Spionage in het Vaticaan

Pope Benedictus XVI at a private audience with cardinal ruini. (january,20 - 2006) (Photo credit: Wikipedia)

Ik ga eerlijk zijn, ik heb het artikel niet eens gelezen, het interesseert me helemaal niet... Maar de titel over een spion in het Vaticaan, dat raakte mij.
Als begrip.

Voor mij kun je niet duidelijker stellen dat de kerk een organisatie is verworden en helemaal geen "kerk" meer is. Een geloof en het belijden van dat geloof moet de facto een kristalhelder doorzichtig item zijn. Van zodra het dat niet meer is, is het in feite geen geloof meer, maar een organisatie.

Och, ik wil niet stellen dat zelfs een geloof niet iets of wat van een organisatie moet kennen, maar op het moment dat het organiseren het geloof overstijgt, dan heb je geen geloof meer, maar alleen een organisatie.

Een geloof heeft geen, kan geen macht hebben. Als het macht heeft, is het geen geloof meer, heeft het ergens onderweg de pedalen verloren...

Als er spionage optreedt, dan is dat geen kwestie van geloofszaken, maar van organisatie. Inzake geloof is spionage onmogelijk. Overbodig, vermits geloof kristalhelder, doorzichtig moet zijn.

Als ik in de ondertitel dan nog lees dat de man met bezwarende documenten in zijn bezit werd betrapt... dan lijkt het mij heel duidelijk. Dit is geen centrum van het geloof meer, dit is een organisatie, een machtscentrum.

Ik ben gelovig, ik hou van het idee "geloof"... Omdat ik me niet kan voorstellen dat het heelal zo maar zou bestaan, zo maar bijna wiskundig in evenwicht zit, dat leven kan ontstaan en zich ontwikkelen, zo maar, bij toeval... Heb je al eens nagedacht over een atoom ? Dat is meer niets dan wel iets. Maar als je een pak ijzeratomen bijeen neemt, dan heb je een snijdend zwaard...Terwijl er eigenlijk veel meer niets dan wel iets is... Ik geloof niet in dergelijke toevalligheden. Voor mij is er meer aan de hand, en dat meer, dat is voor mij "God"...

Ik geloof ook dat godsdiensten een nut hebben. De belofte van eeuwig leven of eeuwige straf heeft  een positieve invloed op het gedrag van de mens. Niet voldoende, maar toch... en ieder beetje positieve invloed is winst.
En vertel me nu niet over de slechte invloed van godsdiensten inzake oorlogen... Want daar kijk je niet naar de godsdienst, maar naar de organisatie, de macht die mensen grijpen zelfs van uit Godsdienst, die dit net afzweert.

Ik heb begrip voor hen die vanuit dit oogpunt de godsdiensten verfoeien, alleen, zij kiezen de verkeerde vijand, het is niet de godsdienst, maar de organisatie...

Ik schreef enkele dagen terug over de politieke Islam, daar zien wij gemakkelijker dat het in feite over politiek gaat, en kiezen zelfs voor een naam die dit duidelijk aangeeft. Maar heel wat oorlogen waar de Christelijke kerken mee gemoeid waren, konden we net zo goed politiek noemen, want dat was het. Als de Christelijke kerk scheurde, dan was het niet in de eerste plaats over de interpretatie van het geloof, maar over de aantasting van de macht, van het politieke beleid.

Ik heb ook iets tegen "Godgeleerdheid"... Hoe kun je nu geleerd zijn in het alles overstijgende, het onbegrijpelijke, het Alles ? Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat wat men onder de noemer godgeleerdheid vat, eigenlijk bijna gelijk is aan wat we de faculteit Politiek en Sociale Wetenschappen noemen, maar dan in zake godsdienst. Met andere woorden: politiek, macht, organisatie...

Wanneer bereiken wij de echte godsdienst ?
Heel makkelijk: in de Liefde...

Van liefde gesproken, vandaag zijn mijn nichtje Kristel en haar Patrick vijfentwintig jaar gehuwd... Mag ik hen langs deze weg nog maar eens feliciteren ?
Vijfentwintig jaar... het lijkt veel, maar het is zo kort geleden... Tempus fugit...
Ik heb Kristel nog luiers omgedaan, echte luiers, ik denk dat pampers toen nog niet gekend waren hier, of misschien niet eens uitgevonden waren... Luiers, met veiligheidsspelden... Waar is de tijd? Het was gisteren...


tot de volgende ?