De Croo stelt dat het inkomen van de mensen die "genieten" van dit brugpensioen niet meer gemotiveerd zijn om werk te gaan zoeken, en dat er maar 3 % terug aan de slag gaat...
Als de mensen een gewone werkloosheidsvergoeding met degressief bedrag "genieten", zijn ze veel meer gemotiveerd.
Is dat wel zo?
Het hangt er van af wat je motivatie noemt... Als je stelt dat dreigende of werkelijke armoede een motivatie is, dan heeft hij gelijk ! Deze reden is ook het leitmotiv van deze liberaal, die nog veel liever zou zien dat de werkloosheidsvergoeding beperkt wordt in tijdsduur, en dat je na X tijd gewoon zonder enig inkomen komt te zitten. Van motivatie gesproken !
Natuurlijk zit er ook enige waarheid in zijn redenering, men kan wellicht niet meer praten van een behoud van de pensioenleeftijd op 65, en dus nog minder van een soort pensioen op nog vroegere leeftijd, als de mensen steeds langer leven, en de periode pensioen dus ook steeds langer wordt, ten opzichte van de gewerkte jaren, en dan praat ik nog niet over het feit dat men ook steeds langer gaat studeren.
Maar als dreigende armoede de motivatie wordt, dan is er toch iets grondig mis ! Want het niet vinden van werk ligt niet alleen aan de werkloze, maar ook aan het feit of er werkgelegenheid is. Ik ga hier niet weer zagen over het feit gepaste werkgelegenheid, want ook daar valt meer dan een boek over te vullen. Nee, gewoon over de kans om werk te vinden...
En in een periode met behoorlijk hoge werkloosheid, is het voor iedereen duidelijk dat het niet zo evident is om werk te vinden, werk die men aan kan, werk die bereikbaar is en binnen de mogelijkheden ligt van de werkloze. Het feit dat men bijvoorbeeld wanhopig op zoek is naar deskundigen op het vlak van kernenergie, als je metser bent... helpt de werkloze helemaal niet aan een kans.
Bovendien is het zo, dat als je deze onvrijwillig werklozen in ijltempo laat verarmen, je meteen ook de koopkracht aantast, en de koopkracht is hoe dan ook de motor van de economie. Maar het moet uiteraard draagbaar blijven, en er moet een oplossing in het vooruitzicht zijn.
Dus gaan de rechtse politici er van uit dat de enige kans ligt in het stimuleren, het steunen, het bevoorrechten van hen die werk verschaffen, dus van de werkgevers. Daartoe gaan zij allerlei steunmaatregelen gaan treffen om de werkgevers, de bedrijven zo sterk mogelijk en zo concurrentieel mogelijk te maken. Ze gaan de bedrijven minder belasten, gaan premies uitdelen, gaan op God weet welke manieren allemaal de kosten voor de werkgever drastisch beperken om zo de tewerkstelling te promoveren.
Dit lijkt logisch, maar is het dat ook ?
Niet helemaal...
Als ik wasmachines fabriceer, dan kan ik door al die toelagen en vrijstellingen misschien mijn wasmachines beterkoop verkopen, maar er is geen mens ook maar een dag eerder een wasmachine zal kopen dan hij of zij hem nodig heeft. Ik kan dus alleen hopen dat ik een wat groter procentueel aandeel van de markt verover, maar dit gaat dan ten koste van de ander, dus ook van deze fabrikant gaat men dan ook over tot steunmaatregelen en als wij hier niet nog wat meer cadeautjes geven, is alle voordeel meteen weer verdwenen, en kost het alleen maar.
Er is meer, je zou ook de voordelen kunnen knopen aan de stijging van de tewerkstelling, maar ook dit is grotendeels prietpraat... Je kunt maar één man op een machine zetten, en tenzij het volume van werk dusdanig toeneemt, zijn er ook geen middelen om deze bijkomende machines aan te schaffen, en dan moet men ook nog maatregelen nemen om het marktaandeel te vergroten, anders ga je gewoon een steeds grotere stock opbouwen van producten die verouderd zijn nog voor je ze kunt verkopen...
In de praktijk gaan dus de premies en vrijstellingen niet resulteren in een blijvende tewerkstelling of een veroveren van een groter segment van de markt, maar van meer winst voor het bedrijf, en dat kan voor de fabrikant leuk zijn, maar het biedt geen oplossing voor de tewerkstelling.
Wat je er wel mee bekomt, is het feit dat je de werklozen steeds armer maakt, dat dit resulteert in een daling van de koopkracht, dat die daling met zich meebrengt dat er ook effectief minder gekocht wordt, dat er meer en meer van het beschikbare geld gaat naar de tweedehandsmarkt, en er dus steeds minder tewerkstelling komt, een stijging van de werkloosheid en een steeds verder toenemende verarming.
Wat de rechtse partijen eigenlijk echt willen wordt daarmee een feit ! Een kleine elite van rijken, een grote massa van armeren en afhankelijken.
De echte ziekte van de maatschappij is dus niet de werkloosheid, is ook niet het rijker worden van de rijken en armer worden van steeds meer armen... Volgens mij is de echte ziekte te vinden in het economische bestel !
Heel onze economie is gebaseerd op een steeds stijgende groei !
Men is nu zo ver dat men de grondstoffen vlugger verbruikt dan de aarde ze kan opbrengen, en dat in een steeds sneller tempo, want de economie moet groeien...
Men gaat steeds meer automatiseren, steeds meer de producten maken zodat ze slechts een zekere tijd kunnen meegaan, en ze dan waardeloos worden (en dus ook niet concurrentieel kunnen zijn via de tweedehandsmarkt)...
De enige manier waarop men binnen dat systeem kan zorgen voor een blijvende tewerkstelling, is dus een steeds stijgende productie en een steeds stijgende winst, want die winst is nodig om steeds sneller, steeds goedkoper, steeds meer beperkt in tijdsduur te kunnen produceren.
Dit kan niet niet ongelimiteerd zo verder !
Je hoeft echt geen genie te zijn om dit in te zien.
We moeten heel het economische bestel herzien, we moeten naar een andere vorm van toekomst, en een beter en nuttiger gebruik van de aarde.
We moeten de beschikbare grondstoffen beter verdelen over de ganse wereldbevolking, en ook het beschikbare werk beter verdelen, ook al moeten we daarvoor minder volautomatisch gaan produceren en moeten we weer terug naar een valoriseren van de arbeid.
Mij interesseert het geen fluit wat de werkgever verdient, of het veel is of weinig. Van mij mag hij of zij verschrikkelijk veel verdienen, zolang iedereen een normaal inkomen heeft met een goed bestaan, beschikt over een goede woongelegenheid, gezond voedsel, goede kledij en goede verzorging, kortom een goed leven, kan het mij niet schelen dat er zijn die veel meer verdienen... Het kan mij geen zier schelen als ik in mijn huis kranen heb uit gewoon metaal en de rijke gouden kranen heeft, als we beiden maar beschikken over drinkbaar water.
Maar we moeten ons bewust worden van het feit dat er geen toekomst meer is in het steeds meer en steeds sneller produceren, en nog minder in het maken van producten die steeds sneller stuk gaan. Onze aarde is eindig, en niet onuitputtelijk.
Tijd dat we wakker worden !
.......................
We zijn dus een paar dagen aar Ambleteuse geweest... Een gemeente die je alleen kunt vinden dank zij het feit dat er bordjes langs de weg staan die je melden dat je er bent... zo klein en zo mooi is het er... Een kust zonder grote hotels, zonder kasten van villa's, alleen maar gewone huizen en een ongerepte kust vol duinen, strand met wit zand, strand met rotsen, mensen die bij laag tij schelpen en mossels gaan plukken, mensen die goeiendag zeggen, en rust...
De tweede dag zijn we Nausicaa gaan bezoeken, het grote aquarium in Boulogne sur Mer... Prachtig en het bezoek méér dan waard ! Maar tegen 's middags was mijn bobijntje afgelopen, en zijn we naar ons kleine hotelletje terug gegaan, heb ik op mijn bed gelegen en hebben we gekeken naar Madame Fletcher in Murder She wrote...
En gisteren steenstokkedood thuis gekomen.
Ik heb Anny gelukkig een en ander kunnen laten zien en kunnen laten genieten van de streek, en ik heb het overleefd. Dus alles is OK...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten