Image by Michel Coumans via FlickrGisteren was het hobby, met drie (3 !) nieuwe leden er bij ! En iets voor 5 uur, voorziene einde van de hobby, kwam men me melden dat het materiaal voor de tentoonstelling in de kerk was, en dat ik moest gaan helpen en aanduiden waar wat allemaal moest gezet worden...
Ik vlug eens naar de kerk, een eerste richtlijn gegeven, dan terug naar de hobby om de zaal daar af te sluiten en om Gilberte eerst naar huis te voeren, Anny halen en terug naar de kerk...
Panelen gaan monteren, vitrinekasten samen puzzelen en op de plaats zetten... en medelijden hebben met Marcel die zo'n paneel op zijn hoofd kreeg en wat bloedde (niet te erg! oef!).
Tot slot haalde Chantal uit de sacristij een fles "miswijn", en hebben we een aperitiefje genut. Op kosten van de kerk, vermoed ik... Maar 't smaakte toch lekker, wie ook de milde schenker was.
Maar 't was hoog tijd dat ik kon gaan zitten, ik verrekte van de pijn. Rap naar huis, een boterhammeke eten en dan nog wat naar mijne kwampjoeter gekeken, en nog enkele minuten bij Anny voor de TV... Maar 't ging niet, te veel pijn... dus heel vroeg naar boven, boek lezen, maar zelfs dat deed pijn.
Vanmorgen met naweeën opgestaan. Ik heb een pijnstiller meer gepakt... in de hoop dat ik er morgen weer door ben, want dan wordt het een heel drukke dag! Dan moeten de mensen hun materiaal brengen, en moeten we alles exposeren... Gelukkig heb ik een paar valide helpers, anders zou ik het wellicht gewoon niet aankunnen.
Ik hoop dat de helpers gisteren niet gezien hebben hoeveel pijn ik had, ik heb geprobeerd het zo veel mogelijk te verbergen. Maar ik ben een dwaze kl... ik moest natuurlijk ook gaan panelen dragen en zo ... 't is dus ook nu van eigen schuld: dikke bult... Maar het is zo verdomd lastig om niet bij alles bij te springen. Dat gaat tegen mijn natuur in.
Maar allee, alles staat klaar, we kunnen voort werken. eze namiddag alle exposanten eens opbellen om te zeggen dat ze vrijdag hun materiaal mogen binnenbrengen, liefst in een doos of zak, met hun naam op. Dan gaan wij alles zo goed mogelijk exposeren, met op ieder stuk hun naam, waar het kan zichtbaar, waar het niet kan, aan de onderkant, maar zo dat ieder werkstuk gemerkt is. Dat zal het makkelijker maken bij het ontmantelen van de expo ! Gek, 't staat er nog niet en we zijn al bezig met het afbreken.
Ik ga spelden, plakbriefjes, gewone briefjes, doorzichtige en andere plakmaterialen meedoen, zodat we alles kunnen ophangen en merken.
't Wordt druk werk !
en ondertussen ben ik nog steeds bezig met het laatste werk aan mijn "sjamanenschild"... Ik denk dat het zal lukken om deze ook tentoon te stellen. Die is zo groot dat ik hem overal kan zetten, zonder gebruik te maken van een paneel. Ik denk hem met een stukje nylondraad te bevestigen tegen een pilaar. Een stukje geestesbezwering in de kerk... 't Idee vind ik leuk, maar het is een leuk uitziend geheel, in al zijn primitiviteit bijna een abstract schilderij in twee kleuren. (Zwart en "wit", en dat zijn dan net geen kleuren...)
Ik moet ook nog aan een stapel pyrografie schilderijtjes haakjes bevestigen... Mag ik niet vergeten. Werk ! Jongens, werk met hopen...
ik ga stoppen, ik moet voortdoen met al wat er nog op me ligt te wachten...
tot de volgende ? (Al weet ik niet wanneer dat zal zijn....)
1 opmerking:
Hoi Toon. Ik hoop dat je niet te veel naweeën hebt van deze expositie.
Ik herken je verhaal wel een beetje. Vanmorgen vroeg je of ik misschien ziek was geweest. Ik zei dat ik vakantie had gehad. En dat was ook zo. Maar ik heb ook nog een kamertje behangen en geverfd en mijn zoon geholpen met parket leggen. Het gevolg is dat ik nu al een week beurs ben.
Ik typ bij dit soort gesteldheden op mijn ligstoel op een laptop. (Misschien ook iets voor jou, Toon?)
Doe rustig aan en de groetjes voor jou en Anny.
Henk
Een reactie posten