ZAAG

Bart heeft een zaag.
Neen, niet zijn vrouw, een GROTE zaag.
Neen niet zijn schoonmoeder, een BOOMzaag...
Maar wellicht niet lang meer...
Ik vermoed dat gegadigden zich bij hem kunnen melden voor een boomzaag aan een klein prijsje...

Bart heeft in zijn tuin bomen.
Bart heeft in zijn tuin grote bomen
Bart heeft in zijn tuin oude bomen.
Bart wil die bomen weg.
Bart heeft al een van die bomen omgezaagd en netjes gekleind.
Bart was zaterdag aan de volgende boom begonnen.
Die boom had dat niet graag.
Die boom liet een van zijn dikste takken op Bart zijn schouder vallen.
Bart zijn arm uit de kom en zijn schouder gebroken...
Bart is geopereerd en denkt na over de techniek van het zagen...
Bart denkt van het zagen aan een ander over te laten...
Opa denkt dat er bij Bart een zaag te koop is...

Gelukkig is het zijn slinkerenhand...Maar owee, dat wil zeggen dat de kans er dik (héél dik) in zit dat Bart zeer vlug weer aan het werk wil... Maar met een vleugel kan Bart niet vliegen, en autorijden ook al niet...Opa denkt dat hij een abonnement heeft op het vervoer naar Kortrijk, tweemaal per dag... Opa zijn is soms lastig... Maar ja, opa zijn is ook veel tijd hebben (?) en ter beschikking staan... Hopelijk krijgt opa in de komende weken, maanden ? geen pijncrisis...

Vandaag komt Bart al weer thuis, hij is geopereerd en er zitten nu vijzen in zijn schouder. Ik denk eens met de chirurg te gaan praten...Misschien kunnen ze die vijzen nadien indraaien waar nu blijkbaar plaat te over is, zodat er verstandig met machines omgegaan zou kunnen worden, of nog liever dat ze van maschientjes die ze niet afdoende beheersen af blijven... Dat zou al heel wat soulatie bieden aan de nachtrust van Oma en Opa...

Het enige goed er aan is dat ik weer inspiratie heb voor mijnen blog, maar eerlijk, liever zit ik op een dikke weer om iets uit mijne pc te krijgen dan dat ik zo'n nieuws krijg...

Hopelijk heeft hij niet meer te veel pijn ! Hij vertelde me dat de pijn van een arm uit de kom niet te beschrijven is. Ik kan dat geloven ! Als je weet wat er dan in dat gewricht allemaal gebeurd, dan moet dat wel een schrikkelijke pijn zijn ! Nu gaat het al weer zegde hij, gisteren namiddag, aan de telefoon uit het ziekenhuis... Maar hij kon nog niet rechtzitten...anders draaide hij weg.

Mama vraagt: "Hoe kan het dat iemand met zoveel geduld, die zo fijn en minutieus kan tekenen, plots zo bruut is als hij iets anders moet doen (denk aan zijn gebroken enkel al afbreken !)???" Ik denk dat het een afreageren is, een overreactie op het voortdurend beheersen in zijn tekenwerk en dergelijke die maakt dat hij dan graag eens met alle geweld klopt en bonkt...met alle gevolgen van dien...

tju toch !

tot de volgende ? Ik weet niet wanneer, want morgen komen ze aan mijn chauffage werken, en ik ken mezelf...ook al kan ik niets er aan doen, ik zal er wel graag bij zijn... Hopelijk voor de lezer kan ik mij bedwingen en toch eens bloggen...