Nu, het moet niet makkelijk zijn om in ons land het weer aan te kondigen... Niet alleen is het moeilijk door de vele wissels qua weertype, maar bovendien kun je bijna nooit de goednieuwsshow brengen, moet je integendeel weer het rampzalige: regen, buien, stortvlagen en dergelijke aan kondigen... Geef toe, je zou van minder het lachen af leren.
Als je dan nog weet dat sommige mensen het vermoeden hebben dat het de weerlui zijn die het weer maken, dan is het hek helemaal van den dam... Dan krijgen ze ook nog de schuld van al dat rotweer. Maar eigenlijk mogen we hier echt nog niet klagen! Als je de beelden ziet van andere gebieden, dan hebben wij hier nog een echt gematigd klimaat, gematigde regenval, gematigde wind, gematigde onweren (een kleine uitzondering niet te na gesproken) en iets meer dan gematigde regenval. We hebben wel een zéér gematigd aantal zonuren... maar het is een kniesoor die nog zou opteren voor dat riskante weer uit die andere landen.
Bovendien biedt het een groot gedeelte van onze bevolking de kans om eens op vakantie te gaan naar een warmer en droger land...de meesten liggen daar dan aan te bakken op stranden die stilaan de kleur van de vele zonnenolie aannemen. Niet mijn idee over vakantie, maar elk zijn meug.
Maar ik zou voorstellen dat onze TV-zenders toch maar eens het principe van het weerbericht herzien. Ik zou prefereren dat ze eens de oude beelden van wijlen Armand Pien eens weer aandachtig bestuderen, en daar lessen uit trekken. Als Pien slecht weer moest aankondigen, dan besloot hij zijn weerpraatje altijd met een leuke mop of een leuk ding, zoals een gek gevormde aardappel of een reuzeprei... De luisteraars zonden hem deze rariteiten massaal toe, zodat Pien wellicht nooit groenten moest kopen, altijd voldoende materiaal had om dagdagelijks een hutsepot te stoven.
Wat kunnen wij daar van leren?
Welnu, ik zou steeds werken met twee weerlui, een die een opleiding heeft gevolgd voor lijkbidder, en een die een stage heeft gelopen bij een circusclown. Het gedeelte slecht weer kan dan met de wenselijke lijkbiddersuitdrukking worden gebracht, terwijl de clown ons het goede weer brengt of bij ontstentenis daarvan, op zijn minst een goede mop. Dat maakt het verteren van al die regen iets makkelijker te dragen. Is het mooi weer, dan brengt de clown dat dus, maar dan laat je de aankondiging eindigen met de lijkbidder in functie, die wijst op de pollen in de lucht, het gevaar van de UV stralen en er op wijst dat er uit het gebied van de Azoren al weer een storing op komst is... Zo zwak je de te hevige verwachtingen en het overdreven optimisme wat af.
Nu we toch regelmatig een van onze landgenoten de ruimte in zwieren, kan die misschien ook iets vertellen terwijl hij gewichtloos ondersteboven zijn WC aan het repareren is... Is ook leuk voor de mensen. Wie een beetje verbeelding heeft denkt op zijn WC en wat er zou gebeuren als die op het plafond gemonteerd was...
Bovendien zouden ze ook het educatief gedeelte van de uitzendingen van wijlen Armand Pien weer kunnen oprapen, en er nu en dan een uitzending van maken overgoten met wat wetenswaardigheden. Zo als bijvoorbeeld dat verdwijnen met de noorderzon niet altijd hopeloos hoeft te zijn, als ze dat doen binnen de poolcirkel, dan weet je precies waar ze heen gaan, want in de zomer komt de zon daar ook in het noorden langs ! sjongejonge, je kunt het slecht weer zelfs leuk maken op die manier !
Waarom doen ze dat dan niet ??? (omdat ze geen greintje fantasie hebben, en vastgeroest zitten in de dingen van de grote broer BBC...je weet wel, uit dat land waar ze de gezichten strijken voor ze de deur uitgaan.)
Gisteren hebben we nog maar eens gekeken naar Jurassic Parc... De film die we ooit nog eens in de cinemazaal te Geraardsbergen gingen bekijken samen met Koen. En ik heb weer genoten! Wat Sissi is voor ons Suzanne, is een Jurassic Parc voor mij... Hoe meer ik het bekijk, hoe meer bewondering ik heb voor de makers van de film. De trucages zijn grandioos! We weten van geen kanten of die dieren er wel zo uitzagen, maar geef toe, sinds die film hebben wij een beeld in ons collectief geheugen over "hoe een dinosaurus er uit zien moet"... Maar als ik kijk naar de kleine broertjes, onze hagedissen, dan kan het best dat die dieren indertijd ook heel wat kleuriger waren! Ik zie zo'n tyrannosaurus rex al een paarse kop hebben en groen-roodgestreepte flanken als hij paradeert voor zijn wijfje... Ik kan me haast niet voorstellen dat ze allemaal die aardkleur zouden hebben gehad. Als het juist is dat zij de voorouders zijn van onze vogels, dan waren zij toen misschien al heel kleurig en mooi ? En wie weet zongen zij ook niet om hun territorium af te bakenen, net zoals de vogels nu nog doen.
We weten het niet, dus kunnen we wilde fantasieën hebben! Niemand kan zelfs zeggen dat we verkeerd zijn! Dus kleur ik mijn dino's in meest fantastische kleuren, als exotische vogels die met hun verentooi de vrouwtjes moeten overtuigen van hun charmes.
Zo krijgen die grote kolossale lobbesen nog een leuk uitzicht, en vormen zij de kleuren in het kleurloze groen van toen... Waren er toen al bloemen??? Wellicht wel, vermits er al insekten waren, zullen de bijen er ook al wel geweest zijn. Waren de bloemen in die tijd ook zo groot? Of juist kleiner ? Gek, we weten daar niet zo veel van....Blijkbaar is dat niet zo interessant als die grote beesten... en dus interesseert het de gewone man niet.
Zou er geen boek bestaan over de plantenwereld van toen? Over de insecten van toen? Over de kleine dingetjes van toen? Is alleen het kolossale interessant voor het mensdom?
Het zou nochtans leuk zijn om naast die grote beesten ook de juiste achtergrond te tekenen, met de juiste plantengroei en de juiste insecten en andere kleine beestjes. Er waren heel kleine dinootjes, maar dat zijn de minst interessante voor ons op groot en op draak ingestelde geest...
Heel wat mensen lijden nog steeds aan dat complex...zie die frèle madammekes maar eens rondrijden met die grote kolossale jeepachtige automonsters...
Veel is er nog niet veranderd... De dinos van nu werken op benzine...
tot de volgende ?
1 opmerking:
Toon, die ene weerman die niet precies weet hoe hij moet glimlachen, die ken ik ook. Hij is boer. Eentje met kiespijn omdat zijn aardappels dreigen te verzuipen.
Ik heb even op de buienradar gekeken. Als ik het goed inschat zit jij daar in België al in het droge, terwijl wij in Apeldoorn nog tot half zeven in de misere moeten vertoeven.
Gr. voor jou en Annie,
Henk
Een reactie posten