In Griekenland hield de politie een vrachtwagen tegen met 50 illegalen er in. Ze sloegen meteen de vrachtwagen en de illegalen aan, en een politieman reed met de vrachtwagen weg naar de gevangenis of het commissariaat of zoiets... Maar onderweg werd hij door twee overvallers tegengehouden, uit de vrachtwagen gezet, en sindsdien zijn én de vrachtwagen én de 50 illegalen zoek...
Het zal je maar overkomen... je keert de onderste steen de bovenste om als vluchteling ergens in het beloofde land te geraken, en dan wordt je gestolen ! Het zou natuurlijk ook kunnen dat het de illegale illegalenzorg is die de vrachtwagen heeft gestolen... Op een achteraf weggetje hebben ze dan met zijn allen de vrachtwagen in een ander kleurtje gestoken om hem onherkenbaar te maken (Met vijftig man en in het zwart kun je best kleurig en keurig werken).
Maar wat is een illegaal eigenlijk ?
Letterlijk iemand die buiten de wet staat.
In de praktijk een inwoner van een andere staat die hier komt hokken, zonder de wettelijke procedures daartoe te volgen. je kunt dat oplossen door die onwettelijke procedures te regulariseren (?).
Maar wie heeft uiteindelijk bepaald dat verhuizen onwettig is?
Wie heeft gezegd dat ik niet naar dit of dat stukje aarde mag verhuizen?
Wie is er eigenlijk eigenaar van dat stukje grond ?
Neem nu mijn eigen huis, en mijn eigen piepkleine tuintje... Hoe kan ik ooit verklaren dat dit mijn eigendom is ? Ja, ik weet het, ik heb er voor betaald en ik heb een akte die het bewijst, maar wat zegt dat ?
Ik kan er me nu makkelijk van af maken en zeggen dat ik het gekocht heb van de vorige eigenaar. Maar in feite is dat geen antwoord. Dan ga ik maar meteen door tot de eerste die hier op een gegeven moment gezegd heeft: "En dat is hier het mijne!" en er meteen een hek heeft rond gezet om onverlaten van "zijn" grond te houden. "Want zij zullen hier mijn graan niet komen oogsten en de appelen van mijn boom niet komen oogsten!"
Met andere woorden, het lijkt nogal wiedes dat het onheil van het privé bezit begonnen is samen met de landbouw. Moeder, 't zijn weer de boeren die het gedaan hebben!
Op het moment dat de mensheid is overgeschakeld van jager-verzamelaar naar een sedimentair leven, heeft hij ook zomaar zich het eigendomsrecht toegemeten van moedertje Aarde. Ik zaai hier mijn graan, dus is ook de grond mijn.
En als het een sterke beer van een vent was, lukte dit ook nogal eens, en misschien kwam hij overeen met de "buren", zo van: "Kijk, ik ben een hele sterke, en ik zal je land verdedigen, op voorwaarde dat jij ook zorgt voor mijn oogst... En zo groeide de "adel", die op den duur niet zegde dat hij voor het land van zijn buren mee zorgde, maar zei dat het allemaal 't zijne was, en dat zij moesten zien dat ze hem pacht betaalden in de vorm van zoveel graan en zoveel vlees en zoveel meters stof en zoveel... en om zijn macht te bevestigen huurde hij de sterkste beren in, en maakte ze tot soldaten en dienders...Politie zeg maar...
En nu en dan maakte hij ruzie met een buurman die ook zo "eigendom" bezat, of hij huwde zijn dochter uit aan de zoon van de buur, om zo het gebied te vergroten.
Dus zo is wellicht ook mijn stukje grond vervallen tot "eigendom"... en heb ik moeten betalen om hier te mogen wonen, op de aarde die eigenlijk van iedereen is.
Hetzelfde principe kunnen we doortrekken (en zo is het ook gegaan!) met de landen.
Als ik hier een paar kilometer verder ga staan, sta ik met mijn ene been in Vlaanderen, en met mijn ander been in Wallonië. Of misschien is dat dan mijn been niet meer maar mijn jambe... Wie zegt dat ? Ik ken zat boeren die land hebben die over de taalgrens heen loopt, en je ziet geen verschil tussen het blé en het graan. Ook die boer niet.
En gaan we nog wat verder, dan staan we aan de grens tussen La douce France en ons "eigen" Belgenland. En ook daar lopen er velden van het ene in het andere... en ook daar grazen de koeien nu eens herbe en dan weer gras... en geen koe die het beseft.
Vroeger waren er nog "echte" grenzen tussen die twee "landen", met aan weerszij van de schreve een douanepost, die nakeek of je niet op onwettige manier blé wilde omzetten tot graan. Eén ding was er toen nog leuk aan! Die twee grensposten lagen niet op elkaar, zelfs niet vlak naast elkaar, nee, er was een stukje tussen: het niemandsland. Eigenlijk dekte de naam de lading niet, maar het laat me toe te dromen dat er daar misschien nog een stukje grond lag, die van...Moeder Aarde zelf was... Waar de vogeltjes er geen besef moesten van hebben of ze nu Frans of Vlaams moesten zingen... Waar je vrij en vrank in het gras kon gaan liggen en spotten met het eigendomsrecht... je stond op niemands land. Zelfs niet van die grote blokken die zich vaderland noemen. Net of mijn vader had land... Hij had ook zo'n piepklein stukje waar zijn huis op stond, en waar hij "eigenaar" van was... en zich wellicht ook af vroeg waar haalt men dat ?
Want als ik al een denker ben, en een filosoof, dan heb ik dat van hem...en hij? Hij kreeg het van zijn moeder, Moeder Aarde, zoals wij allemaal...
Weet je, ik voel me rijk, heel rijk, want ik besef dat ik niks heb, en alles....
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten