Zo erg, dat het bijna geen vrije keuze meer is !
Waar we ook gaan, staan of zitten, ze zwaaien ons om de oren met slogans die ons voorhouden dat we onmogelijk gelukkig kunnen zijn zonder product X, of makkelijk kunnen leven zonder Y of pijnvrij zullen zijn zonder Z (Ik wou dat dit laatste waar was !)...
We worden overspoeld door een maatschappij die ons opdringt dat we niet meer kunnen leven zonder dit of dat product !
De kinderen in de school MOETEN een computer hebben met minimaal die en die mogelijkheden, een rekenmachine van dat merk die deze en die mogelijkheden heeft (Als je een computer hebt, dan kun je rekenmachines met al die mogelijkheden gratis downloaden !), en de kinderen moeten op het einde van het schooljaar nodig mee op reis naar Rome, en moeten dus per maand zo en zoveel inbrengen in de kassa van de school... Op TV, ook op de staatszender, zie je steeds en overal reclame, en als ze een reisprogramma geven, blijkt dat er een binding is tussen de zender en bepaalde offertes...
Je moet die soort kledij dragen en je kunt niet naar school zonder een boekentas van dit merk en van het eigenste jaar, want dat van vorig jaar dat is maar niks meer...
Hoeveel zou het kosten om ieder jaar de auto een ander uitzicht te geven? Van mij mag een auto, eens hij er is, wel een betere en zuiniger motor krijgen, met minder vervuiling, maar waarom moet het model van de koplampen nu zo nodig een ander model krijgen, als dit niet leidt tot een betere verlichting van de weg ?
Waarom zou ik een andere computer moeten hebben, als ik er ook een andere moederkaart kan instoppen die me dezelfde capaciteit geeft?
Waarom zouden de koekjes van X plots van naam te moeten veranderen en in een blitsere verpakking (vervuilend !) moeten gestopt worden die mij meer kosten en me minder koekjes geven ?
Wat verandert er aan de smaak van CocoColo als mijn eigen naam op het fles staat?
Bij de nationale betoging en de staking viel mij op dat iedereen plots beschikt over een jasje in de kleur van zijn geprefereerde vakbond... Heel leuk om zien, en het toont heel duidelijk de verhoudingen tussen de vakbonden onderling, maar het kost pakken geld, brengt in feite niets op, en je kunt er niets mee doen buiten het kader van de betogingen en co. Ik heb één keer zo'n groen jasje aangedaan om te gaan vissen, en ik heb niets gevangen die dag. Ik vermoed dat de vis schrik had van dat fluoriserende kleurtje daar op de oever. (Met een rood hesje zou de vis wellicht nog meer verschrikt zijn geweest ! Rood lijkt me nog minder natuurlijk aan de waterkant.
Het lijkt wel of heel onze maatschappij, ieder individu de merken moet uitstralen. Toen ik klein was, moest je de merknaam van een trui gaan zoeken in de kraag, aan de onzichtbare binnenkant. Tegenwoordig draag je een trui met de merknaam er in koeien van letters op, zo de wereld duidelijk makend, dat jij je dat merk kunt veroorloven. Opbieden tegen elkaar is immers zo leuk ! En daar maken de merken handig gebruik van !
Ik koop kledij waar geen merk op staat, of maar ik kleine lettertjes, en liefst van vorige jaren, want die zijn beterkoop. En als ik een kledingstuk dat ik nodig heb op de rommelmarkt zie, dan koop ik het daar, nog goedkoper. Want ik koop die kledij functioneel, om me te bedekken en me warm te houden, of voor in de zomer, omdat het lekker fris is. Meer interesseert me niet. Mijn auto is ondertussen meer dan 10 jaar oud, en hij bolt nog steeds goed, dank u. Als ik ooit besluit er een nieuwe te kopen, dan zal dat zijn omdat het nodig is, of omdat er eindelijk auto's zijn die werkelijk minder vervuilend zijn. Want het milieu dat is een ander zorgenkind van me.
Dat milieu is immers net zoals het mensDOM, het slachtoffer van de (over)productie.
Als vakbonden willen we momenteel vechten voor het behoud van het welzijn van de mens, en dat is een nobel iets. De huidige regering, in dienst van het kapitaal, wil vooral de grootbezitters nog meer bezit laten verwerven. Daartoe willen allen in feite bekomen dat er voor iedereen veel werk is, en de werkende klasse wil dat dit werk goed wordt betaald. Maar kan dat eigenlijk nog wel ?
Niet meer op de manier die we nu kennen. We moeten af van het idee dat onze economie moet blijven groeien. We moeten dit idee helemaal anders gaan invullen. We moeten weer gaan kiezen voor het vervaardigen van degelijke producten, die lang meegaan en die hersteld kunnen worden, en we moeten het idee van inkomen los gaan zien van het idee der stijgende productie.
Ik ben geen deskundige, en kan u daar geen oplossing voor bieden, maar met mijn gezonde boerenverstand zie ik wel in dat de weg waar we nu aan timmeren niet de juiste is ! Het kan niet de bedoeling zijn dat we producten gaan maken waar we het vlug stukgaan inbouwen !
Hoog tijd dat we heel het systeem eens opnieuw gaan uitvinden, en hopelijk zonder dat de ene partij de anderen eerst de kop moet inkloppen. We moeten zorgen voor een maatschappij waarin het goed leven is voor iedereen, én voor de Aarde waarop wij leven, om dat leven en die Aarde in stand te houden !
tot de volgende ?
1 opmerking:
Een maatchappij waar we allemaal maten zijn i.p.v. volgens de maat te leven.
Een reactie posten