Vandaag zal ik - voor de tweede keer - met haar wandelen in de zon...
Weliswaar in een rolwagen, met een dikke kamerjas aan en nog een sprei over haar benen en voetjes, in de rolstoel, maar ze komt toch weer buiten !
Sedert 9 mei en we zijn nu 24 Oogst... dat is zowat 3 en een halve maand dat ze geen buitenlucht meer zag.
Het speciale mutsje, voor dames die hun haar verloren door de chemo, kan ze nu eindelijk dragen. Het staat haar, maar voor mij staat nu alles haar, ze is terug, van ver weg geweest, van op de grenzen van de dood terug in het leven...
Stappen kan ze nog niet, maar met wat steun van de verpleger/verpleegsters begint ook dat steeds beter te gaan, en wellicht doet de kine ook heel veel...
Maar ergens zie ik het als een wedergeboorte.
Terug van uit het niets leren stappen, leren weer een en ander zelf doen... Vanuit de wieg de wereld weer in.
Haar haar komt weer piepen, en het ziet er naar uit dat het grijs verdwenen is... ook daar weer de hergeboorte ? De verpleger zei dat hij al gezien had dat er mensen plots krulhaar hadden, na een heel leven steil haar.
Chemo... Wat doet dat allemaal met een mens ?
Ik vind haar wondermooi met dat korte haar... " Het moet alleen nog een ietsje langer worden, maar ik vind je mooi met kort haar !" Ik neem een fotootje met de smartphone en laat haar zichzelf eens bekijken... Ik heb het gevoel dat ze zich geen voorstelling kon maken van hoe ze er nu uit ziet, ze kijkt twijfelend naar de foto... "Zie je hoe mooi je staat met dat kort ? Alleen nog enkele centimeterkes erbij, en je hebt een mooie en makkelijke coupe..."
Maar eerlijk is eerlijk... Ik vind haar nu nog mooier dan ooit, hoe ze er ook zou uitzien. Ze is terug van weggeweest...
Vind je me gek?
Je hebt wellicht gelijk...
Het is ook om gek van te worden !
Je bent je levensgezellin na meer dan een halve eeuw samenzijn, samenleven kwijt, je begint te zoeken naar "hoe - moet - ik leven - zonder - haar", en plots is ze er terug !
Echt terug.
Niet alleen in de geest, maar echtig en techtig !
te gek
Je hebt er geen idee van wat geluk, wat vreugde, wat liefde eigenlijk is !
Ik weet het !
Nu !
(Al dacht ik dat ik het al lang wist...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten