(Parafraserend op W Sonneveld: Zij kon het lonken niet laten, ze lonkte naar iedere man..)
Het is nu 16 uur en we zijn al weer terug van eens weggeweest...Dat komt omdat we niet gerust liepen... Gisteren kregen wij immers bericht dat Tanteke plots met de 100 naar het hospitaal werd gevoerd... Hartklachten.
Ik heb ondertussen al weer getelefoneerd, en ze is redelijk goed, ze krijgt wat bloed bij, en haar medicaties worden aangepast... Maar ondertussen loop je niet gemakkelijk, je zit voortdurend te denken...
Onze uitstap was daardoor wat minder dan we verwacht hadden, maar allee, we zijn er toch eens uit geweest, en we hebben heerlijk weest chinezen... Als met Anny uit gaat eten, dan kom je bijna zeker bij een chinees terecht...
Waarschijnlijk ook door die spanning, heb ik meer pijn dan anders. Gek, maar blijkbaar werkt ook de geest op je rug.
Tanteke ligt in de intensieve... Vroeger heette dat niet zo, dan sprak men van de reanimatie, precies of ze deden er niet anders dan reanimeren... Gek woord eigenlijk, want ze werken aan het lichaam, en ze zeggen dat ze de ziel teruggeven... Re - animeren, de animus, de ziel herinbrengen. Ooit kreeg ik een sukkelaar op mijn bureau, die me vertelde hoe stijf ziek hij wel geweest was, hij had zelfs veertien dagen op de renuwatiekamer gelegen... tja, je kunt er wellicht failliet gaan ook...
Eigenlijk zou het nog niet zo gek zijn mocht men kunnen re-animeren ! Her-bezielen ! Hoeveel lopen er hier niet rond die alle bezieling kwijt zijn ?? Twee draadjes in steken, en effe in het stopcontact, en daar is je schwung terug ! 't Zou heerlijk zijn ! Ik zou er ook wel eens willen gaan zitten...Sinds het overlijden van onze Koen ben ik ook een heel stuk van mijn zielke kwijt.
Heb je er ook al eens op gelet, hoeveel medische termen wij nu bezigen, die twintig, dertig jaar geleden nog volkomen vreemde termen waren ? En zelfs dingen waar we een goed nederlands woord voor hebben, worden nu plechtstatig in het latijn gebroebeld... We hebben geen hersenvliesontsteking meer, we hebben encefalodinges, en geen kinderverlamming maar polyomiliters, met heelder liters... Vroeger hadden we de rode hond, nu rubella, 't is 't zelfde, maar je staat er deftiger mee. (?)
Het enige woord waar we vroeger steevast de tong braken was een rhododrododrododendron. Nu zijn we heelder zakken van die gekke woorden rijk. Niet alleen voor onze ziekten, maar ook voor onze gebruiksvoorwerpen, onze dvd heeft ook bluray, onze hdftv heeft een prachtig bbeeld, maar helaas zijn nog niet alle emissies in hdf...
Sjongejonge... moest mijn grootvader, petje Tjeppen, weer keren, hij kroop meteen terug weg ! Alleen, hoe meer we weten, hoe minder we kennen van de kunst van het leven...
Vandaag zaten wij in een kleine file, door wat wegenwerken... Je moet dan eens de chauffeurs naast je bekijken ! In plaats van die tijd te aan schouwen als een kadootje, een onverwacht geschenkje, een pakketje tijd waarin je eens rustig kunt denken aan de dingen waaraan je eens wilt denken, maar nooit geen tijd voor hebt... Ooit reed ik eens naar een vergadering in Brussel, en zoals gewoonlijk: file... Oscar zat naast mij te zuchten en te blazen en zich druk te maken. We waren al zeker een kwartier aan het "rijden" langs de basiliek van Koekelberg, en ik zei "Grote kerk hé, we rijden er nu al een kwartier langs..." Oscar was pisnijdig ! Kon er niet mee lachen! Ik heb niet willen zeggen dat het even lang (of veel gevoels-langer) zou duren als je je eigen zat op te fretten dan dat je het gewoon aanvaardde...
Wij doen dat veel te weinig, in plaats van je druk te maken, neem die ogenblikken als geschenk!
Ik ga stoppen, 'twas een kortje, maar ja, eigenlijk was er geen voorzien ...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten