De herschepping

Vandaag las ik (het zoveelste) artikeltje over de herschepping van... voor één keer noemden ze niet de mammoet, maar de wolharige neushoorn... En dit keer zijn het Koreaanse geleerden die bezig zijn met het herscheppen van het dier...

Om eerlijk te zijn, als het lukt, dan vind ik het een prestatie, maar lukt het niet, dan lig ik er echt niet van wakker. Als ze zo nodig dieren moeten herscheppen, dat ze dan beginnen met dieren die pas uitgestorven zijn (en er voor zorgen dat ze niet meteen wéér uitsterven !)... Wat zouden wij hier, in onze wereld moeten met loslopende wolharige neushoorns ? Onze gazetten staan al vol van een vermeende wolf op de Kluisberg... Wat zouden ze dan niet moeten schrijven als er zo'n mammoet plots in "Must" gaat, en een autobus aanvalt... Allee, in de veronderstelling dat een mammoet zo dicht bij de olifant staat, dat het mannetje ook in must gaat in de paartijd, en dan uiterst gewelddadig wordt.

En als ze die dieren alleen maar creëren om ze ergens achter tralies tentoon te stellen, dan hoeft het al helemaal niet voor mij !

Als ze zo nodig dergelijke kunstgrepen willen doen, dat ze dan bijvoorbeeld een systeem uit werken waarbij ze voor zieke mensen een nieuwe lever of een nieuw hart of longen of weet ik veel welk onderdeel ook, kunnen maken, op een snelle, veilige manier, en van de eigen cellen van de zieke, zodat er geen afstotingsverschijnselen zijn. Dat zou véél nuttiger zijn.

Maar wellicht is dit moeilijker dan het klonen van uitgestorven beestjes... Anders zouden ze wellicht al wat verder staan dan nu op het gebied van transplantaties. En och, ze moeten echt niet gaan streven naar een soort onsterfelijkheid met het scheppen van reserve-onderdelen voor de mens. Ik kan me niet voorstellen dat ik na 90 jaar rondlopen op deze aardkloot er echt nog niet genoeg zou van hebben, en nog eens zou willen herbeginnen... Ik stel me ook vragen over de manier van leven, mochten een quasi onsterfelijkheid behalen ??? Er is nu al heisa over een paar jaar langer werken, maar je kunt je toch niet voorstellen dat een onsterfelijke maar zou werken tot zijn 65 , en dan van een eeuwigdurend pensioen genieten??? En wat heb je dan aan dat onsterfelijk zijn, als het dient om te blijven werken? En wat doe je aan de overbevolking ? En mama's van 203 jaar oud?

Nee, als mijn tijd gekomen is, laat me dan maar gaan... Liefst niet te vroeg, maar ook niet zo laat dat ik eigenlijk niets meer zie in dat aardse leven.

Ik heb al enkele oude mensjes gekend, die eigenlijk zaten te wachten op de dood, als op een verlossing. En ik zag dat niet alleen bij gelovigen, die zaten te wachten op de overgang naar een eindeloos leven zonder ziekte, zonder pijn, zonder de gebreken van de ouderdom, maar ook bij ongelovigen, die gewoon het einde wilden.

Nee, laat de geleerde vernuftelingen maar zoeken naar middelen om de mens een zo goed mogelijk leven te geven (op het gebied van gezondheid), en aan iedereen een "goede" oude dag bezorgen (in zo ver we niet verongelukken in het verkeer of iets dergelijks)... Maar willen ze echt dieren gaan herscheppen, dan liefst beginnen met de laatsten die we door toedoen van ons menselijk gedrag hebben uitgeroeid... Laat ons dan proberen een beetje te herstellen wat we verknoeid hebben... Ik heb echt geen behoefte aan een mammoet of een wolharige neushoorn in mijn kippenren...

Maar ja, het is een beetje eigen aan het mensdoen zeker ? Altijd verder kijken, terwijl we niet eens kennen wat er voor onze voeten ligt.  We gaan de ruimte in, en we kennen nog haast niets van de enorme zeeën op aarde (en dat is het overgrote deel van deze aarde !!!)...

Allee, geleerde bollen aller landen, doe eens iets simpels, iets alledaags voor de mensheid... Help ons eens af van die stomme verkoudheid... Ach, dat kun je niet???
djudedju


tot de volgende ?