Maar eigenlijk weten we dat helemaal niet zeker, we hebben zo'n 364 keer tegen één kans, dat we er schromelijk naast zitten.
We zijn ook bijna zeker dat we er zo'n 7 jaar naast zitten, en dat onze kalender dus gebaseerd is op een foutje.
Maar voor wie gelooft, doet dit er allemaal niet toe.
We gedenken de geboorte van God als mens.
Gelovig of niet, het is een mooi verhaal !
Helemaal origineel is het niet, we komen in de oudheid nog dergelijke verhalen tegen, over andere goden.
Maar doet dat er toe ?
Voor wie gelooft niet.
Want voor wie gelooft gaat het over dat mensworden van de god waar hij of zij in gelooft.
Persoonlijk heb ik het daar een beetje moeilijk mee... Als ik 's nachts door een raam naar buiten kijk, en ik heb voor één keer geluk dat het fijn stof en de wolken het zicht niet versluieren, dan zie ik een miniem stukje van dat immense heelal.
We weten dat dit slechts een miniem stukje is, want we zijn er in geslaagd om telescopen tot ver in de ruimte te plaatsen, die veel, veel verder zien dan wij van hier uit ooit gaan kunnen. Ze hebben dan ook nog eens de beschikking over veel meer soorten "ogen" dan wij als mens met ons simpele twee ogen kunnen opmerken.
Sindsdien weten we dat er buiten onze aarde nog heel wat planeten zijn, waar ook een atmosfeer is, en bijna zeker ook water, en dus wellicht ook leven. En wat hier kan, kan ginder wellicht ook. Dus zullen er nog wel planeten zijn waar "intelligent" leven is... (Al heb ik vragen over de intelligentie waar wij zo prat op zijn... al die oorlogen, al die honger, al die machtswellust...)
Maar ook daar zal die intelligentie wellicht gegroeid zijn, net als hier, en zullen ze slechts beetje bij beetje meer en meer gaan begrijpen van alles wat rond hen is, en wat ze er mee kunnen doen. En dus zullen ze wellicht net als wij een heleboel dingen niet begrijpen... en wat is dan logischer dan het te laten oplossen door een hoger iets, een God.
Ik denk niet dat we ooit alles gaan begrijpen, dus zullen wij (en zij) steeds zaken hebben die zo wonderbaar in elkaar zitten, zonder verklaarbare reden, dat er wel "iets", een "intelligentie" een God MOET bestaan.
En daar ik maar een dwaze oude man ben, vult God een heel deel van weten en niet-weten in. Maar ik kan me niet inbeelden dat wij zo belangrijk zijn dat een speciaal plaatsje hebben bij die God. Voor mij is God veel groter dan dat, en is het ons gewoonweg onmogelijk dat idee in beeld te vangen.
Dat wij naar zijn gelijkenis zouden zijn geschapen, dat vind ik gewoonweg hoogmoed.
Om het eens grof te zeggen, ik vind naakte muizen, naakte ratten, naakte kippen, naakthonden en naaktkatten niet precies de mooisten van hun soort... En van de naakte aap maken wij dan een afbeelding van God ?
Maar het is goed dat de mens gelooft in een God, het is goed dat hij naast een zuiver praktische reden ook een hogere reden heeft om op de juiste manier te fungeren in de maatschappij. Hoe meer redenen, hoe meer hoop dat we uiteindelijk tot een maatschappij zullen komen, waar het goed is om leven.
Ik zou zo geiren willen leven in een wereld zonder haat, zingt Walter De Buck. IK ook.
In een wereld waar geen mensen honger hebben,
waar geen oorlog meer bestaat
waar geen rijken en geen armen zijn
waar geen macht en geen onmacht is
waar alleen Liefde is, niet dat Hollywood-begrip, maar de echte Liefde voor iedere mens,wat ook zijn huidkleur is, wat ook zijn religie is of het feit dat hij geen religie heeft, wat ook zijn taal is, wat ook zijn ziekte of handicap is, hoe ook zijn uiterlijk is, mooi of lelijk...
Liefde zonder grenzen
Zalig Kerstfeest en tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten