Barbecueueueueueue !

Gisteren zijn we dus op bezoek gegaan bij Germain... De bedoeling was dat ik met mijn wagen tot aan Herman zou rijden, en dan zou Herman ons meevoeren tot bij Germain.... Zo was het haalbaar voor mij, en zouden we toch nog eens bij Germain geraken...

Maar ik kreeg al heel snel een telefoontje van Herman dat hij ons zou komen ophalen, en dat wij helemaal niet tot bij hem moesten komen... Er was geen lieveheren aan, hij zou rijden, voor hem was rijden niets, hij deed dat graag... Dus zaten wij gisteren opgetut en net te wachten op Herman en zijn eega... Stipt op de afgesproken tijd waren ze daar... Ondanks het feit dat er wat mist hing, maar volgens Herman viel dat allemaal best mee...

Herman is inderdaad een heel goed chauffeur, die met een heel vaste hand rijdt. Alleen was ik niet gerust op de momenten dat hij tijdens het manoeuvreren soms - naar mijn gevoel- wel soms heel kort op de voorganger reed... Maar ja, iedereen heeft zijn gewoontes, en als ik bij Bart zit, maak ik steeds diezelfde opmerking, dus zal het wel aan mij liggen zeker ?

Gistel is verschrikkelijk veranderd sinds de tijd dat ik daar laatst ban geweest, en de straat waar Germain woont is niet meer te herkennen !

Gistel

Abdij "Ten Putte"

Sinte Godelieve bedevaartsoord

We gingen buiten zitten het was goed weer, en we konden maar genieten van het heerlijke zonnteje, en ondertussen zou Germain de barbecue aanmaken. Het toestel van Germain lijkt me eigenlijk best handig, je stopt wat verfrommelde kranten in de buis die meteen ook de voet is van het toestel, steekt die in brand, en de vlammen gaan door een rooster de houtskool aanmaken. Volgens Germain werkt dat gewoonlijk perfect. Ik kan dat geloven, het lijkt me logisch. Maar... er was geen lovertje wind, geen blad bewoog, en dus brandden de kranten heel zacht op, en lagen de houtskolen daar te liggen. Tot drie vier keer kranten verfommeld, in de buis gestopt, aangemaakt... Noppes. We zat en al wat te lachen en Germain te plagen. Op een moment vroeg ik hem of hij geen blaasbalg had of zoiets, om wat wind te maken. Nee, dat had hij niet. Neem dan een haardroger riedt ik hem aan. Zo gezegd, zo gedaan... En werkelijk, met de haardroger op laagste stand en koude lucht begonnen de kolen al heel vlug netjes te gloeien... Plots viel de haardroger stil. Ik dacht dat het was omdat de motor warm gelopen was, en sommige toestellen vallen dan automatisch stil tot ze weer koud genoeg zijn...tot Anny plots zag dat de stekker uit het stopcontact was gevallen. Herman zei dat hij wist dat Germain zuinig was, maar dat hij probeerde een föhn te doen werken zonder "elektriek" ...

Het is mij al eerder opgevallen dat er twee soorten van barbecue-ers zijn... Als wij hier thuis een barbecue doen, dan begin ik al heel tijdig te bakken, en als een soort vlees gebakken is, dan gaat het in een schotel, die overdekt met folie op de kant van de barbecue warm wordt gehouden, en bak ik de volgende "laag"... En dan gaan we pas eten als alles klaar is, en we hoogstens nog eens iets moeten wat bij warmen. Anderen bakken een soort vlees, gaan eten, terwijl de tweede soort net op de BBQ ligt. Op die manier eet je veel rustiger, gang na gang om het eens culinair uit te drukken. Het nadeel is dat de "bakker" van dienst wat meer van tafel moet, en eigenlijk wat minder bij de gasten is.
Ik ga niet zeggen dat het ene een beter systeem is dan het andere, het is gewoon een andere manier, en beide hebben hun voordelen en hun nadelen.
Het was in ieder geval lekker, en zoals gewoonlijk eet een mens meer dan hij gewoon is... Om het met de woorden van ons moeder zaliger te zeggen "Zien eten, doet eten", als je in een groep zit, eet je meer dan gewoonlijk. Op een of andere manier smaakt het je beter.

Het was een heel aangename namiddag, keuvelen over de tijd van toen, over het werk van toen, over kennissen van toen... Moppen vertellen die je eigenlijk al eens hoorde, maar die zo lang geleden waren dat ze weer leuk waren.

Tot mijn verbijstering was het al na zevenen toen we weer thuis kwamen... Een heerlijke dag in goed gezelschap, wat kan een mens nog meer verlangen... En weet je wat ? Vanmorgen toen ik op de weegschaal ging staan, was er geen gram bijgekomen... Hoe kan dat ?

Vanmorgen, toen ik wakker werd, herinnerde Anny me dat ik de voordeur moest gaan open doen... Bart kwam langs, om een schepnet te halen...  Bij een collega mag hij wat vissen gaan scheppen in de overbevolkte vijver, en hij dacht meteen op zijn pa... Die heeft wel nog plaats voor wat mooie vissen... Vanavond na zijn werk gaat hij dus goudvissen vangen, en dan komt hij daar mee naar hier, voor in mijn vijver...

Het is dus wéér een heerlijke dag !

tot de volgende ?