 |
| Logo of "Wij vertrouwen stemcomputers niet" (Photo credit: Wikipedia) |
Je mag me gerust ouderwets noemen (ik ben het wellicht ook), maar ik wijt een heleboel van ie zaken aan de media, pers, TV, Radio... enz...
Als er nu iemand, laat ons als voorbeeld een politieman noemen (die had ik nog niet in het lijstje vermeld), die iets mispeutert. Denken wij bv aan een politiecommissaris die een ongeval veroorzaakt met wat te veel alcohol in zijn bloed...
Meteen kun je dat horen en zien op TV, radio, in de krant...
Persoonlijk vind ik dat verkeerd !
Je kunt natuurlijk stellen dat we recht hebben op informatie, maar toch meen ik dat we hier op een andere manier moeten te werk gaan, op de manier van vroeger...
Vroeger zou een dergelijk feit verzwegen worden. Men zou de commissaris wel degelijk bestraft hebben, maar dat zou binnenkamers gehouden worden. De straffen zouden niet minder geweest zijn, maar men hield het blazoen van de politie zuiver.
Het voordeel van dit systeem was, dat de goegemeente vertrouwen bleef houden in de politie. Dit vertrouwen is belangrijk, want de politie is de organisatie die instaat voor de goede gang van zaken in de gemeente.
Ik pleit dus niet voor een systeem van straffeloosheid, in tegendeel ! Vroeger viel een rijkswachter onder het militair gerecht, en deze rechtbank was veeleer strenger dan wel soepeler voor zijn mensen. Maar door dit in een aparte, gesloten rechtssysteem te doen, was ook weer dat blazoen van de Rijkswacht proper gebleven en proper gehouden.
Wat ik wil zeggen, is dat we, door alles bekend te maken, zelf een sfeer hebben geschapen van wantrouwen tegen alles en iedereen. Men heeft door het bekend maken van een honderdtal overtredingen van politiemensen, als effect bekomen, dat het lijkt alsof alle politiemensen toch maar een zootje ongeregeld zijn. Hoe kun je dan verwachten dat de mensen eerbied hebben voor het gezag?
Men probeert dit nu te herstellen op allerlei manieren. In het geval van de politie is het herstel, het ontzag weer ingevoerd, door het enorm verhogen van de boetes op overtredingen. Met andere woorden, men herstelt het vertrouwen niet, men voert een soort dwingelandij in.
Het gevolg is dat heel wat van de politiemensen ook op die manier, dreigen met boetes, zichzelf een status van macht aanmeten. Vroeger was dit veel minder nodig, een politie was gewoon het gezag.
Ik denk dat het vertrouwen in al die functies en organisaties nooit meer kunt herstellen ! Men heeft heel de maatschappij ontwricht en het verbloemt met de term openheid.
De veldwachter van toen, was in burger Pier of Jan, waarmee je een pint kon drinken en een boom kaarten, maar in uniform was hij plots het gezag, je had eerbied voor het uniform, een symbool van een functie waaraan eerbied vast hing.
Men hechtte veel meer belang aan de kledij en de uitstraling er van. De priester zijn toga, de rechter zijn toga, de politie zijn uniform, de postbode weer een ander... Allemaal waren ze de kleuren, het blazoen van een functie die belang had in de maatschappij, en waar een zekere eerbied aan vast hing.
Ik pleit dus ook voor "sprekende" uniformen. Neem nu de politie, hun baseball-petjes zijn niet meteen ontzagwekkend meer ! Hun helm van vroeger was dat wel !
Ach, ik weet het, ik ben ouderwets... Maar ik denk met weemoed aan een maatschappij terug, waarin vaste waarden waren... Toen mijn kinderen klein waren, kwamen nichtjes en neefjes hier graag op vakantie. De reden was onder meer dat hier, in ons gezin, er heel duidelijke regels waren. Ze wisten wat mocht en wat niet mocht, en binnen die regels was een zee van vrijheid en plezier.
Zo was de maatschappij van vroeger ook... een vast kader, waarbinnen je vrij kon bewegen, vrij zijn, en de afsluiting er rond was net zo goed een veilige bescherming dan wel een beperking van de vrijheid.
Nu is alleen de beperking overgebleven
we voelen geen vrijheid meer
alleen wantrouwen
en begrenzende boetes
ja, ik ben ouderwets...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten