ouwejaar...

Image via WikipediaVoila, 't is van da'... 't Joar is weeral voorbij. Nog enkele uren en we mogen 2012 schrijven.
Toen ik kind was, leek 2000 al zo eindeloos ver af, dat ik twijfelde of ik ooit daar zou geraken. Toen waren de jaren nog heel groot en heel lang, en nu... een zucht en 't jaar is voorbij.

't Is bewolkt, grijs en nat.
Kortom 't is geen weer.

Ik zou nu kunnen stilstaan bij het voorbije jaar, maar de televisie doet dat al met beeld en klank er bij, en geef toe, 't is niets om naar terug te kijken. Moord en doodslag en onbenullige onkundige politiekers. Kortom een doodgewoon jaar met daarover een crisissauske.
Ik heb eerlijk gezegd geen goesting om daar nog veel over na te denken. Ik heb mij het voorbije jaar al dikwijls genoeg kwaad gemaakt en ongelukkig gevoeld bij al die zever. Laat ons misschien een stil staan bij het komende jaar...

Ik ben geen Nostradamus, dus ga ik mij niet wagen aan voorspellingen, alleen aan wensdromen...
Ik wou dat het een jaar was zonder honger op de wereld, zonder natuurrampen, zonder oorlogen... Een jaar waarin de mensen minder mensen maakten, want er zijn er meer dan genoeg, een jaar met normaal weer, zomer als 't zomer moet zijn, en winter in de wintertijd. Een jaar met grote oogsten zonder te veel kunstmest en zonder insekticiden, een jaar zonder overdaad een jaar zonder te's... Kortom een jaar zoals een jaar zou moeten zijn, kalm, rustig, sereen en gelukkig met gezonde mensen in een gezonde wereld. Een jaar waarin de mensen elkaar teug vinden, als medemens... een jaar vol vriendschap en vol inzet voor en met elkaar. Een jaar zonder ruzies, zonder ziektes, zonder miseries...
Een jaar waarin iedereen weer mens was...

Nee, geen rijkdom, alleman genoeg en evenveel...
Alle auto's plots even groot en even oud, zonder reden voor jaloersheid.
Een jaar vol evenwaardigheid.

Maar ach, ik weet wel dat dit jaar nooit komt... Ik zie overal labbekakken die vechten voor dat iets betere plaatsje, die alles doen om aan de macht te komen, die nooit genoeg hebben, die geluk menen te vinden in méér hebben dan de anderen, die willen dictator spelen in 't groot over een heel land, of in 't klein in hun gezinnetje...

Daarom ga ik mijn wens misschien beperken tot één wens: Laat iedereen volgend jaar gewoon gezond verstand hebben... (Gezond niet alleen in eigen ogen maar in de ogen van heel de wereld)

Als kind mochten wij ieder jaar weer onze Nieuwjaarsbrief voor lezen... Met wensen voor grote mensen. Ik heb nooit een brief gezien voor de kinderen zelf... Misschien moesten we daar maar eens mee beginnen... Zij vormen tenslotte de toekomst. Wat wij nu van die kinderen maken, dat is de maatschappij van morgen. En geef toe, als je nu rond je kijkt, dan heb je meer vrees dan hoop.
Ik wens dus ook dat de kinderen in het komende jaar wat meer als mens bekeken werden. Dat we ze niet te veel bemoederen, dat we ze leren de verantwoordelijkheden te nemen die ze al nemen kunnen, dat ze hun steentje bijdragen in het gezin. Dat de scholen de kinderen ook de tijd geven om kind te zijn, en dat de schoolse wijsheid ook wat levenswijsheid zou omvatten...

Maar ach... ook dat zullen maar wensen blijven...
Want de kinderen worden voor de TV gezet (Daar zijn ze stil) terwijl pa en ma, na een zware dagtaak echt geen gezeur meer willen hebben.

Weet je, het is echt niet gemakkelijk om wensen te doen die ook werkelijkheid kunnen worden !
Maar misschien is dat net het mooie aan wensen, ze horen thuis in de droomwereld, bij de sprookjes, bij die dingen die we allemaal wel willen, maar zelf niet eens toepassen...
Weet je wat, ik ga volgend jaar gewoon proberen vriendelijk te zijn tegen alle mensen, zelfs tegen de politiekers (al vrees ik dat ik daar niet zal slagen...)

tot volgend jaar ? (allee, tot morgen?)