De fles melk

Image via WikipediaRinggg!
Wie is er daar al zo vroeg ?
Het bleek Eddy, de buurman te zijn, met een fles melk. Een paar dagen geleden had hij een fles melk geleend, en nu bracht hij een nieuwe fles terug...
Een heel klein, heel simpel iets.
Een heel belangrijk iets: goede buren.

Niet meer zo gewoon... Zeker in de steden en vooral in die grote appartementsblokken, zijn er velen die zelfs niet weten wie er hun buur is. Je leest dan berichten in de krant van een dode die gevonden werd na klachten van de buren over geurhinder, of nog erger, door dat er beestjes door het plafond heen gekropen komen...

Ik schreef er reeds eerder over... Vroeger was een dorp een echte en hechte gemeenschap, bijna volledig zelfbedruipend en onderling afhankelijk van elkaar.
Nu vormt ieder huis een soort cocon, afgesloten voor de rest van de buitenwereld.
Men is niet langer afhankelijk van elkaar, maar men doet ook niets meer voor elkaar.
Ieder in zijn eigen coconnetje...

Hier en daar zie je nog mensen die hun buren wel kennen, wel iets voor elkaar over hebben, wel nog een soort kleine eilandjes van samenhorigheid vormen in een steeds afstandelijker wereld.

Onlangs zag ik op TV een publiciteit voor die Wii ... Je ziet er mensen die voor hun TV actieve spelletjes spelen en aan lichaamsbeweging doen. Nooit gedacht dat een spelletje mijn lichaam weer op peil zou brengen is de boodschap...
Misschien, maar als ze daar alleen staan te bewegen, dan is het in ieder geval geen middel om het sociale leven wat te helpen. Ga naar de turnclub, ga petanquen in het echt, ga echt tennissen... !!!

Ga om met medemensen...

Die wii kan wel een mooi ding zijn voor mensen die echt niet buiten kunnen, maar ook dan zou het veel beter zijn mochten anderen dan bij die sukkelaars gaan, en samen met hen iets doen.
De vereenzaming in onze maatschappij wordt steeds groter.
Er zijn nog nooit zoveel mensen geweest, en ze hebben nog nooit zo ver van elkaar gestaan.

Mij verwondert het nog steeds dat men reclame voert voor een machine die je laat bewegen op je eentje, voor de TV... Oh ja, je kunt het ook met je gezin samen doen, dat is dan toch één lichtpuntje... Maar maar een heel kleintje, want de wereld gaat wel iets verder dan je gezinnetje.

Je moet niet in elkaars huizen gaan zitten, je moet samen met elkaar een gemeenschap vormen, dingen doen voor elkaar, met elkaar. Ook al is het maar een domme fles melk aan elkaar lenen, het is elkaar helpen en elkaar bijstaan, zonder verwachting op een weder-gunst. Het is ... heel gewoon. Hij heeft de melk nodig en jij hebt er op voorraad, dus waarom zou je er dan geen lenen... Je hebt een ladder en zijn dakgoot is verstopt... Ho !!! Stop !!!
Wist je dat de wetgever daar een domper op het goede nabuurschap zet ??? Als je buur door jou ladder valt, dan ben jij als eigenaar van de ladder verantwoordelijk.
Dat is maar een voorbeeldje, hoe de wetgever in feite de goede nabuurschap belet... Divide et impera ??? Verdeel en heers ???

Waar is men mee bezig? Denken ze nu echt dat er iemand is die een ladder gaat uitlenen in de hoop dat die ander er door valt ? Denken ze nu echt dat je je boormachine uitleent in de hoop dat de buur er zijn vinger onder steekt?

De wereld is al eenzaam genoeg, zonder verdelende wetten...
Kunnen ze geen wetten maken die verplichten je buur te kennen, te helpen? Ook al vind ik al die verplichtingen maar zo en zo, het zou me beter lijken dan wetten die de goede nabuurschap verhinderen.
Maar eigenlijk zouden er voor dergelijke dingen helemaal geen wetten horen te bestaan. Nabuurschap zou het gewoonste ding van de wereld moeten zijn.
Je leeft naast elkaar, logisch toch dat je dan ook elkaar kent en iets doet voor elkaar? Als er een overstroming is de Sahara, dan richt men een comité op om die mensen te steunen. Als je buur met een gebroken been zijn boodschappen niet kan doen, dan interesseert je dat geen fluit.
Naaste...
een ouderwets woord, waar na in zit... Na van nabij van nader van naastenliefde... Ook dichtbij !!!

Misschien een thema voor Kerst in deze kille wereld ?

tot de volgende