Image by arneheijenga via FlickrAls mijn memorie goed is, is die waterplas eertijds aangelegd ten behoeve van het industrieterrein (toen in oprichting)... Maar nu is het een heerlijk viswater, en voor het eerst mogen wij, oudjes, er met onze vergunning van de stad Oudenaarde er ook gaan vissen. Deze namiddag wellicht voor de eerste keer. Ik weet potverdorie niet eens hoe ik bij dat water geraak, maar volgens Luc kunnen we tot bij het water rijden...en er is 1000 kilo vis op gestoken, dus... Hoop doet leven... (en vissen)Ik heb er ook geen idee van hoe diep het water daar is, maar er zou heel veel vis op zitten, want de visclubs houden daar hun wedstrijden (Wellicht daarom dat ze daar vis op steken, en niet in het park voor die 10 oudjes die daar gaan vissen...) Maar nu mogen we dus ook daar ons lijntje uitwerpen...
Er is maar één uitzondering: we mogen er niet vissen als er een wedstrijd is. Toch even nakijken... djudedju, vandaag houden ze toch wel een wedstrijd zeker ! Maar ja, de kalender der wedstrijden is maar liefst 3 bladzijden (recto/verso) vol !!! We gaan moet mikken om daar eens te kunnen gaan vissen. We gaan dan maar naar het park... zoals vroeger, en hopen dat de karper al weer bijt, en dat Luc nu eindelijk weer eens een karper vangt, en Marnic zijn eerste aan de lijn krijgt... Ik wil met liefde een keer geen beet aan mijn karperlijn hebben, als zij twee eens geluk hebben !
Maar we gaan dus vissen!
Gisteren was het hobby, en het was er heel stil, de leden waren allemaal heel voorzichtig en wijs aan het schilderen bezig. Onze Ste Amelberga nadert stilaan de voltooiing... Mariette was er ook terug, na maanden afwezigheid wegens ziekte. Ze is nu eindelijk echt aan de beterhand, maar Madeleineke zat er maar wat ziekjes bij, het was er stikheet, en zij zat te rillen van de kou. Als je het mij vraagt zit ze met wat griep.
De meesten hebben het fatsoenlijk gedaan... Ik zal er wel wat werk aan hebben om hier en daar wat te fatsoeneren (zo hebben ze de koperdraad, die deel uit maakt van het beeld, overschilderd, zodat die niet meer of amper zichtbaar is...). Maar ik ben tevreden, het is weer eens bewezen dat de mensen veel meer aan kunnen dan ze zelf vermoeden, als ze maar dat duwtje krijgen om er eens aan te beginnen. Na de Ste Amelberga ga ik een paar "lichte" creatieve oefeningen geven, zodat ze weer wat ontspannen, want nu zijn er die heel erg gestresseerd zitten te schilderen... Gewoon omdat ze denken dat ze het niet goed zouden doen... en zoals gezegd, ze doen het voortreffelijk !
Ik moet wel heel de tijd eens hier, dan weer daar wat raad en tips geven, en verf leveren... Want iedereen kreeg een vel aluminiumfolie om de verf op te mengen, en kreeg dan de nodige verfsoorten om telkens een kleur te maken en te schilderen. We hebben daartoe grote potten acrylverf aangeschaft. Het moeilijkste was wel om hen te leren verf te mengen. Iedere keer waren er die gewoon alle verf bijeen roerden, in de plaats van het mengsel op kleur te maken. Er is op die manier wel wat verf verprutst, maar ja, dat mochten we verwachten. Maar ook dat hebben ze dus geleerd... alles gaat, als je maar wilt.
straks ga ik het lokspijs maken voor de karper... en deze namiddag, op hoop van zege !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten