Modern

The compact disc (Photo credit: Wikipedia)

Er is iets geks aan de hand met deze tijden...
Neem, pakweg, zo'n dertig jaar geleden, was iedereen er van overtuigd dat het gewone polshorloge met wijzers tot verdwijnen gedoemd was. Je zag steeds meer van die digitale uurwerken, waar je het uur kon aflezen van de hoekige cijfertjes die verschenen. Er waren er heel gesofisticeerde bij, met aanduiding van de honderdsten van een seconde, met een wekker functie (Koen had er een die kraaide als een krielhaantje). Je had er met een ingebouwde rekenmachine en ga zo maar door.
Zo'n digitaal uurwerk was iets waar je niet buiten kon...

Je moet nu eens kijken, zelfs op de rommelmarkt vind ik die dingen niet meer of amper terug...

Een dikke twintig jaar terug smeet iedereen zijn platenspeler op de afvalberg, en iedereen schakelde over op de Compact Disk, de CD... Nu pas was het volmaakte geluid te horen, geen ruis meer, perfecte klanken, uitgekiende stereo-effecten, kortom Het-van Het...

Nu zie je de vinyl terugkomen... Overal biedt men opnieuw platenspelers aan, op de rommelmarkten zie je mensen op de knieën zittend zoeken in hele bakken met oude platen. Iedere plaat wordt voorzichtig uitgehaald uit de hoes, de hoes wordt gekeurd en men zit het vinyl te keuren op krassen...
De fonoplaat is back, terug van weggeweest...

En dat zijn maar twee voorbeelden van dingen die terugkeerden... Dit zijn twee dingen die weer echt gebruikt worden, die niet alleen een sieraad zijn, maar ook functioneel terug zijn. Maar een heleboel dingen komen terug uit pure nostalgie...
De outlet-stores en -beurzen schieten als paddenstoelen uit de grond, en je dwaalt er rond tussen die oerlelijke knaloranje tafeltjes en stoelen van de jaren 50 van de vorige eeuw, maar ook vol van dingen die nog maar een twintig, dertig jaar uit zijn...
Het lijkt wel of mensen hun verleden willen terug invoeren.
Heimwee naar de maatschappij van toen ?

Een van de dingen waar ik wel eens bij stilsta, is de stand waar ze een massa oude fototoestellen hebben... En dan kijk ik verbaasd naar de gevraagde prijzen van die oude bakjes... En steevast zegt Anny dan: "Zo eentje hebben we ook nog liggen, en deze ook..."
En dan kun je "rijk" voelen, of ...
Oud.

Wij dateren nog uit de tijd van die felgekleurde plastic dingen, wij hebben ooit nog zo'n plastic kamerpot gehad (de WC was buiten aan de andere kant van de koer - koud !!!!)... We herkennen de dingen waar wij onze kinderen in opkweekten, en die nu hebbedingen zijn. En bij "Antieke Kinderwagen" herkennen wij dat model van op de foto's waar wij zelf in zo'n ding lagen...

Kinderen spelen nu met autootjes die voortbewogen worden met batterijen, maar de oude trapauto is niet meer betaalbaar...
Wie het koopt laat er zeker geen kind meer mee spelen, maar zet het als pronkstuk in zijn living...

En dan denk ik weer eens terug aan vroeger...
In onze straat woonde een oud echtpaar, in een huis bezet met faiences... Die mensen hadden elk een fiets. Ze woonden in de kelderverdieping met zo'n klein raampje die bijna gelijklopend met de stoep was... Die fiets was blijkbaar voor die twee oudjes een belangrijk iets, want iedere keer werd de fiets na gebruik netjes gemaakt, en dan voor het raam neergezet...
Fietsen als meubelstuk, scheelt niet zo veel met een trapauto als sierstuk hé ?

Voor hen echter waren echte gebruiksvoorwerpen, geen ... sierstukken !
Wat we nu zien, dat is echte nostalgie...
Heimwee naar de tijd dat nog niet alles automatisch ging, dat je nog moest rechtstaan om de TV van post te doen veranderen, dat die goedkope meubeltjes van toen nog je enige rijkdom waren, waar je nog niet aan een tafel zat met twaalf soorten toespijs...
Heimwee naar de tijd waar je nog niet zelf moest beslissen, maar waar vader en moeder dat voor je deden...
Heimwee naar een onbekommerde tijd, waar nog geen verantwoordelijkheid bestond...
Waar je nog kon spelen en ravotten
Waar de straat nog jouw eigendom was, en niet van de auto...

nostalgie...
Heimwee naar vroeger. En zo kun je ergens bij mensen binnengaan, waar je tot je verbijstering in de mooie oude kast met mooi geslepen glas in de deurtjes, plots twee pakken Sunlight ziet staan... In de verpakking die jij nog kent uit je kinderjaren...
djudedju

dan pas voel je je oud !
Oud !
Je hebt er geen gedacht van !


tot de volgende ?