Donder en bliksem

Vanmorgen vroeg gewekkerd door plots hevige donderslagen, helle bliksemflitsen, maar vooral daar het binnenregende door het open raam.
Tegen dat ik op was, wad de donder weg, maar was met groot geraas de erwtenmachine gestart (In de modder???) Maar niet lang (De modder???) ik zag de machine stilstaan en er lag een mecanieker aan te prutsen.
Ondertussen lijkt de machine even gestart, maar opnieuw stilgelegd -Mecanieker spoorloos.
Het is nu weer aan 't donderen.

Donder doet mij denken aan Koen.
De laatste reis die we maakten, ik was dan al ziek, was met Koen en Mama naar de kastelen van de Loire. Ik had de reis helemaal uitgestippeld op de kwampjoeter, langs kleine routes départementales, en we hadden een prachtige reis met Koen als chauffeur.
Toen we 's morgens om 7.30 uur hier vertrokken, was het aan 't donderen en bliksemen en water aan 't gieten. Bah, binnen een paar kilometer zijn we dat vergeten was de slogan....We reden naar Ronse en dan de weg naar Valenciennes und so weiter... Het bleef een lang onweer tot een heel stuk over Valenciennes. We zaten uren in de de donder en de bliksem !

Ik zie dat er nu al twee mekaniekers rond de erwtenmachine lopen.Terwijl ik dit schrijf arriveren er steeds meer...Het regent mekaniekers (en stuurlui aan wal??)Er lopen er hier nu al 8 rond, en er stoppen nog auto's.
Grosse paniek !

Ik kan niet zeggen dat ik blij ben dat mijn voorspelling is uitgekomen, maar ik had het tegen Anny gezegd, in dat weer, in die modder en met zo'n natte erwten... Ik weet natuurlijk niet of dat de reden is, maar ik weet wel dat het voor machines zéér moeilijk is om door die gladde modder vooruit te raken...De wielen draaien door de blubber en zakken steeds dieper weg.
In het begin dat we hier woonden was het ook zo'n nat jaar, en de velden konden absoluut niet bewerkt worden. Op een bepaald ogenblik stonden hier voor mijn deur 5, 6 tractoren die in een poging om de ander los te trekken zelf vast zaten. Dan zijn ze met een enorm zware tractor hier op de baan gaan staan, en hebben met kabels één voor één de andere tractoren uit de prut getrokken...
Leuk was dat hier iets verder een klein oud boertje lustig en rustig zijn veld aan het bewerken was...Hij werkte nog met een koetje voor zijn ploeg...
Nu kun je dat ook hier nooit meer zien, met de dood van dat boertje is de laatste gestorven...Jammer! Ik meen dat ik hem nog ergens op een dia heb staan...

Hé ! Het is plots stil ! Het regent niet meer (of toch niet met veel geraas), de machines liggen nog steeds stil, en de donder is bezig met op adem te komen (?).

Mijn papegaai is er niet gerust in, en zit met zijn traliewerk weer timmerman te spelen. Van hem mag het niet te stil zijn. Anny steekt de radio ook weer aan. (Zelfde ziekte ?)

Heb jij al eens zo'n erwtenmachines gezien? Ik heb hier zicht op twee van die bakbeesten. Van ver gezien zijn het precies grote autobussen, maar dan zonder zijraampjes. Van voor hangt er bovenaan een glazen hok, waar de bedienaar in zit, en alles voor en zijds van hem kan zien. Onder hem hangt dat een soortement bak, het trekt een beetje op de messen van een pikdorser, maar er zijn geen zo'n messen aan, het is een soort bak met dinges in. Sorry, beter kan ik het niet beschrijven, het is complex om het voorzichtig uit te drukken. Ik vermoed dat het geheim eigenlijk binnen in de "bus" zit, dat daar de erwten geplukt worden van de struik, maar zeker ben ik daar niet van... In ieder geval, Anny is eens gaan kijken naar het erwtengroen, en daar zit geen een erwtje meer aan ! Straf spel !
maar 't is kapot....

Waar is de tijd? Erwten heb ik nooit per veld weten zetten, maar ik herinner me de schone dagen dat wij patatten gingen gaan rapen. Ze hadden dan al een "maschien" om de patatten uit te rijden. Dat was niet meer dan een systeem met mechanische rieken die de patatten naar boven brachten.
Wij zaten daar met man en macht (die macht waren dan Moniek en Nora, de dochters van boer Omer)te rapen. We sleepten de manden met ons mee. Er waren nog enkele oude manden in vlechtwerk, maar de meeste waren toen al van gegalvaniseerde draad.
Onder het rapen zochten we naar de jongen van de leeuweriken, en die werden dan meegenomen om te zingen in een leeuwerikenkooi. Een speciale mand, met in het "dak" een laken gespannen, want een leeuwerik zingt al "hangend" in de lucht, en dat doet hij ook in een kooi. Zonder dat laken zou hij zich kwetsen...
Hier in oostvlaanderen zitten ze me dan aan te staren met grote ogen, want leeuweriken waren hier helemaal geen kooivogels zoals bij ons. Hier hielden ze kwartels, wat bij ons niet gedaan werd...

Ik heb in mijn kinderjaren nooit wilde kwartels gezien. Hier wel, in kooitjes, maar ook in de velden. En ik meen dat ik enkele nachten geleden weer het mooie kwikmedit van het haantje heb gehoord.

Gek hoe ook dergelijke dingen verschillen van streek naar streek. Op een avond kwam ik thuis van een vergadering, en ik had in de graskant, niet zo ver van huis glimwormen zien zitten. Oma was hier "op vakantie", en had dit in haar leven nog nooit gezien. Dus wandelden we met Oma en een hele groep jonge gasten uit de wijk naar de plaats waar de glimwormen zaten, en ik ving er één om die eens te kunnen zien in het licht, en dan weer los te laten.
Toen we thuis kwamen waren er al ouders in paniek, want alle jongeren waren verdwenen...
Toen ze hoorden wat de reden was, zijn er nog verscheidene van de ouders ook eens gaan zien...

Herinneringen... Ligt het aan het feit van mijn "immobilisatie" dat ik zo vaak aan al die kleine faits-divers zit te denken? Of is dat nu oud worden? Of is dat gewoon mijn geest die niet kan stil"zitten"???

Ik ga stoppen, deze namiddag eens gaan kijken naar de Ubuntu aan 't werk...
Tot de volgende ?