Wellicht gaan we er nog geen exquise kunstwerken zien, maar toch, het begin wordt vandaag gemaakt. Ik heb een techniek uitgewerkt, waarbij ik denk dat iedereen in staat moet zijn om een beeld te maken. Maar vooral, ik wil bewijzen dat al die dingen binnen het bereik liggen van iedereen.
Ik wil "De Kunst" openstellen voor iedereen.
Kunst is geen elitair begrip.
In tegendeel, wij zouden de kunst moeten tot een verplicht vak maken in het onderwijspakket... Maar ja, waar gaan we leraars halen die daar voor open staan, die het kind, de mens, willen leren dat creatief bezig zijn voor iedereen een verrijking is.
Trouwens er zijn nog andere dingen die ik zou willen wijzigen in het onderwijs... Ik zou van het nadenken ook een hoofdvak willen maken. Want nu leert men in de school van alles, behalve na denken.
U kijkt verwonderd, maar ik meen het. Na denken is niet het oplossen van wiskundige vraagstukken, nadenken is niet het van buiten leren van regeltjes voor de vervoegingen van de Franse werkwoorden, nadenken heeft niets gemeen met het van buiten leren van formules... Nadenken, dat is iets heel anders.
Nadenken, dat is vernieuwend denken. En dat kun je leren, kun je oefenen. Och, we doen het wel eens, als een spelletje... Je krijgt een vierkant gemaakt met luciferhoutjes, en je moet door het verleggen van twee van die houtjes een andere figuur bekomen... Dat is echter geen zo-maar-spel ! Dit is een manier om de mens te leren nadenken, te leren zoeken naar oplossingen "buiten het plaatje".
Dan gaan wij mensen maken die inventief zijn, mensen die kunnen oplossingen zoeken op een manier die niet is voorgekauwd.
Ik heb hier al dikwijls gezegd dat de enorme vooruitgang van de mens te danken is aan het feit dat we de taal hebben, en vooral dat we het geschrift hebben. We geven al onze verworvenheden door aan alle toekomstige generaties.
Maar de laatste tijd zijn we ergens een verkeerde weg ingeslagen. We leren de verworvenheden van buiten, en we gebruiken het veel te weinig als werkmateriaal om anders, om nieuw te gaan denken.
Grote uitvinders waren heel vaak mensen die het niet echt goed deden tijdens hun schooltijd... maar het zijn mensen die heel sterk de gave hebben ontwikkeld om buiten het vakje te denken. Om een andere oplossing te zoeken voor een probleem.
Ergens zouden we die spelletjes met het verplaatsen van een stekje om een andere figuur te bekomen, moeten verheffen tot een vak... Want met dergelijke "stomme" spelletjes leer je anders denken, leer je inzicht hebben in de problematiek en leer je vooral een oplossing vinden, ook als die niet voor de hand ligt.
Dat zou véél belangrijker zijn, dan het van buiten leren van oplossingen van een ander.
Ik schakel kunst ook op die lijn. Creatief zijn is ook een manier om eens anders de dingen te benaderen, om dingen te maken, die geen nut hebben, maar die mooi zijn. Zo maar, omdat JIJ ze mooi vindt. Kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie !
Je hoeft niet te maken wat ik mooi vind, nee, het gaat om het scheppen van jouw eigen wereld.
En is dat een wereld die veel mensen bekoort, dan zal het door anderen Kunst worden genoemd. Is het een werk dat alleen door u zelf, en de uwen op prijs wordt gesteld, dan is het niet minder waard, want dan is het zo dat uw wereld veel exclusiever is...
Ik geef geen "crea" zoals anderen dat doen... De meesten hebben een model, en dat wordt dan door iedereen zo goed mogelijk nagemaakt. Daar is niets mis mee, maar wat is daar dan nog creatief aan?
Ik volg wel cursussen waar men dergelijke dingen aan leert, maar dan ga ik veelal vanuit die techniek gaan denken aan andere modellen. Modellen die dan een eigen ontwerp zijn, met dank aan de geleerde technieken.
Maar ik moet toegeven dat dit het moeilijkste is om aan te leren... De meeste mensen durven niet buiten de lijntjes te kleuren. Durven niet een eigen visie er in te steken. En het is hard werken om toch hier en daar, nu en dan, iemand over de lijn te helpen, en echt creatief te laten zijn.
Zie je, het gaat ook hier over "anders denken" ...
Maar makkelijk is het niet... Kijk maar eens naar mensen die leren bloemschikken... Ze leren niet het bloemschikken, nee, ze blijven het geleerde telkens her en her maken. Desnoods met andere bloemen, maar dan toch zo gelijkend mogelijk, om het aangeleerde beeld weer te bekomen.
Dat ze moeten werken met natuurlijke dingen, die nooit exact hetzelfde zijn, is voor die mensen een straf, een haast onoverkomelijke moeilijkheid... Waarom is dat van de lesgever zoveel beter, ze deden toch krek hetzelfde ? Ja, te veel, te weinig rekening gehouden met de natuur van de bloem en de bladeren...
Maar we doen voort
Tot de volgende ?
oh ja, Anny gaat mee, koffie zetten... Hopelijk lukt het, en doet ze zichzelf weer geen pijn.
djudedju
Geen opmerkingen:
Een reactie posten