Gewekt door het kanon

Image by Erf-goed.be via Flickr

Vandaag is het 10 juli, dus het feest der feesten! Heel Mater is in de ban van de Heilige Amelberga, en het dorp loopt vol paarden die straks driemaal rond de kerk zullen stappen lopen en draven. Geen mens die het erg vindt dat er ook enkele ezels tussen lopen, er zitten er immers op de paarden ook van dat kaliber. Eentje minder dan anders, die is in zijn eigen Michelbeke onder zijn paard gevallen, en zou nu hoogstens in een rolstoel kunnen meelopen rond de kerk...
De H. Amelberga was een mooie maagd uit het Luxemburgse Rodange, en was zeer gegeerd door Karel Martel, maar het kind wou haar maagdelijkheid behouden en vluchtte voor de minnaar tot in Mater, waar ze een klooster zou hebben gesticht. Later moest ze nog eens vluchten en vaarde droogvoets over de Schelde, op de rug van een dienstwillige steur (Sindsdien uitgestorven in onze contreien). Ze moet dan in Temse geland zijn, want daar wordt ze ook vereerd.
De werkelijkheid is iets prozaïscher... Amelberga was Christen en Karel Martel (In beter Nederlands Karel met de Hamer) was nog een afgodendienaar... Vandaar ook zijn naam. Die hamer komt van het feit dat hij de hamer droeg van Thor, als veruiterlijking van zijn geloof. (De redder van de Christenheid te Poitiers, was dus ... een heiden...)
Heiligen... er zijn er heel wat, en van een deel er van is men enkele jaren geleden tot de slotsom gekomen dat men ze beter van de kalender zou schrappen, want ze hebben wellicht nooit bestaan. Amelberga heeft in ieder geval wel bestaan, maar of ze nu echt heilig was? Of ze nu echt op de rug van een steur droogvoets de Schelde overstak, of ze nu echt water haalde in een stramijn (vergiet)??? Wellicht zijn dat de kleuren van de geschiedenis, de kleuren om de heiligheid toch maar dik in de verf te zetten. Hier in Mater zijn er nog steeds Amelberga's, en die noemt men dan gewoonlijk Bergske.  want geef toe, Amelberga is een hele mond vol...
In de kerk van Mater staat een heel oud en heel mooi beeld van Amelberga op de steur.
En ieder jaar op 10 juli viert Mater feest. Groot feest ! In de week voor het feest gaan trommel en Fluitje en de Nar de parochianen, deur aan deur uit nodigen tot het feest. Ze bellen aan, en bij het openen begint de trommelaar en de fijfer te spelen, en de nar doet zijn dansje. Dan vragen ze je beleefd om het feest bij te wonen. Bij het geven van wat drinkgeld krijg je in ruil een stokje met een papieren prentje er op gekleefd met aan weerszijden Ste Amelberga. Op de hoeken van het ruitvormige prentje zijn dan nog enkele hanenveertjes gekleefd. (Wij hebben weinig mooie hanen op onze parochie, ze lopen er allemaal wat kaal bij)
's Avonds voor het Feest, om negen uur worden de trommel, het fluitje en de Nar plechtig ontvangen op het kerkplein, de fanfare speelt en nadien gaan de bewoners de herbergen bezoeken tot in de vroege uurtjes, in een poging te wennen aan het zware werk van het Feest... Oh ja, om 9 uur hoort heel de parochie dat "ze" aan het plein zijn geraakt, want het kanon geeft een eresalvo ten beste.
Vanmorgen om vijf uur werden we gewekkerd door 5 grote kanonschoten die heel het dorp doen daveren, om 6 uur nog een hele resem, en een uurtje nadien hoor je dan de vele paarden voorbij komen, op weg naar de grote ommegang...
Na de ruitersommegang begint de beeweg, alle (bier)kapellen van het dorp worden aangedaan, en omdat ook op ons dorp heel wat café's zijn verdwenen, zijn er wel enkele organisaties die een stand openen waar ook het Materse bier te verkrijgen is... Het zware werk van het beewegen...
De rest van de dag kun je dan de wijze paarden bewonderen die hun zatte ruiters naar huis brengen.
In de meeste huizen weet je dat er een boze echtgenote staat bij het fornuis waarop het eten staat te verpieteren, want de heren moeten hun streng trekken en tonen dat ze het nog steeds kunnen...
... en zeggen dat het morgen weer feestdag is... Elf juli, de Vlaamse feestdag, de herinnering aan de Slag der gulden sporen...
djudedju Vlaming zijn is al een karwei, maar Materse Vlaming ? niet te doen!

Sinds ik ziek ben, heb ik het feest niet meer meegevierd... Je kunt met je auto niet tot ginder geraken, en te voet is het niet te doen voor mij, zeker niet als je weet dat er daar geen andere oplossing is dan rechtstaande ten onder te gaan... (Juist het tegenovergestelde van een hoerke, dat is een dame die zich al liggende probeert staande te houden)

Het is een prachtige zonnige dag, met ongelooflijk tropische temperaturen. Het bier zal vloeien bij beken. Zou een ruiter ook zijn rijbewijs kunnen kwijtraken?

tot de volgende, ik moet weg, tijdig buiten zitten op een stoel met mijn zonnehoed op, kijken naar de ruiters en de koetsen...