Scheisse

Gisterenmiddag heb ik de eerste pil vol antibiotica genomen om mijn sinussen vrij te maken... Een mens zou denken dat het zich daar opgestapelde vuil zich via de neus zou verwijderen...niet dus !
Zodoende heb ik de scheisserei, de kakkerij, de schijterij, kortom de diarree...
Ik ben mij weer heel erg bewust van het toppunt van moed (een wind laten als je met de diarree zit), en ga dus met vliegende vaan, zodra ik voel dat een windje mijn darmperalstiek beroert, naar de po...Kijk, dat voor ons noordNederlandse woord vind ik een belangrijke tegemoetkoming in geval van nood. Korter kan bijna niet: po... ons pot klinkt korter, maar schrijft toch één milliseconden trager, en tijd is een heel belangrijk item als je sukkelt met de jardin de corridor (vertaling van het westvlaamse "ofgangk" in de rest van vlaanderen den afgang. Het is een feit dat wat bij ons de afgang is, ook een afgang kan betekenen in nederland... (beetje moeilijk? zou Toon hermans vragen)
Heel leuk om weten is dat ik van nature nogal steeg van afgaan ben (ik heb moeilijkheden met de stoelgang) (stoelgang - niet direkt het meubel dat me voor ogen staat), dus, met al de verdoving die ik neem, slik ik dagelijks ook een middeltje om te kunnen gaan...Vandaag heb ik dat niet genomen... De fles alleen deed mij al huiveren.
Maar gisteren, onbewust van het dreigend gevaar, had ik dat dus wel genomen, ik had beter in mijn broek gedaan, maar enfin, ik was er heel dicht bij...
Het klinkt leuk als ik dat zo schrijf, maar de werkelijkheid is heel wat minder leuk. De manier waarop ik hier nu zit te typen...lastig ! Je kunt een okkernoot kraken tussen mijn billen ! Zo nijp ik die dingen tegeneen...
Mijn diarree is niet van de aard zoals ze in Oudenaarde zo plastisch beschrijven " het is precies een nest mussen die uit mijn gat vloog" nee, het is eerder crèmeux, zachtzalviglopend... maar blijkbaar zit er nogal wat verteringssap rechtstreeks meegevoerd, want het brandt ! Gek, als het te hard is doet het pijn, als het te zacht is doet het ook pijn...'t moet juist gepast zijn om geen pijn te hebben ! Blijkbaar zitten daar bij mij dus wel zenuween die de pijnsignalen doorsturen...
djudedju...

Sorry, ge waart toch niet aan het eten hé ? Sorry, ik kan dat niet zien van hier hé...

1 mei ! dag van den aarbeid ! Dag waarop niet geaarbeid wordt.
En bovendien is het ook Djezekensklimop, Hemelvaartsdag... Is dat ook een feestdag in Nederland ? Sinds ik ooit op een wandeltocht in Nederland, in een voor ons lang weekend, door een feestdag, vaststelde dat het daar helemaal geen speciale dag was, twijfel ik aan de gelijklopendheid van de feestdagen... Ik las (ja 'k weet het, ik lees te veel) onlangs dat wij indertijd jaloers waren op het kolossale aantal verlofdagen van de Kamerikanen, maar nu zitten ze ginder nog steeds met hun povere veertiendaagjes, terwijl al lang veul meer hebben ! Nu, de nederlanders vieren massaal koninginnedag, terwijl bij ons op de dag van de dynastie alleen de ambtenaren een dagske hebben... Nu, bij ons zijn we dan stilaan aan het groeien naar een feestdag voor Vlaanderen, een voor Wallonie en met wat sjans ook nog eentje voor Broeksele en dat stukje duitstalig Belgenland ook... Je zou als buitenstaander misschien denken dat dan de vlamingen de vlaamse dag krijgen en de walen de waalse dag, maar zo simpel ligt het niet in ons Absurdistan ! Het zou ondenkbaar zijn dat ik als vlaming, werkend in een waals bedrijf in Brussel, zou thuisblijven op de vlaamse dag ! Dus is de enige oplossing dat we altemaal genieten van altemaal de dagen ! Verdeeldheid heeft ook zijn charmes hé ?
We hebben wel een vlaamse premier die supportert voor Standard Liège, kwestie van ook met de walen goed te staan... Al schijnt het niet goed te werken.... Misschien supporterde hij beter voor Charleroi, om te tonen dat hij begrip had voor de gedragingen van de parti socialiste... Kiezen voor de meest corrupte stad van het land, wie weet zou deze uitgestoken hand beter werken dan Standard Luik, de vurige stede...
Vuil' opmerking hé... maar als je een beetje de polletiek van de ps volgt, dan lees je precies een naslagwerk over Sicilië, om de maffia niet bij naam te noemen.
Ik vind dat we het getroffen hebben in ons Absurdistan, het vertrouwen in de polletiek rijst. De pan uit . . . . .
Een keer dat de beroemdste "belgische" polletieker via Youtube wereldnieuws is als voorbeeld hoe zat een mens kan zijn... Hoog de vlag !
Dan is mijn diarree nog klein bier.

