Begrafenissen waar je naar toe gaat, zijn immers begrafenissen van mensen die je kent, waar je op een of andere manier een band mee hebt... Dus is ieder van die begrafenissen ook te catalogeren als "verlies", "persoonlijk verlies"... Iemand die dus invloed heeft op ons leven.
Ik las vandaag dat men vast heeft gesteld, dat de hersenen van mensen die misbruikt werden, gepest werden, een moeilijke jeugd kenden, echt veranderd zijn. Nee, de genen zijn niet aangetast, maar op een of andere manier heeft het toch met die genen te maken, want de geest kan blijkbaar stukjes van die genen gaan overslaan, ze zijn er wel, maar in de hersenen worden de genen strakker opgerold (bij cocaïne of ander zware drugs juist slapper opgerold), waardoor ze anders gaan werken. Depressies en woede-aanvallen zijn dan normaal voor die hersenen. Kortom, wat we als kind ondergaan vormt de hersenen voor de rest van het leven. Maar het gaat verder, wat we als volwassene ondergaan vormt ook nog steeds die hersenen.
Dat maakt dat pesten, en vooral kindermisbruik eigenlijk nog veel grotere misdaden zijn, dan we nu al inschatten.
Men is nu aan het zoeken naar medicatie om dit gedrag van de hersenen, die deformatie weer te herstellen... Maar dat staat nog in de kinderschoenen, en het kan wellicht nog jaren duren voor er iets echt effectiefs op de markt komt.
Maar ook dat maakt me bang...
Het feit dat we door ons gedrag mensen kunnen tekenen voor de rest van hun leven
het feit dat drugs mensen kunnen tekenen voor de rest van hun leven
het feit dat men op zoek gaat naar medicatie die kan ingrijpen in de vorm en de werking van de hersenen...
dat maakt me echt bang !
Want het verleden heeft ons geleerd tot wat de mens in staat is, en ik acht het helemaal niet uitgesloten dat er een of ander oen van een dictator gaat liggen knutselen aan het brein van zijn onderdanen...
Er zijn er die dromen van de ideale vechtmachine
er zijn er die dromen van echt slaafse onderdanen
er zijn er die dromen van macht
en dat maakt me bang !
We zijn dus niet zo maar de vrucht van het samensmelten van de genen van onze ouders en voorouders, nee, men kan ons vormen en vervormen voor de rest van ons leven.
Weet de vader wel wat hij doet met telkens weer zijn kind uit te kafferen ?
Weet de leraar wel wat hij doet met die domme leerling maar te laten waar hij zit en zonder hem voort te doen?
Weet je wel ...
Nee, we wisten het niet. We weten het wellicht nog niet echt, dat ieder van onze daden niet alleen een impact hebben op het ogenblik, maar wellicht op de rest van het leven... Tenzij we komen tot een scheikundig gepruts aan onze hersenen om te herstellen wat we mis hebben gedaan... Of net tot een scheikundig gepruts om ons te vormen tot dociele burgers die doen wat we moeten doen en geen initiatief meer hebben...
Weet je, soms wou ik dat ik al die dingen niet wist.
dan was ik veel geruster
dan sliep ik wellicht veel beter
dan zat ik niet te wanhopen
dan zat ik niet...
tot de volgende
Geen opmerkingen:
Een reactie posten