Tegenwoordig kopen we maar heel zelden iets... We zoeken ook niet bepaald iets. We kijken gewoon, of er soms nog iets ligt dat bij onze verzamelingen past, of iets wat nuttig of handig is voor onze verzamelingen, of voor Crea van Ziekenzorg.
We reden dus gisterenmorgen naar Burst, en wonder boven wonder vonden we een plaatsje dicht bij de markt. We hebben daar nog nooit zo dicht gestaan als nu. We wandelden naar de markt, en dan langs de markt, hier en daar een babbel met een verkoper die we kennen... Kortom, een uitstap zoals we bijna iedere week kennen. Plots zag ik op de grond een hoopje wandelstokken liggen. Toch eens kijken, wie weet zit er iets moois tussen... En bingo !
Eerst dacht ik dat het een paraplu was, die volledig in een houten schede zat, maar niets van dat ! Het was een echte originele wapenstok. Met veel goede wil lijkt het op een wandelstok, er zelfs een kenmerkend voetje aan, net zoals bij alle oude wandelstokken, maar de knop is echt niet geschikt om er op te steunen tijdens het wandelen, ook al is het uit koper en opvallend in het geheel.
Ik nam het ding op, en zag meteen dat het een wapenstok was, eventjes geprobeerd of ik het nog open kreeg, want veel van die dingen zijn vastgeroest, of zijn doorgeroest, zodat er alleen een stukje rest van het wapengedeelte. Maar hier, ook al was het rapier roest, het was volledig ! En de punt is nog steeds zo scherp dat je je zou kunnen kwetsen als je niet voorzichtig waart in het voelen ! De meeste van de moderne wandel-wapen-stokken hebben een plat, bijna mesvormige sabel, de oude zijn meestal veel zwaarder, zijn dikker van metaal, hebben geen snede, maar wel een behoorlijk scherpe punt, en zijn dus zuiver steekwapen. Het exemplaar dat ik nu heb, is ook van dat type, zuiver steekwapen.
Eens horen naar de prijs... Het viel reuze mee, de man wist waarschijnlijk niet dat die dingen niet zo vaak te zien zijn ! Toch nog eens afgeboden, en ook dat lukte...
Ik ben nu dus de fiere bezitter van een echte originele wapenstok ! Een stok met een beetje schamele ornamenten, maar die dus nooit echt diende als wandelstok, maar zuiver als wapenstok. Je houdt een dergelijke stok onder de arm, zoals een officierenstok...
Ik heb een heleboel wandelstokken die ook een wapen bevatten, sommige ook heel oud, maar een echte wapenstok, die alleen wapen is, dat had ik nog niet. Het is geen pronkstuk in de zin van schitterend afgewerkt, maar het is een wapenstok, een oud stuk. Het is geen verborgen wapen. De vorm verraadt duidelijk dat het een handvat is en een schede. Het moest wellicht duidelijk maken dat de man gewapend was, zodat het hopelijk nooit tot een treffen kwam... Of heeft het misschien toch ooit gediend ? Dat zal wel een vraag blijven.
Ik ben in ieder geval heel blij met die uitbreiding van mijn verzameling, al is het dan ook niet echt een wandelstok...
Toen ik probeerde het ding tussen de andere wandelstokken te plaatsen, zegden we allebei "We gaan ze eens moeten uit nemen, en allemaal weer eens netjes plaatsen... Het is gek, maar die dingen schuiven wat, en zitten dan scheef. Mochten ze allemaal naar de zelfde kant schuiven, dan zou het niet erg zijn, maar ze schuiven blijkbaar elk zijn eigen richting uit, en dan moet je zoeken hoe je er nog een stok tussen krijgt... Ik ga in de bodem dus latjes nagelen, zodat het schuiven verhinderd of toch minstens beperkt wordt...
En ondertussen alle stokken met metalen handvatten netjes weer oppoetsen... Zijn we enkele uurtjes zoet...
Weet je, dan ga ik ook eens tellen hoeveel stokken er nu al zijn... een stuk boven de honderd, dat is zeker, maar hoeveel precies ?
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten