donderdag, september 18, 2014

Horror



Hij werd wakker met een houten kop ! Zijn hoofd leek wel op barsten te staan bij de minste beweging die hij maakte. Had hij gisteren gezopen? Hij herinnerde het zich niet eens meer.
Heel voorzichtig opende hij zijn ogen, en staarde vol verbazing naar het helwitte plafond met stucwerk. Waar was hij ?
Plots werd hij zich bewust dat er iemand naast hem lag.
Heel stilletjes - voor de bonkende pijn in zijn hoofd en om zijn buur niet te wekken- draaide hij zijn gezicht naar zijn beddegenoot. Er lag een vrouw naast hem !
Zo te zien niet een van de straatmadeliefjes die hij wel eens opscharrelde, nee, een mooie vrouw van zowat zijn eigen leeftijd...  Hij zag in diezelfde blik ook de rugzijde van het bed: Satijn en houtsnijwerk !
Waar was hij ?
Was hij met de vrouw mee gegaan, naar haar woning ?
Waar had hij zo'n zichtbaar rijke dame opgescharreld ?
Dat moest hem weer overkomen ! Wakker worden naast een vrouw die je niet eens kende of waar je zelfs niet de minste herinnering aan had, in een huis waar van je niet eens wist waar het was...
Hij moest pissen.
Zachtjes stapte hij het bed uit...
God, wat een kamer ! Maar liefst drie ramen telde hij, met dikke zware gordijnen voor, zodat alleen langs de zijkanten een ietsje van licht doorscheen. Ah, daar was een deur... Heel voorzichtig opende hij de deur en stond meteen in een lange brede gang met nog wel zeven, nee acht deuren...
Hij opende zachtjes de eerste deur en zag in het vage licht nog een bed, met nog een slaper. Verder dan maar. Na nog drie kamers met slapers vond hij eindelijk de badkamer, voor hem eerder een badsalon. Een douche, een toilet, een bidet, een ligbad en twee wastafels met... het leken wel gouden kranen !
Hij hief het hoofd op, en sprong van schrik achteruit !
Daar stond een vreemde man.
De man keek even verschrikt als hij, en dus hief hij verontschuldigend de hand op, wat de ander ook deed.... Hij keek in een spiegel, naar zichzelf, maar hij kende die man niet eens ! Wie was hij ?

Je moet het maar eens voor hebben ! Wakker worden en niet eens jezelf herkennen !

Heel voorzichtig naderde hij de spiegel, en bekeek zichzelf heel aandachtig. Een volkomen onbekend gezicht staarde hem aan. Hoe dan ook, hij moest hier weg, maar waar heen? Wie was hij, waar woonde hij ? Wat deed hij voor de kost??? Wie was die vrouw? En die andere slapers? Kinderen?

Misschien was hij niet goed wakker. Hij deed zijn, nee, de pyjama van iemand anders uit, en stapte de douche in. Hé, rijke mensen hebben toch wel goed materiaal ! De douche spoot niet alleen van boven uit, maar ook tegen zijn lijf... Heerlijk. Om goed wakker te worden zetten hij het water op koud. Brrr.

Fris stapte hij het bad uit, greep een van de vele handdoeken die daar hingen en droogde zich af. Hij was bezig in zijn pyjama te stappen, toen de deur openging en de vrouw binnenkwam.
"Hallo schat !" Ze kwam bij hem en drukte een zoen op zijn lippen. "Ho, wat ben je koud ! Heb je je gewassen met koud water ?" Hij knikte.

 Hij ging de badkamer uit, naar de slaapkamer terug. Waar waren zijn kleren ?
Hij opende een kast en zag een massa kostuums, en hemden en dassen en heel wat dingen die hij niet eens meteen kon benoemen... Hij greep een onderbroek, een lijfje, een broek en zocht tevergeefs een Tshirt, en greep dan maar een hemd...

Terwijl hij zich aan het aankleden was, zag hij op de nachttafel naast het bed een portefeuille liggen... Hij greep er naar en opende die

morgen het vervolg...

1 opmerking:

Henk zei

Zo Toon, ik ben begonnen aan je horrorverhaal. Het belooft wel wat!

Als ik zoiets lees dan moet ik denken aan iemand die lijdt aan een ziekte waardoor er in een nacht een deel van zijn hersens is verwoest. Ik ga nu door naar deel twee.