer, waarom rook jij ? Weet je niet dat het niet gezond is ?" De man keek haar aan, grinnikte, "Weet je, je hebt gelijk, ik zou het niet mogen doen!" "Maar waarom doe je het dan, dat is toch een beetje dom" (Dat een beetje was wellicht haar vorm van beleefde welwillendheid tegen de verdoemde roker)
De man knikte weer "Ik wou dat ik het kon laten" " Waarom ben je dan begonnen ?""Ja, waarom, als kind, om groot te doen hé"
De man was geduldig. Ik verontschuldigde me- de kinderen leren dat in de school-
De man zuchtte, " Ik had het beter ook geleerd, dan moest ik nu niet hoesten en bassen"
Gelukkig kwam op dat moment de winkelbediende aan, want ik had het gevoel dat we op weg waren naar een uitgebreid medisch rapport van alle rokerskwaaltjes en -kwalen.
Toen ik naderhand in de auto Kimberly er op wees dat ze dat niet mocht doen, dat het niet erg beleefd was, kreeg ik "Maar ik had toch gelijk ? Waarom mag ik het dan niet zeggen?"

Hoe explikeer je zo'n kind nu waar waarheid en beleefdheid elkaar in de weg lopen ???

Tot morgen ?
Oh ja, mocht je benieuwd zijn, ik heb nu ook een website: http://toongoderis.googlepages.com

Je bent er welkom !