Image by quapan via FlickrDat ik laat ben om te bloggen, dat ligt dus aan mijn kapper...of liever kapster, want 't is een lieve dame die mijn hoofd weer wat fatsoeneert, en mijn baard met zo'n kleine 10 cm heeft ingekort. Maar nu ben ik dus terug, voor een wijle, want straks belt ze dat ik mijn wederhelft mag gaan afhalen... Want zij wordt nu onder handen genomen. Maar bij de dames, alhoewel het daar alleen het hoofdhaar betreft, duurt de bewerking veel en veel langer, ik denk dat het zo wat middag zal zijn voor ik haar terug kan halen. 't Worden dus wellicht boterhammen of pasta deze middag.Daar mijn hoofdhaar steeds ijler wordt, neemt mijn baard in vergelijking steeds meer en meer tijd in beslag. Vooral het feit dat ik een "vierkante" baard wil, is daar de schuld van. Het lijkt immers simpel om iets recht af te knippen, maar je moet het maar eens proberen. Maar ja, na afloop heb ik dan een nette baard à la Leopold II.
Je kunt niet geloven hoeveel mensen er wat jaloers kijken naar mijn baard. Dat hoor je het best op een rommelmarkt of zoiets, waar de mensen wat makkelijker met elkaar babbelen. En nu en dan hoor ik dan ook dat het feit van het vierkante model hen wel bevalt. Je moet toegeven, het is een model die je niet zo vaak ziet. De meesten die een echt lange baard hebben, kiezen voor een wilde baard, of voor een rond model. Maar ik hou van dat Leopold II model, dus ga ik er ook voor. Dat ik er nu en dan een stuk laat afsnijden , dat is omwille van de handigheid. Als hij te lang is, dan hangt hij al eens in de weg (en in de soep...).
Ik ben van mening dat een baard ook onderhouden moet worden, dat het net moet zijn. Net zoals de haag moet het proper staan. Ik hou niet van die wilde baarden die alle kanten op pieken, maar natuurlijk is dat gewoon mijn gedacht, en wellicht zijn er anderen die net niet van dat recht-af-geknipte houden.
Heb je het gehoord of gelezen van die Japanse kerncentrale ? De ramp lijkt nog steeds niet ten einde te zijn, en in een straal van 30 km wordt bewoning afgeraden omwille van het te hoge stralingsgevaar... Heb je er al eens bij stilgestaan hoeveel grond dat eigenlijk is? Als de afstand tot de zee dertig km zou zijn, en we dus een nette cirkel kunnen uitzetten, dan spreken we over 2826 vierkante kilometer, als ik mijn formule van de oppervlakte van een cirkel goed herinner... Dat is een enorm stuk land ! en dat in een land waar de mensen nu al op elkaars lip wonen. Onze kust is maar een 60 km lang, dus zou zowat heel West Vlaanderen onbewoonbaar zijn... (Of een andere provincie, want de meesten zijn zowat even groot)...
Daar komt heel wat bij kijken ! Niet alleen moet je die mensen evacueren uit dat gebied, maar je moet ze ook opnieuw huisvesten. Bovendien, laat ons eens West Vlaanderen als model nemen, wat staat daar niet aan erfgoed, die dan staat te verkommeren ? Neem nu Brugge, die scone, laat dat eens 20 jaar staan zonder enig onderhoud... Als je na twintig jaar terugkeert mag je het opkuisen met stoffer en dweil !
Ook de natuur zou in die tijd zowat alle landbouwgrond hebben heroverd, en om er terug landbouwareaal van te maken, zou heel wat werk en middelen kosten. Na die twintig jaar zou men weer mogen spreken van ontginnen... Of misschien maakt men er tegen dan een natuurgebied van...
Maar er is meer! Als gans onze kust besmet is, dan verdwijnt niet alleen het toerisme en de visvangst, maar worden ook de dijken twintig jaar lang niet meer onderhouden, met alle gevolgen van dien. Stel dat we een storm hebben van het gehalte van 1953 (of was het 52 ?), en dat de zee een stuk land overstroomd. Het water zou er blijven staan, en we zouden op zijn minst weer brakke gronden hebben...
Nee, het klinkt zo heel simpel, een straal van 30 km ontruimen... voor de duur van vermoedelijk 20 jaar (of iets meer)...
Ook menselijk is het een drama... Je hebt je werk, misschien heb je een eigen bedrijf opgericht, je hebt een vriendenkring, je familie woont bijna allemaal in de omgeving, je woont dicht genoeg bij je oude moeder om nu en dan te gaan kijken of alles nog OK is... Dat is dus plots allemaal weg... Je komt in een nieuwe streek terecht, wellicht helemaal niet meer in de omtrek van je familie, je kunt met Allerheiligen niet meer je doden gaan begroeten, en het graf van je zoon staat daar wellicht te verkommeren... Zou je je eigen dingen mogen meenemen, of wordt alles aan de grens van die 30 km dan ook nog eens gescreend, en zodra de geigerteller één bliepje te veel geeft, weg damitt???
Nee, Tjernobyl en Fukushima... Echte drama's zijn dat, die veel dieper gaan dan die loze woorden 30 km veiligheidszone...
Daar woonden mensen...
daar was een gemeenschap
daar waren vriendenkringen
families
gezinnen
en nu trekt men dat allemaal met wortel en al uit, en hoopt dat het ook wel elders zal groeien...
Hoe is dat ook weer van die oude bomen en het verplanten? Leefgemeenschappen zijn eeuwenoude bomen...
tot de volgende ??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten