Daar wij "de vijand" ginder in een ver land gaan aanvallen, lijkt het oorlogslogica, dat zij ons ook hier mogen aanvallen.
We zitten volop in de herdenking van 100 jaar wereldoorlog 1, zweren luid bij het "Nooit meer oorlog" en sturen tezelfdertijd soldaten naar een ver land om er te gaan vechten.
Ja maar, zeggen ze ons, het is een vredesmissie, het is om de mensen die daar aangevallen worden bij te staan en hun land en hun bevolking te bevrijden van de agressie van de vijand.
En weer eens is het een oorlog onder de vlag van een religie.
Sorry, maar daar geloof ik niet in. Het is gewoon weer een oorlog waarbij men de religie ombuigt tot zij past in het plaatje om "rechtvaardig" genoemd te worden. Ik heb het grootste gedeelte van de Koran gelezen, en net zoals met de bijbel, kun je met die teksten zowat alles goedpraten of foutpraten...
Religies en andere filosofieën (want ik schat die even hoog of even laag in) hebben de eigenschap dat ze veel te veel tekst hebben om uiteindelijk te praten over enkele punten. Ik kan geloven dat een Boeddha, een Lao Tse, een Christus, een Mohammed en zelfs een Karl Marx oprechte en nobele bedoelingen hadden. Ik kan zelfs aannemen dat zij het gewone menselijke denken overstegen en inspiratie vonden in wat wij het Goddelijke plegen te noemen... Maar wat zij uiteindelijk vertelden waren een paar basisbegrippen, begrippen die zij poogden uit te leggen, aan te praten in een veelal te grote omvang van woorden. Als wij er in slagen tot de essentie terug te keren, dan en dan alleen, hebben wij de echte religie, de echte filosofie te pakken.
Het is heel die omhaal van woorden en aanbreng van teksten die uiteindelijk het bestaan rechtvaardigen van de religieuze leiders, de uitleggers van de teksten.
Zowat alle staatslieden die oorlog hebben gevoerd, hebben dan ook gepoogd om de religie voor hun karretje te spannen, en meestal zien we dat op zijn minst de regionale godsdienstleiders daar in mee stappen. (Met het gekke gevolg dat soms beide kampen zich "gedekt" wisten door dezelfde godsdienst !)
Ik heb heel wat religies en heel wat filosofieën gelezen en geprobeerd er de essentie uit te halen, en wonder boven wonder, in essentie benaderen zij allemaal heel sterk elkander. Er is één fundamenteel verschil tussen religie en filosofie in het feit dat de een er een godsdienst aan verbindt, en de andere dat niet doet. Maar voor de rest zijn zij eigenlijk zeer gelijkend.
En eigenlijk hebben wij die filosofen en religieuze leiders helemaal niet van doen om die kennis te bezitten. Logica leert ons dat een maatschappij alleen kan bestaan als de leden er van elkaar het licht in de ogen gunnen. Vanaf het moment dat er één of enkelen de macht grijpen of het overwicht hebben, loopt het uiteindelijk scheef.
Meestal vat men dit samen met: Doe een ander niet wat je niet wilt dat zij u doen...
Ik ben een positief mens en zeg dan ook veel liever: Doe een ander wat je wilt dat zij u doen.
Het lijkt hetzelfde, maar het vraagt wat meer van onszelf, en het legt de actie bij ons, niet bij de ander. Het legt dan ook de schuldvraag in de eerste plaats bij onszelf en niet bij de ander.
Ik vind dat veel positiever.
En kijk, ik vind dat terug in alle religies.
Misschien daarom dat ik eerder geneigd ben tot religie dan tot filosofie... En ook wel omdat ik zoveel dingen heb die ik alleen kan "verklaren" door God...
...................
Vanmorgen heb ik op een of andere manier een "verkeerde" beweging gemaakt... Ik verrek van de pijn, kan amper stappen. Ondanks de zware bijkomende pijnstiller blijft de pijn. Ik hoop dat ik tegen vrijdag beter ben, want dan moet ik Anny overal naar toe brengen in het UZ... djudedju, zie ons hier bezig, de twee invaliden...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten