Dementie

Gisterenavond was er een vergadering van Ziekenzorg, met een spreekster over Dementie. Ik had aan Anny gevraagd of ze niet mee wou komen, het lijkt een interessant onderwerp.
Gisterenmorgen na een blik op mijn agenda nog eens tegen Anny: "Vanavond is het die vergadering hé, zie dat we het niet vergeten !"

Om 19 uur en twee minuten ging de telefoon: "Ewel, waar blijft ge ?"
Vergeten naar een vergadering te gaan over dementie...
djudedju

Maar het was interessant !
Er zijn meer dan 30 soorten dementie, maar de grootste helft betreft Alzheimer... En Alzheimer is zowat de vorm die het vlugst leidt tot heel erge vorming van dementie en totale aftakeling.
Er is nog steeds geen medicament tegen dementie, maar wel al een paar middelen om de "groei" er van wat te vertragen, maar al die medicatie heeft ook een pak bijwerkingen.

Het is juist dat het beoefenen van denksport en andere activiteiten waarbij je de hersenen echt aan het werk zet, dat die dingen geen genezing bevorderen of geen waarborg zijn dat je niet dement wordt, maar het is wel een feit dat denken bestaat in uitwisselingen van signalen tussen verschillende gedeelten van de hersenen, en hoe meer verbindingen er degelijk uitgebouwd zijn, hoe langer je weerstand kunt bieden tegen dementie.
Dus kruiswoordraadsels, sudoku's, woordzoekers en al die zaken zijn wel degelijk gezond. Maar ook artistiek bezig zijn, lezen... kortom de geest aan het werk zetten. Nogmaals, het is geen waarborg, maar het maakt zeker een factor uit van het langer behouden van zoveel mogelijk van de mogelijkheden van de hersenen.
Ik ben artistiek bezig, ik lees veel, ik schrijf blogs, ik doe aan kruiswoordraadsels en aan sudoku's... Maar ik vergeet de vergadering over dementie...

Correctie: vergeten is geen signaal van beginnende dementie !
Oef...

Dementie is wetenschappelijk gezien geen ziekte, het is een verzameling van symptomen. Niet dat dit er veel toe doet, maar het is dus niet zoals een griep of een been breken. Het is een langzame afbraak van een deel van de capaciteiten. Het is ook zo dat ieder mens die dement wordt, in de beginfase weet en beseft dat er iets is, dat is gewoonlijk ook de periode van opstandigheid en van onhebbelijkheden in het gedrag. Voor de patiënt is dat wellicht der ergste periode.
Voor de familie is de daar op volgende periode de ergste...
Want de aftakeling stopt niet bij wat wij als hersenwerk beschouwen...
Het kan bv dat een patiënt niet meer weet wat een vork is, en waar het voor dient. Of zijn water maakt zonder dat nog te beseffen...
De geestelijke aftakeling vertoont dus steeds meer en meer lichamelijke tekortkomingen, maar dat zijn zaken die uiteindelijk allemaal mislopen door dat de hersenen het juiste commando niet meer kennen of niet meer kunnen doorgeven.

Kortom, het is een verschrikkelijke ziekte, maar als je het totaal pakket bekijkt lijkt het eerder lastig voor de omgeving dan wel voor de patiënt.

Zeker niet reclameren, zeker niet corrigerend toespreken, want de patiënt weet gewoon niet wat hij mis heeft gedaan. Je kunt hem met schelden, corrigeren alleen maar meer verwarren of in paniek brengen. Met andere woorden eigenlijk sta je machteloos... Je moogt hem ook niet letterlijk opsluiten, want dan is de kans groot dat je paniek veroorzaakt en dat er ongelukken gebeuren.

In Vlaanderen hebben wij al heel wat geregeld voor deze mensen en ook voor de mensen die dergelijke patiënten verzorgen, opvangen in huis. Er zijn mogelijkheden om de patiënt tijdelijk op te vangen om de verzorger even op adem te laten komen, want nogmaals, het slachtoffer is veel meer de verzorgende dan de ziek...

De vergadering eindigde wat in een paniekstemming... Monique gaf, omwille van gezondheidsredenen haar ontslag als voorzitster... Ook Jef, de schatbewaarder wil zijn functie vaarwel zeggen... En nu ? We zitten met een steeds ouder wordend bestuur, waar ik eerlijk gezegd niet meteen een oplossing zie... Voor mezelf weet ik dat ik geen bijkomende functies of verantwoordelijkheden bij kan nemen. Mijn lijf laat dat gewoon niet toe. Soms is zelfs de Crea al heel zwaar. Misschien moeten we het probleem geheel anders benaderen, en de functies verdelen over meerdere personen? Maar ook dat geeft zijn moeilijkheden.
We moeten dringend met enkele mensen gaan brainstormen om de mogelijkheden te onderzoeken.

djudedju
't Is ook altijd wat hé...
Soms, heel af en toe, ben ik een beetje jaloers op diegenen die nergens verantwoordelijkheid op zich nemen...
Maar dan weet ik dat een maatschappij geen maatschappij kan zijn zonder dat de verenigingen er zijn.
Als de mensen stenen zijn, dan zijn de verenigingen de mortel...

tot de volgende ?