Zaterdag mochten wij eens naar een begrafenis gaan... Naar Lede (van Wannegem-Lede)...
Gelukkig was het de zelfde lijkbidder van de vorige week te Kruishoutem, de dame die ons zo vriendelijk naar voorbehouden plaatsen had geloodst. Ik stapte naar haar, en vroeg of er echt geen plaatsje was voor ons. Ze knikte en nam ons op sleeptouw en zette ons vlak naast de biechtstoel... Oef.
De kerk liep langzaam vol, en ik had de indruk dat er nog heel wat bekenden van de dame aan een plaatsje raakten, want één keer haalde ze iemand er weer uit, om er een ander te zetten... dat zal dan wellicht wel echte familie zijn geweest. Na de begrafenismis en begroeting, hadden we nog net tijd om naar de Lidl te gaan en er mosselen te kopen, zodat we een vlug gereed maal konden nutten, mosselen met frietjes.
Ik belde naar Bart, om te vragen of ze in de namiddag thuis waren, want we moesten naar een tentoonstelling in Brakel, en dan is het mar een stap meer om tot daar te gaan. Els zei dat ze het gedacht had dat we naar de kleinveetentoonstelling zouden gaan... Nee, wij gaan naar een tentoonstelling van keramiek en kunst in het algemeen... Gelukkig keek ik nog eens naar de uitnodiging... Het was maar vanaf zondag...
Nu ja, we gaan dan maar naar de kippen en de konijnen, en vandaar naar Bart en Els...
Op de kleinveetentoonstelling zagen we enkele bekenden, waaronder ook de moeder van Els. Nog samen iets gedronken, en dan naar Bart.
's Avonds op ons gemak thuis, een boterhammetje genut, en lui in de zetel gelegen...
Zondag gingen we naar Wieze... Daar was het Belgische kampioenschap van "De Witte Spreeuw", een ornithologische vereniging, en dus een tentoonstelling en wedstrijd om de mooiste vogels te kweken !
Het was een enorme tentoonstelling... Ik heb nog nooit zoveel vogels en zoveel soorten vogels bij elkaar gezien ! Echt de moeite !
Twee vogels zijn mij bijgebleven al een soort wonder van kwekerskunst !
1) een kanarieras waarvan de vogeltjes heel klein zijn geworden, en heel, heel erg dun ! Ik overdrijf niet als ik zeg dat mijn trouwring er overheen zou vallen zonder het beestje ook maar te raken ! Ik vond ze fantastisch !
2) Het kweken van onze Europese vogels heeft, na het verbod op de vogelvangst, een hoge vlucht genomen, en je ziet dat men er in slaagt haast alle vogelsoorten te kweken. Maar het gaat verder ! Ook bij die relatief nieuwe kweek is men er al in geslaagd om die beestjes te kweken in nieuw, schitterende kleuren.
De goudvink is een van onze mooiste "inlandse" vogelsoorten, maar wat ik daar zag !!! Een goudvink die volledig wit was, met waar in de wildvorm het rood is, een mooi strogeel , en er naast hetzelfde, maar dan met een mooie zachtrozerode buik ! Prachtig !
Ik ken wel wat van vogels, maar op het gebied van roofvogels ben ik een nitwit, ik ken ze niet uit elkaar. Wellicht komt dat omdat we ze zo weinig zien?
Maar ik heb nu wel ontdekt welke soort roofvogel hier vorig jaar tegen mijn raam aan vloog en probeerde binnen te raken om mijn kanarie te pakken ! Het is een torenvolk !
We hebben ons echt niet staan bezighouden, maar de tentoonstelling was zo groot, dat we plots merkten dat het al lang middag voorbij was. Geen erg, dan eten we hier wel een hapje.
Zoals altijd verzamelden we ook hier weer allerlei documentatie... De kleinkinderen zijn sterk geïnteresseerd in alles wat dier is... En zo kwamen we bij een oud mannetje terecht, op een stand met wel dertig, veertig verschillende soorten van nestkasten... Daar lag ook documentatie, en ik vroeg of dit gratis was. "Nee", was het antwoord. "OK" zei ik, en ik keek verder naar de nestkasten.
"Is dat echt nodig dat er twee vakken zijn in die bak voor steenuilen ?" "Nee" zei de man, plots heel wat vriendelijker " Maar in een normale bak jaagt het vrouwtje de man steeds buiten, en de meeste steenuilenmannen sterven daardoor een vroege dood..." "In dat aparte vak, mag hij wel binnen..."
De man bekeek me nog eens "Pijn?" ik knikte... "Je been?" hij keek naar mijn wandelstok "Nee, de rug" "Ik heb wat anders zei hij, en hij klopte op zijn been, die metalig klonk ...
De man vertelde dat hij voor jaar zoals steeds zijn voeten liet verzorgen door de pedicure, en dat een dag of twee nadien zijn grote teen begon pijn te doen. Een paar dagen later was de teen dubbel dik en helemaal rood. De huisarts zond hem naar de spoed, daar boorden ze een gat in de teen, om de ontsteking te draineren. Dat leek eerst te helpen, maar een tijdje later leek de onsteking verder te gaan... Om een lang verhaal kort te maken, het bleek die vleesetende bacterie te zijn. En na enkele maanden had men zijn onderbeen volledig afgezet, "en het was een opluchting ! Want als je pijn genoeg hebt..."
Wij zijn er weg gewandeld met een heel pak documentatie ! Naar het gedeelte waar we een hapje konden eten.
Ik raakte na het eten haast niet meer aan mijn wagen... Pijn !
Maar het is al een stuk beter, dank u.
Alleen, Anny liep al een paar dagen met een snotvalling, en mijn neus heeft besloten solidair te zijn...
Nu ja, 't is staking voor iedereen hé !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten