Celstraf ???

Image by Erf-goed.be via FlickrIn Sint Gillis weigert een gevangene de gevangenis te verlaten omwille van het comfort. Normaal mocht hij dus buiten, weliswaar met een elektronische enkelband, maar hij weigert, en dat is zijn goed recht.
?????????????????????
Ik heb daar toch wat bedenkingen bij...
Ik geloof niet echt in ons huidige strafsysteem, maar ergens stoort dit toch de opinie van de gemiddelde mens.
Als we opteren voor celstraffen, dan verwachten we ook dat dit een straf is, een onaangenaam iets. Maar we zien de gevangenen in een situatie waar er minstens een deel zijn, die er zich echt happy voelen. Vroeger was er een landloper (nu heet dat thuisloze), die zowat ieder jaar, als het koud werd, een raam ging stuk werpen van de rijkswachtkazerne te Oudenaarde, en dan bleef staan om opgepakt te worden, en voor de winter binnen te zijn...
Nu weer lezen we dat feit in Sint Gillis...
Kijk, ik heb het al gezegd, ik zou het veel opportuner vinden dat gevangenen "behandeld" werden, om zich terug aan te passen aan het maatschappelijk leven, een heropvoeding of een werkelijke psychische behandeling, maar nee, men kiest voor celstraf.
De redenering is dat het element straf corrigerend moet werken. Een beetje zoals je een kind in de hoek stelt, of op zijn knietjes doet zitten, een symbolische uitsluiting, die als pijnlijk wordt ervaren. Maar als er dan zijn, die een misdaad plegen om voor de koude wintermaanden binnen te zijn, of die gewoon weigeren het gevang te verlaten, dan lijkt het ons dat het element straf er niet is, of niet voldoende is.
Nochtans als we luisteren naar ex-gevangenen, dan wordt internering wel degelijk als straf ervaren!
Door de meerderheid...
Net zoals er kinderen zijn die het in de hoek staan niet echt erg vinden, zijn er die een celstraf niet erg vinden.
Dat pleit nog maar eens voor mijn idee, dat straffen niet de ideale oplossing is om werkelijk een mens te corrigeren. In tegendeel, we horen regelmatig dat ze in de gevangenis heel wat handigheidjes bijleren om misdaden te doen met een kleinere kans op betrappen, een soort hogeschool voor de misdaad zeg maar.
Zelfs voor wie dus de afzondering wel als een straf ondervonden wordt, is het dus niet echt corrigerend. Het is hoogstens afschrikwekkend. Wat iets heel anders is.
Het is het verschil tussen niet links gaan rijden uit schrik voor ongevallen, en niet links gaan rijden omdat je weet, en overtuigd bent, dat dit de manier is om veilig wegverkeer te hebben.
Dat is een gans andere instelling. In het geval van schrik, zal alcohol en/of drugs veel vlugger de grens doen vervagen, dan op het moment dat het systeem uit overtuiging ingebakken zit in je eigen systeem.
Dat is wellicht ook de reden dat er relatief meer jongeren in weekendongevallen betrokken worden, dan ouderen. Bij hen gaat het nog niet over een ingebakken reflex, maar over iets aangeleerds. Dat is dus nog geen automatisme.
Opvoeden is iets van lange duur. Je kunt iemand dus ook niet heropvoeden met een celstraf van enkele maanden of een paar jaar. Je zou het misschien wel kunnen met het werkelijk indoctrineren van de leer, de leer die geldig is om in een samenleving normaal te functioneren.
Het idee dat er een straf kan volgen is niet voldoende om echt anders te worden, om een aangepast lid te worden van die samenleving.
Gaat het over gevallen die geestelijk niet om te vormen zijn, dan lijkt mij pas dat internering adequaat kan zijn, niet door de internering, maar door dat je dan de maatschappij beschermt tegen die onaangepaste.
De internering mag dan niet bepaald zijn in tijd, maar door het al dan niet genezen, lees aangepast, zijn.
Neem nu een verslaafde, om een makkelijk voorbeeld te nemen. Een alcoholverslaafde kan niet echt "genezen", de verslaving is er en blijft er. Maar als die alcoholverslaafde zich zelf bewust is van het gevaar van alcohol, voor zichzelf en voor zijn omgeving, en bewust alle alcohol afzweert en vermijdt, dan is dat een soort "genezing" door het feit dat zijn aangepastheid aan de maatschappij weer op punt gezet is, ondanks de lichamelijke verslaving drinkt hij bewust niet meer voor zijn eigen bescherming en voor zijn verworven plaats in de maatschappij. Een internering op zich heeft geen enkel resultaat, als de patiënt zelf niet echt overtuigd is dat hij alcohol bewust moet mijden, zelfs het kleinste drupje kan voor hem funest zijn, en... voor de maatschappij waarin hij leeft.
Meer en meer is men overtuigd dat ook de misdaad ergens een stukje in de hersenen zit... Net zoals de ene mens veel makkelijker zal evolueren van nu en dan een pintje tot alcoholicus, door een soort voorbestemdheid ingebouwd in de hersenen, zou dat ook zo zijn met misdaad. Maar net zoals de dit voor een mens niet betekend dat hij een alcoholicus zal en moet worden, beteknt dit voor een mens niet dat hij misdadiger zal worden. De grensoverschrijding is voor alle mensen gelijk, het vervallen in het systeem kan mede te maken hebben met die voorbestemdheid...
Maar dus is er ook een genezing mogelijk, in die zin dat de echte innerlijke overtuiging, het echte innerlijke aanpassen aan het leven in een maatschappij genoeg is om ook werkelijk aangepast te zijn.
Dit is dus wat we moeten proberen te bekomen met misdadigers...

Het probleem is dat de wetenschap van de psychè nog niet zo ver is, dat ze ook werkelijk met zekerheid die "genezing" kan bewerkstelligen, laat staan vast stellen.

... en dus zitten we voorlopig wellicht nog een hele tijd vast aan het corrigerend straffen, in de hoop dat dit ook werkelijk voldoende afschrikwekkend werkt... En dan hebben wij weer in feite te maken met dezelfde moeilijkheid !!! We kunnen gewoon niet beoordelen of iets werkelijk voldoende afschrikwekkend werkt...
Dus doet een gevangene die opteert voor de gevangenis omwille van het comfort, heel ons idee van bestraffing wankelen... En zullen er weer heel wat stemmen opgaan die schreeuwen naar echte zware, lichamelijke straffen, droog brood en water, volstrekte isolering tot zelfs de doodstraf... Maar we weten dat ook dat niet werkt, net zo min als het huidige systeem...
Dus...
Hoog tijd dat de mens meer investeert in de psychiatrie !!!
Voor de veiligheid van en binnen een steeds complexere maatschappij...

tot de volgende ? (foto: gevangenis Leuven)