Image by jens_hausherr via FlickrMisschien klinkt het je stom in de oren, maar vanmorgen werd ik wakker van de...stilte...
Anders horen we wel het autogeronk van de grote baan, maar nu leek alles wel uitgestorven...Uitgestorven ? Nee, want plots merkte ik dat er in de wijk heel wat gebabbeld en heel wat gesakkerd werd. Ik ging naar mijn hobbykamer en trok voorzichtig het rolluik op (Anny sliep nog). Het leek wel of heel de wijk wakker was en buiten liep. Er werd druk gebabbeld en gesakkerd en het viel mij op dat er verscheidene wagens stonden met de motorkap omhoog. Ik keek toe, en plots zag ik een overbuur zijn garagepoort openduwen, en zijn fiets van de haak halen. Hij nam een vod en begon het ding van de meeste stof te ontdoen en zocht toen wanhopig naar een pomp. Zijn vrouw moest het ontgelden, zij zou dat ding wel weer weggedaan hebben... Enige tijd nadien hoorde ik het vervelende piepgeluid en zag ik hem uit alle macht zijn banden oppompen. Toen bond hij met de snelbinder zijn boekentas op de bagagedrager en sprong onwennig op de fiets en reed weg... Ik zag de een na de ander nu met de fiets wegrijden en sommigen te voet, in een snel wandeltempo of in een sukkeldrafje.
Ik keek richting de grote baan, en zag noch hoorde ook maar een auto... Wel zag ik plots dat er op de baan een heleboel fietsen reden, en zag mensen haastig stappen...
Wat is er aan de hand ?
Ik ging zachtjes de trap af, en beneden gekomen zette ik de knop van de radio op stil, en stak dan de radio aan, en verhoogde zachtjes het geluid tot ik het net kon horen... Er was een herhaling bezig van een speciaal nieuwsbericht. ".... Hedenmorgen werd over heel het land melding gedaan van het feit dat geen enkel motorvoertuig nog wilde starten. Op de autostrades stonden talrijke vrachtwagens en auto's stil. Volgens verscheidene meldingen vielen alle motoren op klokslag 02.00 uur stil! De regering verzoekt het volk geen paniek te veroorzaken en zal zo spoedig mogelijk bijeenkomen om een oplossing te zoeken voor dit bizarre probleem. Niet alleen ons land is getroffen door dit fenomeen, het lijkt wel of heel de wereld stil is gevallen. Er kwamen ook talrijke meldingen van vliegtuigen die zo maar uit de lucht vielen. Daar brandweerwagens ook niet starten meldt men talrijke branden en grote problemen bij het bereiken van de wrakken en er komt geen hulp voor de overlevenden. Wij kregen ook melding van het feit dat alle trams en treinen ook stilstaan. Op de autowegen, ook autostrades worden steeds meer fietsers gemeld...."
Ik keek naar buiten, naar de hemel, en zag een mooie helder blauwe hemel, zonder ook maar één streep van vliegtuigen. Ik hoorde plots heel goed hoe luid de vogels wel zongen en hoe luid mijn haan wel kraaide in deze stille wereld.
Het kon mij niet meer schelen of Anny nu nog sliep of niet, ik rende de trap op, en trok haastig mijn kleren aan. Rolde het rolluik van de voordeur omhoog en ging de straat op, de wijk in, contact zoekend met de onrustige buurtbewoners.
Ik kan niet zeggen dat er paniek heerste, maar het was weinig minder !
Kinderen waren zich aan het verzamelen, om in groepjes naar school te fietsen, heel onwennig, en bij velen waren de boekentassen niet met snelbinders vastgemaakt, maar met koorden bevestigd op hun fiets.
Weet ja wat me opviel? Het rook anders! Het was mij voorheen nooit opgevallen, maar nu rook je de wereld, niet de auto's.
Toen een van de buren zich zo erg opwond, dat hij plots neerviel op straat, kwam er wel paniek, want je kon nog wel de dokter opbellen, maar die moest ook hier geraken! Zelfs met de fiets was dit niet zo makkelijk in onze Vlaamse Ardennen, en ik zag voor mijn geestesoog al de dokter hier aankomen, tenden adem en bloedrood, terwijl hij hijgend naast het slachtoffer op de knieën viel, vroeg ik mij af wie nu het ergst in nood was, de hijgende dokter of het slachtoffer??? Maar gelukkig kwam de man weer bij, en was doktershulp niet meteen nodig. Het was echter duidelijk dat bij een serieus geval, wij wel echt in de misère zaten!
Dit besef drong ook door bij de buren, en hier en daar hoorde ik iemand zeggen: "Ga eens kijken hoe het is met ..." en dan volgde de naam van een oud mensje of een al lang ziek familielid. En dan zag je deze en gene opschrikken, en haastig er naar toe hollen.
Plots was de paniek er wel...
De mens was er zich van bewust geraakt, dat ze niet maar een foontje moesten plegen om hulp te hebben! Ze waren niet of slechts na een langere tijd bereikbaar. De wagen van de visboer, van de groentenman zou ook niet komen. Wat gaan we eten? "Vent, rij vlug naar Horebeke om brood, en wip het buurtwinkeltje binnen om een en ander voor bij de boterham, en ga meteen ook naar de Melkerij en haal kaas en melk... en je zag de huisvaders met twee grote boodschappentassen vertrekken...
De wereld leek plots weer heel goed op de wereld van vroeger.
En kijk, plots hoorde je weer mensen die zelf aan een oudere buur voorstelden: "Moet ik voor jou ook iets meebrengen?"
Het leek wel of in die hoge nood, plots de mensen weer mens werden.
en toen werd ik wakker
met een beetje spijt hoorde ik in de verte het geluid van voorbijsnellende auto's...
djudedju, een droom...
en 't was nog zo mooi in al zijn miserie...
tommetoch
Ik hoorde op straat twee vrouwenstemmen die tegen elkaar aan het kijven waren...
Wanhopig sloot ik mijn ogen weer
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten