woensdag, augustus 14, 2019

ademen

Het lijkt zo vanzelfsprekend, je doet het onbewust...
ademen
De zuurstof innemen om gans je lichaam te bevoorraden van die zo noodzakelijke stof...
De bloedcellen die de zuurstof vervoeren, zijn de vrachtwagens die dag in dag uit uw lichaam zijn werk laten doen, ieder orgaan laten functionneren...
Het lijkt zo evident, zo ... iets waar je niet eens op denkt, waar je je niet echt bewust van bent, tenzij je een grote inspanning doet, en staat te hijgen om de voorraad weer op punt te brengen, tenzij je een bronchitis hebt, astma... of leukemie

Anny haalt nu, tijdens haar slaap, 28 keer adem per minuut... Dat is bijna iedere seconde inademen en de volgende seconde uitademen... Ze doet dat (nog) heel rustig, zonder moeite.

De dokter vertelde dat, zodra ze moeilijkheden krijgt met de ademhaling, ze zullen optreden...
Maar wat dat zal inhouden is nog steeds een vraag voor mij...

Misschien is het toedienen van zuurstof tijdelijk een oplossing, waarbij de steeds minder in aantal zijnde goede bloedcellen meer te vervoeren krijgen...

Maar als ze echt begint te lijden, dan hoop ik op palliatieve sedatie, dan vraag ik er zelfs om.

We hebben hier géén hond, géén kat laten oeverloos lijden. Zodra we zagen dat de situatie niet meer leefbaar was, en er geen kans meer was op soelaas (of in het beste geval genezing), hebben we hen een spuitje laten geven... Je moet een dier niet nodeloos laten afzien zeggen we dan... Een mens wel ? Nee toch !

Voor iedere hond, voor iedere kat hebben we verdriet gevoeld, maar voor een verlies in je eigen gezin voel je nog meer verdriet. Het overlijden van onze Koen dateert al van 2001, maar we voelen nog steeds verdriet. De scherpe kanten van het verdriet zijn weg, het snijdt je niet meer door mer en been, maar het is er nog. Voor mij op mijn computer staat nog een fotootje van hem, in de auto hangt er ook eentje... Al is hij er niet meer lichamelijk, hij blijft in ons hart...

Ik heb schrik straks weer door zo'n diep dal te moeten...

ademen is leven.

(Weet je hoe dikwijls ik nu reeds, in dit lege huis, iets wil zeggen tegen haar ?
en dan valt mijn euro...
Ze ligt in Ronse...

djutoch ! )

Geen opmerkingen: