Anny kwam meteen ook eens kijken. Het was een bizarre foto, met een duidelijk zichtbare bliksemflits, en naast die bliksemflits een hel vlak van streperig licht.
Bizar, maar je kon het amper een spectaculair beeld noemen.
Er stond vermeld dat dit de eerste foto was die ooit van de donder was gemaakt.
Ik zou ik niet zijn, als niet meteen weer eens mijn fantasie op hol sloeg...
Wij zien maar een klein gedeelte van het spectrum, wij zien bijvoorbeeld geen infrarood, om er maar eentje te noemen, maar als je dieper gaat graven in de materie "licht", dan stel je vast dat licht eigenlijk golven zijn, met een bepaalde lengte. Geluid zijn golven met een andere lengte. Ook van het geluid horen we maar een heel klein stukje, er is enorm veel geluid die we niet horen.
Sommige dieren zien veel meer soorten licht dan wij, andere zien alleen ander licht dan wij. Dieren horen veelal veel meer dan wij, en wellicht zijn er die alleen horen wat wij niet horen.
Nu heeft men de donder, een geluid, gefotografeerd.
Er zit een zekere logica in: geluid zijn golven, licht zijn golven. Waarom zouden wij dan geluid niet kunnen zien, en het licht niet kunnen horen?
Jaja, ik weet het wel, wij kunnen het niet, niet met onze natuurlijke organen, maar met de huidige technologie, of de technologie van morgen? of desnoods van overmorgen?
Stel je voor, doofstommen zijn gewoonlijk alleen maar doof... en kunnen niet praten omdat ze niets hebben om na te bootsen, want ze horen het gewoon niet. Stel nu eens dat we hen een bril geven waardoor ze zien wat we zeggen? Dat ze leren ditzelfde geluid zichtbaar te produceren... Geen doofstommen meer !
Stel je voor dat je licht kon hoorbaar maken... Geen blinden meer !
Maar - daar gaat die fantasie van mij weer ! - stel je voor dat we nu plots in staat zijn dingen te zien waarvan we het bestaan niet kenden, horen waarvan we geen vermoeden hadden dat het er was ?
Stel dat je plots in staat was onzichtbare wezens te zien... en dat ze verdomd heel wat trekken weg hadden van duivels en engelen ? Dat je plots kon zien dat doodgaan eigenlijk maar overgaan was naar een andere fase ? Dat er dus wel degelijk leven was na de dood, nu zelfs zichtbaar ! Dat je kon zien hoe sommigen terug lijfelijk gingen, en dat er dus wel degelijk een soort reïncarnatie was ?
Zou jij dan niet op het gekke idee komen, dat er ofwel ooit mensen bestonden die op die manier konden zien of konden horen? Dat al die fantastische wezens helemaal geen fantasie waren, maar een weergave van een werkelijkheid?
Stel dat je, moe van al dat nieuws, je neerzet op het mos, je rug tegen een dikke linde, en je plots bewust werd van schreeuwend mos, en een zacht pratende linde?
Dat je eindelijk kon converseren met je kat, en heerlijk lol maken met je hond. Welke soort humor zou een hond hebben?
En... waarom zou je niet vaststellen dat er al heel lang buitenaardsen onder ons zouden zijn?
Fantasie ?
Ja...
Maar weet je, er is meer op aarde, Horatio, dan je in je wildste dromen kunt dromen...
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten