Gisteren was het eindelijk zover... We waren met 50 ingeschreven leden, die om 13 uur stipt op de bus moesten aanwezig zijn.
Daags voordien was ik naar de Thuiszorgwinkel gereden om 6 rolstoelen te halen, voor de leden die minder goed te been zijn. Mijn auto zat zo vol (de zesde rolwagen had ik boven op de andere vijf moeten schuiven, waar hij haast klem zat tussen dak en rolwagen ! Ik heb er de nacht haast niet van geslapen: zou ik die rolwagens er nog uit krijgen???)
Nog voor 1 uur waren ze allemaal aanwezig, uitgenomen één... Men had die persoon al enkele dagen niet meer gezien, hij antwoordde niet op telefoon en deed zijn deur niet open... Wij vreesden dat er iets zou gebeurd zijn, en deden het nodige opdat zijn zoon zou verwittigd worden van de feiten.
Weg waren we... Met een klein omwegje aan de start: ze zijn aan het werken op de baan Brakel - Oudenaarde...
Onze eerste halte was de basiliek van Dadizele. De chauffeur zette ons af aan het mooie gebedsparkje, waar we doorheen wandelden naar de basiliek. De mensen met de rolstoelen moesten iets verder doorrijden naar de ingang zonder trappen... In de kerk gaf ik de uitleg wat een basiliek eigenlijk was, en hoe je kon zien dat de kerk niet zo maar een kerk was, maar een basiliek.
Na de uitleg kuierden de mensen door het mooie heiligdom, gingen achteraan in de kerk een legendarisch stukje rode zijdedraad halen, verbonden aan een van de legenden van deze kerk. Dan terug naar de bus, en op naar 't Spaans Dak, een mooie gelegenheid, waar een zaal was klaargezet voor ons, met voor iedereen een lekker stuk taart en twee koppen koffie. Eigenlijk is deze gelegenheid bijna op wandelafstand, maar de bus moest toch die richting uit, en voor velen is wandelen niet zo makkelijk meer, dus lieten we ons voeren !
Iedereen zat op zijn gemak te genieten, wie het nodig vond kon ook gebruik maken van deze stop om het sanitair te gebruiken, en omstreeks 4 uur reden we naar "De Nachtwaker", de tuinzaak die gespecialiseerd is in fuchsia's !
De patroon van de zaak was meteen ook onze gids, en vertelde ons in een smakelijk West Vlaams het ontstaan van de zaak (gewoon uit een hobby gegroeid !), en gaf ons heel wat nuttige uitleg over het kweken van fuchsia's en hoe je ze kon de winter doorhelpen...
Dan slenterden we door de tuin en de serre, vergaapten ons aan de tweeduizend variëteiten van klokjes, konden er niet over dat er zo veel soorten waren (al vertelde de eigenaar ons dat er eigenlijk een tienduizend soorten bestaan !), en stonden versteld over de modellen, de grootte van sommige bloemen, of net hoe klein ook mooi kan zijn, of naar die gekke bloemen die er helemaal niet uitzien als klokjes, en stelden vast dat er zelfs soorten waren waar de klokjes niet hingen, maar het pronte klokje naar de hemel richten...
Op het einde van het bezoek aan de bloemenpracht bood de man ons nog een kans op een gunstkoop! We konden een van die prachtige grote hangers krijgen, in die speciale potten met een geheim systeem voor de watervoorraad, een pot staande fuchsia's en een doos van de speciale meststof, alles samen voor de prijs van 20 euro. Haast iedereen ging in op het aanbod !
We hadden echter een klein probleempje, een bus met in de koffer zes rolstoelen, bood niet genoeg ruimte meer om al die bloemen er ook nog in kwijt te geraken. De vriendelijke chauffeur deed wonderen om alles toch veilig opgeborgen te krijgen, ook al stonden er op het laatste een deel bloemen in de bus en op de lift... En zag ik de chauffeur de kofferruimten dicht duwen met al zijn macht... "'k Ga ze maar sluiten met de sleutel ook," zei hij "ik zou niet graag die bloemen verliezen op de autostrade..."
We waren een uur later thuis dan verwacht, maar dat kon niemand iets schelen ! Iedereen was tevreden van de wonder mooie uitstap !
Toen ik al thuis zat, proberend mijn pijnlijke rug wat te vergeten, ging te telefoon... De man die niet aanwezig was bleek overleden te zijn... En dan blijkt zelfs zo'n gouden dag toch nog een donker randje te krijgen... Jammer. We bieden in ieder geval zijn familie en zijn vrienden onze deelneming aan.
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten