Het mirakel van Mater

Image via Wikipedia

Gisterenmorgen, om 4 uur (da's vroeg !!!) begonnen plots de klokken van de kerk in volle feestgelui uit te barsten. Heel de omgeving van de kerk was op slag wakker. Zo ook onze dorpselektrieker Didier, die als verantwoordelijke voor den heiligen triek van de kerk, meteen zijn beddebak uitsprong en naar de kerk snelde.

Hij opende de kerkdeur, en heel de kerk hing vol rook... Vlug de trappen op naar het doksaal waar hij de klokken stillegde, en dan weer naar beneên en de hulpdiensten en de voorzitter van de kerkfabriek opgebeld... (Voorzitter van de kerkfabriek? Wellicht een bedrijfslijder (sinds de malaise in de kerk met lange ij) die normaliter kerkgebouwen fabriceert ??)

Toen de brandweer verscheen, was er wel nog rook, maar geen brand. De brand was vanzelf uitgedoofd. In de stookruimte, met nieuwe stookinstallatie moet het duidelijk hebben gebrand, en de elektriciteitskast was er volledig gesmolten, maar alles was vanzelf gedoofd.

Dit is dan het wonder van Sinte Amelberga...
Twijfel niet, gij ongelovige !!!
Het is immers reeds de tweede keer dat dit wonder plaatsgrijpt !!! Enige jaren geleden gingen de klokken ook uit alle macht van zelf aan het luiden, en toen was de bliksem ingeslagen...

Kijk, dergelijke gebeurtenissen zouden in vroegere, duistere tijden heel zeker in de annalen zijn vermeld als echte mirakels, nu gaat men gaan uitkienen hoe de zaak precies heeft gewerkt, en wat de klokken deed luiden. Den elektriek zal er wel voor iets tussen zitten...
Maar ik vind dat een beetje jammer...

Van mij mag men deze data inschrijven in het boek der Materse Mirakels... Ik vind dat zo heerlijk, zo mooi, zo sprookjesachtig... zo weg van de kille dagelijkse dagelijksheid....

Het lijkt wel of we niet meer mogen dromen, dat alles moet terug gebracht worden tot wetenschappelijk aantoonbaar, tot ... normaal...
Ik hou van dromen...
Ik hou van fantasie
Ik hou van dat beetje dat ik al meesleur van in mijn kinderjaren.
Het zou mij spijten mocht ik niet meer mogen dromen, niet meer mogen fantaseren... 

Ik huiver inwendig bij mensen die alle fantasie willen terugbrengen tot kille cijfergegevens, die Roodkapje psychologisch gaan analyseren, die niets meer kunnen aanvaarden als "mirakel, als sprookje..."

Ik weet er ene die nu zit te denken: "Dat geloof van jou, dat hoort ook thuis bij die sprookjes!"... Misschien heeft hij gelijk, maar gelijk krijgen ze niet, niet van mij, niet van deze dromer...
Ik wil nog mee kunnen zweven met de wolken, ik wil beelden maken van wezens die niet bestaan, ik wil fantaseren, werelden bijeen toveren en ik wil ook nog geloven... Allemaal dingen die niet te bewijzen zijn, of die alleen door het  bewijzen alleen al vervallen van mooie bloem tot bosje stoffig onkruid.

Het leven is al zo moeilijk, doordat de mens het zo moeilijk maakt, laat dan de uitweg van de fantasie asjeblieft open staan... Laat de vermoeide loonslaaf aan zijn taak tenminste inwendig de fantasie... Laat hem niet denken over de oeverloze semi-automatische taken waartoe hij veroordeeld is.

Ik las onlangs weer een artikel over de mensonwaardige omstandigheden waarin kinderen verplicht werden te werken in de beginnende industrie...  Onze arbeiders hebben een veel beter lot dan die kinderen van toen... Maar even of zelfs nog meer geestdodend...

Volgens mij zou men dromen, fantaseren, creatief zijn tot hoofdvak moeten maken in iedere vorm van onderwijs.
De deur naar de enige echte vrijheid leren openen, de vrijheid in je eigen hoofd.
De deur ook naar geluk, in je eigen wereldje.

Laat het buiten maar kil en koud zijn, binnenin wandel ik in de zon.
Mijn zonnetje, niet te fel, net op mijn maat.

Kijk, ik wens jullie allemaal zo'n wereld toe, die fantasie toe waardoor je altijd een vluchtweg rest... Weg van het leed, weg van je ziekte, weg van je miserie. Ja meer zelfs, het laat je toe een heleboel dingen ook echt over boord te gooien... Je maakt vanuit je fantasie een stukje in het echte leven.

dus: geloof maar in het mirakel... Het is een deur naar een andere wereld, een wereld waar geen hoeken zijn, maar allemaal zachte rondingen...

tot de volgende ?