Na een kleine pauze - juist , ja! - ben ik hier terug...
Ander onderwerp... Op tv zag ik dat knikkeren weer in is ! De juf (!!!) leert nu de kinderen aan hoe ze kunnen "schieten", de marbel in de gebogen wijsvinger klemmen, en met de duim de marbol wegschieten... Kinderen vertelden op het scherm vol gloed over de mooie stuiters die ze gekregen hadden van hun opa... Al enkele jaren geleden, Veerle was gaan werken, ik reed nog met mijn oude auto, gingen we met de tweeling, toen nog klein, naar een rommelmarkt... De kinderen waren toen ook in een knikkerperiode... Plots zag ik een hele schoendoos met knikkers staan, voor een euro kreeg ik hem mee... De kinderen sleurden zich half dood aan hun nieuwe schat ... Wellicht liggen die nu ergens in een kast, tot ze weer eens zullen bovengehaald worden om er iets mee te spelen... Misschien nu, nu ze op tv weer de knikker hot verklaarden?

Wij hebben veel uurtjes geknikkerd, in het Oostends was dat een kette, en zo'n mooie glazen met een gedraaid en gekleurd stukje in, dat was een slekke, een heel oud en schamel dingetje, nog uit gebakken aarde, dat was een ieptje... Als we speelden tegen sterkere tegenstrevers, dan haalden wij onze schamelste soorten uit, en dan reclameerden de tegenstrevers dat ze alleen voor "slekken" speelden... We hadden veel soorten van spelen, putje, rondje en noem maar op. Maar toen we in 't klein college waren, dan hadden ze daar een spel met een oude schoendoos... In de lange zijde maakten ze wat openingetjes, zodat, als je de doos omgekeerd op de grond zette, de gaatjes plots poortjes waren. Aan de buitenste gaatjes werden 5 knikkers uitgekeerd, en midden in maar twee... Met dat spel was er maar één winnaar, de eigenaar van de doos ! De tichels op de speelplaats lagen niet effen genoeg om zuiver te kunnen mikken, en de kans dat je in een van de poortjes binnenrolde was derhalve klein... Heel lang duurde dit spel dan ook niet, steeds meer dozenzetters, en dus steeds minder spelers...
Ik geloof dat dit voor mij ook het einde was van mijn knikkertijd... Bikkelen is ook een tijdje in geweest, en dan zag je overal kinderen zitten spelen met de bikkels... De mooie waren van lood, de mindere bestonden uit de schakels van een oude fietsketen... Voor de mindere goden in het spel waren er ook een tijdje lang grotere bikkels te verkrijgen, maar wie daar mee speelde werd niet voor vol aanzien...
Voor bikkelen moest je snelle reacties hebben, en dat was niet direct mijn sterkste punt... Ik heb ook nooit met drie ballen kunnen spelen, laat staan met vier... Knikkeren, dat ging goed, maar echte behendigheidsspelletjes...nee, niet mijn ding...
Een tijd later kwam dan de hoelahoep aangewaaid... Ik denk dat dit een van de symptomen was van de mondialisering in de speelgoedwereld... We stonden dan allemaal op straat te heupwiegen en zolang mogelijk de hoepel rond ons middel houdend... Plots begonnen dan allerlei onheilspellende verhalen de ronde te doen, over mensen die zich letterlijk dood gehoelahoept hadden en zo, en na een eerder korte tijd verdween de hoepel voor een heel lange tijd, om nu en dan weer een korte comeback te maken, maar nooit meer echt uit te groeien tot een rage...
En toch... ik zag mijn kleinkinderen spelen met flippo's, net zoals wij vroeger met een oud kwartje, een stekje door het gaatje, en doen tollen... Niets nieuws onder de zon dus... Ook de "top", de draaitol zie je nu en dan weer eens, in zijn oorspronkelijke vorm, of in een wat modernere versie...

Maar echt massaal spelen, nee, dat zie je zo niet meer... De kinderen spelen niet echt veel meer buiten, de straat leent er zich ook niet meer toe...en dus zijn die mode-spelletjes alleen nog in op de speelplaats, en daar staan steeds leerkrachten toe te kijken...niet bevorderlijk om veel te experimenteren met spelletjes... toch zit het nog steeds in de kinderen in gebakken... Een kind moet, MOET, spelen, het is de manier om te leren leven ! Ik vrees dat we nu, onder druk van de maatschappij, onze kinderen veel te weinig kansen geven om echt te ravotten... Kijk naar de natuur, het spel van de dieren is duidelijk een voorbereiding op het volwassen leven... Zou het tekort aan spel geen gevolgen mee brengen voor het latere leven??? Weet je, die dingen maken mij een beetje ongerust... Ik heb liever dat een kind leert ruziemaken, en vooral de ruzies leert oplossen, dan dat een volwassene er plots mee geconfronteerd wordt voor de eerste maal... Waar een kind met zijn handen kletst, kan de volwassene een mes grijpen...

Is dat genoeg als pleidooi om de kinderen te laten ravotten, of wil je liever het risico nemen?

tot de volgende ?