Nijlganzen

Image by zoetnet via Flickr

Ik zie ze iedere dag of over lijn huis vliegen, of op het veld staan, als onbeweeglijke sfinxen. Nijlganzen zijn mooie dieren, maar ze zijn, net zoals de Canadese gans, bezig heel Europa te veroveren, wellicht ook weer uit parken en tuinen ontsnapt.
Maar mooi zijn ze wel, ze hebben echt iets exotisch.
Naast de genoemde Canadese ganzen, en de halsbandparkiet, komen ook zij dus onze fauna verrijken. Ik hoor de groene jongens al steigeren, en roepen dat zij onze fauna aantasten en...en...
Allemaal goed en wel, maar ze zijn er. En je kunt moeilijk op twee toonaarden gelijktijdig gaan zingen. Als we zeggen dat de vreemdelingen die hier binnenkomen moeten beschouwd worden als een verrijking van onze cultuur, dan moeten we bij de dieren meten met dezelfde maat, en ook daar de "vreemdelingen" welkom heten en beschouwen als een verrijking! En welbeschouwd zijn ze dat! Ook al zullen er binnen de bestaande fauna wel wat verschuivingen en aanpassingen komen, en misschien zelfs enkele soorten erg in de verdrukking komen, dat gebeurt op natuurlijke wijze net zo goed! Kijk maar naar de Turkse tortel, die hier vanzelf is gekomen, op eigen kracht, en die als gevolg heeft dat je onze eigen inlandse tortels wel bijna helemaal verdwenen lijkt.(Blijkt?)

Net zoals de Chinezen met hun lekkere eten, de Maghrebijnen met hun godsdienst en andere taal, de Turken die je overal de grondwerken in onze regio ziet verrichten en noem maar op, zo kleuren die vreemde vogels ons landschap net iets anders in. Ik las dat de muisparkiet in Amerika ook zo'n veroveringstocht is begonnen, wanneer laat er hier eens een "vogelliefhebber" een kudde van die schreeuwerds los ? Want hoe mooi de muisparkiet ook is, er is geen beest dat meer schreeuwt dan hij! Een krassende schreeuw waarbij meeuwen en kraaien ware nachtegalen lijken.

Maar de meeste immigranten komen "sans-papier"! Ook bij de dieren! Je ziet ze niet, tot ze plots in een waanzinnig hoog aantal om je oren zoemen, het loof van je aardappels opvreten, grote webben door je huiskamer weven of stilletjes in je brooddoos kruipen en hun eitjes deponeren in je dagelijkse snee brood... Ze komen mee als blinde passagier tussen de vracht van vliegtuig en/of schip. Ongezien en soms heel gevaarlijk. De meesten kunnen (gelukkig) niet overleven in ons klimaat, maar anderen kunnen dat onverhoopt toch, en dan hoor je een jubelkreet bij de spinnenliefhebbers dat ze weer een nieuwe soort hebben ontdekt.

Anderen komen binnen met papieren... gewoonlijk omdat er een sanspapierinsekt tot een plaag is uitgegroeid, en men officiëel en met veel tamtam de natuurlijke vijand uit de verre streken hier binnenhaalt om weerwerk te bieden tegen dat kwalijke kleine beestje...En zo krijg je een nieuwe plaag zoals in Australië waar de ingevoerde kikkers een echte plaag geworden zijn, veel erger dan het beestje dat zouden komen bestrijden... Weg grote trom van het jubilate binnenhalen, en massaal dat tot ondier gedegradeerde reddertje met alle macht gaan bestrijden. Misschien zouden ze de natuurlijke vijand van dat beest ook eens kunnen invoeren??? hihihihi...

Och ja, het is niet de schuld van de mens dat nu plots die giftige spinnetjes hier zijn kunnen blijven, dat komt door de opwarming van de planeet. Ach, die opwarming is ook onze schuld ? Maar gaat het dan over de invoer of over de warmte ? Nu ja, warm, deze winter merkten we daar niet veel van... Zouden die beestjes nu allemaal dood zijn? Of zouden ze toch ook die winterkou hebben kunnen doorstaan? En wat dan met die mooie theorie over opwarming?

Het moge duidelijk zijn, hoe we het ook draaien of keren, wij, de mens zijn het faunavervalsende element nec plus ultra... Wij zijn het die de fauna aantasten door onze manier van leven. Wij kunnen nu eenmaal niet overleven zonder de natuur naar onze hand te zetten, dus vervormen we die natuur en gaan dan mekkeren over die fauna die aangetast is... Een beetje van luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden. En we vervormen vol goede bedoelingen steeds meer en meer en steeds verder en verder de natuur! We leren bij, we kappen nu niet meer alleen de bossen, nee, we planten ze terug weer aan ook!...Alleen, we zetten dan heel dat terrein vol met één soort, snelgroeiende en productieve bomen, die op zich helemaal geen uitstaans meer hebben met het oorspronkelijke en natuurlijke plantenbestand. En dus ook niet meer met de natuurlijk daar voorkomende dieren en planten... Productie, dat is wat telt.

Over mijn huis vliegen de nijlganzen...

Gisterenavond hebben ze mijn twee kleindochters gehospitaliseerd. Die waren al een paar weken wat op de sukkel, en ondanks onderzoeken wist en weet men niet wat er scheelt. Ze hebben koorts, niet overdreven hoog, maar toch koorts.

Anny en ik zeggen stilletjes tegen elkaar...vroeger noemden we dat groeikoorts, en dat ging voorbij met passeren...Nu is dat een hele ramp. Misschien hopen we dat meer dan dat het werkelijkheid is, maar zo is een mens nu eenmaal, ook grootouders...
We wachten nu, een beetje bibberend en bevend, op de uitslag van het onderzoek.
Maar toch blijft het bij mij wat knagen: zouden wij indertijd zo vlug groot alarm geslagen hebben, of een aspirientje gegeven en hop, naar school, 't zal wel overgaan???
Afwachten... misschien waren wij vroeger wel verkeerd.
't kan zijn.
't kan ook zijn dat het niet kan zijn.

tot de volgende ?