Image via WikipediaGisterennamiddag zag ik plots dat de Ubuntu upgrade er was. Hophop aan het werk ! Alles ging heel vlot en simpel, zoals het Ubuntu past, maar helemaal op het eind verscheen plots een tekst die me meedeelde dat mijn hardware niet geschikt was voor Unity, en dat ik dus automatisch Ubuntu Classic kreeg...Dus mijn kwampjoeter is niet drastisch veranderd, op mijn scherm geen massa toeters en bellen, maar alles bijna zoals ik het gewoon ben...
Eerst vond ik dat een grote desillusie, maar aan de andere kant... Als je PC niet zwaar genoeg is voor Windows 7, dan sta je daar te staan, bij Ubuntu dus niet, je krijgt classic... Is je configuratie echt te licht om Ubuntu te kunnen bevatten, dan heb je nog Lubuntu (light Ubuntu) of Kubuntu (met KDE) en nog een resem andere mogelijkheden, een resem, want er zijn een heel pak afgeleiden van Ubuntu, die door groepjes ontwikkeld zijn op basis van Ubuntu (één voorbeeld: Mint ).
Ik heb dus de nieuwe Ubuntu, maar zonder Unity... Wellicht is dat niet eens zo'n wereldgroot verschil, maar ergens had ik toch graag eens al die nieuwigheden uitgetest...Niet dus.
Toch zijn er ook nu weer een pak veranderingen en verbeteringen te zien. Iedere Upgrade is telkens weer als een wandeling in de snoepwinkel.
En dat is eigenlijk nog maar het begin van het Linux-verhaal, want eigenlijk is Ubuntu een versie van Debian, en Debian is maar één tak aan de Linux-boom... er zijn een heel bos takken. En heel wat van die takken hebben op hun beurt hun afgeleiden. Je kunt altijd wel ergens terecht. Waarom dan Ubuntu ? Omdat Ubuntu een heel vriendelijk systeem is, heel makkelijk in het gebruik, zelfs voor een mens als ik... Er zijn voor echte computerfanaten in Linux immers ontelbare mogelijkheden, want je kunt immers je eigen systeem helemaal van niets opbouwen, net zoals jij het zelf wilt, zonder dat je kiest voor een of ander systeem. Je moet alleen de basis van Linux nemen om te vertrekken (en er zijn ook verschillende bases).
Maar daar zal ik niet aan beginnen, want ik ben eigenlijk helemaal geen deskundige. Ik werk met mijn PC zoals ik rij met mijn auto. Vraag mij niet hoe een benzinemotor werkt, of een dieselmotor... ik ken er de ballen van. Net zo werk ik met mijn PC....
Eigenlijk is net die sterkte ook een beetje de zwakte van Linux... Mensen zoals ik ben, willen niet die enorme keuze hebben, maar willen gesneden brood, zodat je alleen gas moet geven, remmen en schakelen... Veel meer mag men niet vragen. De Linuxgebruiker was dus oorspronkelijk een echte techneut, die alles van alles wist als het over kwampjoeters gaat. Ik weet niet of Ubuntu de eerste was die een systeem bundelde, en als pakket aanbood, maar het was wel de eerste die dat deed op een manier dat het voor iedereen makkelijk was om te gebruiken. Op die manier zorgde Ubuntu er voor dat Linux ook bij de gewone mens terecht kwam... (Als computerbesturing, want Linux zit eigenlijk bijna overal in, je gsm, je gps , je tablet, en ga zo maar door....)
Ik ben nog steeds een oen als het op computertechniek aankomt, maar met Ubuntu heb ik al heel wat leren sleutelen en bijschakelen, zonder dat het kwaad kan, zolang ik bij de goedgekeurde programma's blijf... En ik voel me daar dan ook zo lekker in mijn vel...
Genoeg gecomputerd...
Tiens stuurde me, naar aanleiding van een van mijn schrijfsels, een boekje toe: Antieke Kalenderprenten, door Pol Heyns een Davidsfondsuitgave van 1945... Nee, er staan geen prenten in, het gaat eigenlijk over de de oude gebruiken en de oorsprong van de feestdagen. Het enige wat ik mis is een lijstje met de verklaarde feestdagen en heiligenvieringen... Je moet het maar lezen. Het is in ieder geval een goed boek, want wie zie ik daar staan: St Antonius met zijn verkske... Kan niet meer misgaan hé ! Bedankt Tiens, ik zal het lezen (soms doorworstelen, want hier en daar is het wat langdradig)... Ik krijg meteen weer inspiratie cadeau voor nieuwe blogjes... Ik amuseer me kostelijk bij teksten als :
"... Den duyvel viel hem aen, verweckende in syne gedachten groote beroeringhen, ende door de vlammen der vleeschelijcker begeerlijckheydt eenen helschen brant..."
Ik ben verliefd op die manier van schrijven, (ik heb het niet over de spelling van heel lang geleden) met al die breedvoerige omschrijvingen. Waar is dat naar toe ? Je moet echt echt eens een boek van Stijn Streuvels ter hand nemen, je zult een hele schatkamer aan bijvoeglijke naamwoorden bijleren ! En nu is dat plots allemaal weg. Nu moet zelfs een liefdesverklaring kort, klaar en helder zijn... en koud en kil.
Nee, Vader is niet blijven hangen in de sixties, ik ben blijven hangen in de tijd van de romantiek, met gezwollen woorden, veel krulletjes en haakjes, wat rococo-achtig, overdadig, maar waar je niet op uit gekeken raakt, je verdrinkt in de schoonheid. Je snakt wanhopig naar asem, het is bijna te... maar toch zo heerlijk...
Tiens, je weet maar half welk plezier je me deed !
Maar ik moet eerlijk zijn en blijven... Toen ik jong was, zag ik ook die heerlijkheid niet, maar alleen de overdaad. Je moet blijkbaar iets ouder zijn, iets trager, iets bedachtzamer, om te genieten van al die piepkleine dingetjes die een zee van details vormen en de glans van goud geven. (nu weet je van waar ik de kunst van het beschrijven heb gestolen...)
Voor mij is de allergrootste uitvinding van de mens gewoon de taal... Het middel om kennis door te geven, voeg daarbij het neerschrijven van teksten, en je hebt zowat héél de wetenschap van de mensheid bij de staart. En dat men dan niet alleen wetenswaardigheden maar ook schoonheid kan scheppen met woorden... Heerlijk is dat ! Ik ben verliefd op taal, omwille van de veelzijdigheid van het ding op zich.
tot de volgende ?
1 opmerking:
Goeiemorge.....................
Dus het boekje is aangekomen, gelukkig.
De brievenbus op de Grote Markt ligt al enige tijd in de Alpen, dwz er ligt een enorme berg zand voor, ik moest daar langs schuifelen om je boekje in die bus te krijgen.
Maar we krijgen een hele mooie Grote Markt als de werken gedaan zijn.
Mij is ook opgevallen dat er geen inhoudsopgave in het boekje stond.
Ik heb nog overwogen er eentje te maken voor je maar met nog altijd de ververs in huis, ach je kent dat.
Groetjes en veel leesplezier,
stuk of wat Limburgse muulkes, geef Annie er ook wat van,
Tiens
Een reactie posten